CSD Municipal: Różnice pomiędzy wersjami

Począwszy od roku [[1973]] '''Municipal''', prowadzony przez [[urugwaj]]skiego szkoleniowca Rubéna Amorína, sięgnął po największe sukcesy w swoich dziejach. Amorín, mając pod swoją pieczą grupę takich piłkarzy jak obrońca Alberto López Oliva, pomocnicy Benjamín Monterroso i Emilio Mitrovich, oraz napastnik Julio César Anderson (który był najlepszym w historii klubu strzelcem do roku 2000, kiedy to przegonił go Juan Carlos Plata), sięgnął w roku [[1974]] po pierwszy sukces międzynarodowy - [[Copa Interclubes UNCAF|Copa Fraternidad]], a zaraz potem, w tym samym roku po jeszcze większe osiągnięcie - [[Puchar Mistrzów CONCACAF]] (jako pierwszy klub gwatemalski). Dzięki temu ''Rojos'' otrzymali szansę gry o miano najlepszej ekipy klubowej obu Ameryk - [[Copa Interamericana]]. Przeciwnikiem był zdobywca [[Copa Libertadores]] słynny [[Argentyna|argentyński]] klub [[Club Atlético Independiente|Independiente]] [[Avellaneda|Buenos Aires]]. W pierwszym meczu na własnym na stadionie ''Estadio Mateo Flores'' goście wygrali dzięki bramce [[Ricardo Bochini]]ego. W [[Buenos Aires]] doszło do sensacji, gdyż w normalnym czasie, dzięki zdobytej w drugiej50 połowieminucie bramce urodzonego w Argentynie Mitrovicha, '''Municpial''' wygrał 1:0 doprowadzając do dogrywki, która nie przyniosła jednak rozstrzygnięcia i doszło do rzutów karnych. Po tym, jak Andersson itrafił Monterrosow niepoprzeczkę trafilia dostrzał bramkiMonterroso obronił bramkarz rywali, dziękiIndependietne czemuwygrał karne w stosunku 4:2 wygrał klub Independiente.