Bitwa pod Lauffeldt: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bitwa pod Lafelt przeniesiono do Bitwa pod Lauffeldt: własciwa nazwa bitwy wystepujaca w lit |
m temat opracowanie |
||
Linia 1:
'''Bitwa pod
Bitwa została stoczona pomiędzy armią [[Francja|francuską]] dowodzoną przez [[Maurycy Saski|Maurycego Saskiego]] a armią sprzymierzonych ([[Wielka Brytania]], [[Hesja]], [[Holandia]], [[Hanower]] i [[Austria]]) dowodzoną przez [[William Augustus, książę Cumberland|księcia Cumberlanda]]. Bierność wojsk austriackich pozwoliła Maurycemu skoncentrować swe uderzenie na wojskach brytyjskich i niemieckich. Znakomite zwycięstwo Maurycego Saskiego umożliwiło Francji opanowanie całego obszaru austriackich Niderlandów (dzisiejsza [[Belgia]]).
W czerwcu [[1747]] r. głównodowodzący Armii pragmatycznej książe Cumberland planował na czele 60 000 ludzi atak przy pomocy wojsk sprzymierzonych na armie francuską pod wodzą marszałka Maurycego Saskiego i korpus ksiecia Clermont. Jednak to Francuzi okazali się szybsi. Po ostrym marszu marszałek połączył się z księciem i zajął pozycje, które wcześniej zamierzał zajać Cumberland. Naprzeciwko armii sprzymierzonych stanęło 80 000 Francuzów.
Po wstępnej potyczce francuskiej i brytyjskiej kawalerii pod wodzą [[Sir John Ligonier|Sir Johna Ligoniera]] , piechota sprzymierzonych ruszyła do ataku. Wojska osłonięte były linią kilku wsi, o które doszło do gwałtownej sprzeczki pomiędzy Cumberlandem a Ligonierem. Ligonier zamierzał rozlokować wojska wewnątrz wiosek, Cumberland natomiast wydał rozkaz do zajęcia pozycji za linią zabudowań. Powstało spore zamieszanie, które sprawiło ze wojska najpierw weszły do wsi, by za chwilę je opuścić. Wioski Lauffeldt oraz Vlytingen znajdowały się w centrum armii sprzymierzonych.
Francuzi przypuścili najpierw atak na lewe skrzydło gdzie zdobyli dwie wioski. Następnie uderzyli na Lauffeldt, Vlytingen i Val, gdzie po gwałtownej walce zostali odparci. Na prawym skrzydle Cumberland zażądał wzmocnień ze strony austriackiej, ci jednak nie ruszyli z pomocą. Francuzi ponowili wobec tego swoje ataki i powoli wypierali brytyjską piechotę z wiosek. Wioska Val przechodziła w czasie walk pięciokrotnie z rąk do rąk. Szczególnie odznaczył się w tej bitwie późniejszy generał [[James Wolfe]]. Gwałtowny kontratak odepchnął Francuzów. Ci jednak wsparci nowymi oddziałami ostatecznie wyparli Brytyjczyków.
Decydujacym momentem bitwy była ucieczka jednostek holenderskich, które pociągnęły także oddziały brytyjskie. Cumberland straciwszy panowanie nad oddziałami, nakazał odwrót. W tym momencie na tyły wycofujacych się wojsk uderzyły siły Maurycego Saskiego. Ligonier starał się kontratakiem odepchnąć przeciwnika, wysyłając do walki 3 brytyjskie regimenty kawalerii. Atak zakończył się wielkimi stratami a Ligonier dostał się do niewoli. Tymczasem Cumberland uporządkował w końcu swoje siły i wycofał się z pola walki zabierając większosć dział, 700 jeńców oraz liczne sztandary przeciwnika.
Bitwa przyniosła obu stronom wysokie straty. Francuzi pomimo zwycięstwa mieli stracic do 10 000 ludzi, sprzymierzenii zaś około 4000. Jak powiedział po bitwie jeden z brytyjskich oficerów, życzyłby on codziennie przeciwnikowi takiego zwycięstwa. Bitwa obnażyła słabość dowodzenia sprzymierzonych, których wzajemne nieporozumienia naraziły armię na niebezpieczeństwo.
Bitwa pod Lauffeldt umożliwiła Francuzom zajęcie kolejnych miast. Była ostatnią większą bitwą tej wojny, zakończonej w następnycm roku pokojem w Aachen. Francuzi w zamian za zwrot Louisbourga w [[Kanada|Kanadzie]] oddali swoje zdobycze we [[Flandria|Flandrii]].
Zobacz też:
*[[bitwa pod Roucoux]]
*[[bitwa pod Fontenoy]]
==Zobacz też==
| |||