Emmanuelle Gagliardi: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Stv.bot (dyskusja | edycje)
Qblik (dyskusja | edycje)
m Ujednoznacznienie linku z ITF na International Tennis Federation przy pomocy Popups
Linia 5:
W grze pojedynczej jej największe osiągnięcia to półfinały zawodowych turniejów. Najważniejszy to półfinał [[Indian Wells]] w [[2002]] roku, przegrany z późniejszą mistrzynią, [[Daniela Hantuchova|Danielą Hantuchovą]] w trzech setach. W jednej z wcześniejszych rund wyeliminowała [[Anastazja Myskina|Anastazję Myskiną]].
 
Już od [[1992]] roku grywała w turniejach [[International Tennis Federation|ITF]]u, wygrywając pierwszy z nich w [[1993]]. W turnieju zawodowym zadebiutowała w [[1995]] roku w [[Zagrzeb]]iu. Już w [[1996]] doszła do pierwszego zawodowego ćwierćfinału w Karlovych Varach, jako kwalifikantka. Rok [[1997]] to ten, w którym Emmanuelle zagrała we wszystkich wielkoszlemowych turniejach (od występu w [[Australian Open 1997]] nieprzerwanie występuje w Wielkim Szlemie, wyjątkiem są dwie absencje na [[Australian Open 1999]] oraz [[US Open 2006]]). Doszła również do półfinału na Bol, co było wówczas jej najlepszym rezultatem.
 
W drodze do półfinału w [[Kair]]ze w [[1999]] roku pokonała między innymi [[Natasza Zwieriewa|Nataszę Zwieriewą]]. W ćwierćfinale w [[Madryt|Madrycie]], we wcześniejszych rundach wygrała z [[Tara Snyder|Tarą Snyder]], pierwszego seta przegrała do dziewiętnastu w tie-breaku, zawodniczki ustanowiły wówczas rekord w ilości punktów dodatkowego gema, których rozegrały łącznie 30 (21:19). Na liście jej cennych zwycięstw znalazła się wygrana z [[Sandrine Testud]] w [['s-Hertogenbosch]].