CinemaScope: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+bibliografia
→‎Polskie CinemaScope: + info o pierwszym kinie i pierwszym filmie
Linia 19:
==Polskie CinemaScope==
 
W połowie lat 50 ubiegłego wieku także w Polsce rozpoczęto pierwsze próby związane z adaptacją istniejących urządzeń kinotechnicznych oraz rozwiązań architektonicznych obiektów kinowych do standardu CinemaScope. Ze względu na wysokie koszty wdrożenia czytników 4 kanałowej ścieżki magnetycznej a także wysokimi kosztami urządzeń do wytwarzania kopii filmowych ze ścieżką magnetyczną ostatecznie zdecydowano się na wprowadzenie zmodyfikowanego systemu CinemaScope do krajowych kin. Podstawową różnicą była rezygnacja z czterokanałowej ścieżki magnetycznej i zachowanie monofonicznej ścieżki optycznej która nie wymagała ingerencji w tory elektroakustyczne istniejących urządzeń kinotechnicznych. Za krajowy standard dla CinemaScope przyjęto rozmiar klatki filmu 35mm 21,3 x 18,2 mm przy współczynniku anamorfozy równym 2, co dawało obraz o proporcji 2,35:1.

Największą bolączką tamtych czasów był całkowity brak krajowych nasadek anamorfotycznych które to trzeba było sprowadzać z państw dewizowych. Po opracowaniu prototypowej konstrukcji obiektywu anamorfotycznego w Centralnym Laboratorium Aparatów Pomiarowych i Optyki (CLAPiO) w [[Anin|Aninie]] i przekazaniu produkcji do [[PZO|Polskich Zakładów Optycznych]] w Warszawie pierwsze kina otrzymały w drugiej połowie 1960 roku obiektyw NA-32, który miał całkowicie zastąpić importowane szkła Francuskiej firmy SATEC (DYALISCOPE) oraz Möller. Od drugiej połowy lat 50 praktycznie wszystkie nowo wybudowane kina otrzymywały ekran i optykę dostosowaną do projekcji tego standardu. Warto w tym miejscu także wspomnieć że kin wspierających pełen standard CinemaScope praktycznie już nie ma, za to praktyczne wszystkie kina na świecie stosują zbliżony do wyżej opisanego format projekcji - różnice to zamiana ścieżki monofonicznej na stereofoniczną ścieżkę Dolby Stereo A/SR (z zachowaniem wymiaru ścieżki mono), dodanie kodów czasowych [[Digital_Theatre_System|DTS]] oraz dodanie cyfrowych datagramów [[Dolby_Digital|Dolby Digital]] oraz [[SDDS|SDDS]] na dotąd niewykorzystywanych obszarach kopii filmowej.
 
Pierwszym kinem zaadaptowanym do projekcji panoramicznej z użyciem nasadki anamorfotycznej było już nieistniejące kino ŚLĄSK w Warszawie. Pierwsza projekcja dla publiczności w nowym formacie odbyła się dnia 30 lipca 1955 roku.
 
Pierwszym krajowym filmem zrealizowanym w CinemaScope był barwny, 8 minutowy propagandowy film dokumentalny związany tematycznie z dniem 22 lipca 1955 roku, zrealizowany przez [[Wytwórnia_Filmów_Dokumentalnych|Wytwórnię Filmów Dokumentalnych]] w Warszawie.
 
Od drugiej połowy lat 50 praktycznie wszystkie nowo wybudowane kina otrzymywały ekran i optykę dostosowaną do projekcji tego standardu.
 
Warto w tym miejscu także wspomnieć że kin wspierających pełen standard CinemaScope praktycznie już nie ma, za to praktyczne wszystkie kina na świecie stosują zbliżony do wyżej opisanego format projekcji - różnice to zamiana ścieżki monofonicznej na stereofoniczną ścieżkę Dolby Stereo A/SR (z zachowaniem wymiaru ścieżki mono), dodanie kodów czasowych [[Digital_Theatre_System|DTS]] oraz dodanie cyfrowych datagramów [[Dolby_Digital|Dolby Digital]] oraz [[SDDS|SDDS]] na dotąd niewykorzystywanych obszarach kopii filmowej.
 
==Bibliografia==