Pstry Ogon: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Biografia: drobne merytoryczne, poprawa linków |
m Ujednoznacznienie linku z Góry Czarne na Black Hills przy pomocy Popups |
||
Linia 8:
Przesiedlenie Brulé do niegościnnej Agencji Whetstone nad rzeką [[Missouri (rzeka)|Missouri]] pogłębiło ich biedę i niezadowolenie. Spory zwolenników i przeciwników współpracy z białymi oraz rywalizacja między wodzami doprowadziły do tego, że [[29 października]] [[1869]] zastrzelił grożącego mu bronią pijanego wodza [[Wielkie Usta]] (lak. ''Eh-ton-kah'', ang. ''Big Mouth''). Kolejnej wiosny wraz z [[Czerwona Chmura|Czerwoną Chmurą]] (lak. ''Makhpiya-luta'', ang. ''Red Cloud'') udał się z wizytą do [[Waszyngton|Waszyngtonu]], gdzie uzyskał zgodę na przeniesienie swojej grupy do nowej agencji w górnym biegu [[White River]]. Tam w styczniu [[1872]] r. zorganizował pokazowe polowanie dla podróżującego po [[Dziki Zachód|Dzikim Zachodzie]] rosyjskiego wielkiego księcia [[Aleksy Aleksandrowicz Romanow|Aleksego Romanowa]], a krótko potem raz jeszcze zabiegał w stolicy USA o lepsze ziemie dla swego plemienia.
[[5 sierpnia]] [[1873]] r. zaatakował ze swymi wojownikami grupę Paunisów polujących nad [[Republican River]], zabijając blisko stu wrogów. Była to jego ostatnia bitwa, a pokojowe nastawienie wodza pod koniec życia nie tylko nie nadszarpnęło jego autorytetu wśród Siuksów, ale został także jednym z wodzów Oglalów. Będąc pod wrażeniem wyprawy płk. [[George Armstrong Custer|George'a A. Custera]] w [[Black Hills|Góry Czarne]] w [[1874]] r., sam zrobił rozpoznanie tamtejszych złóż [[złoto|złota]] i przekonał się o ich ogromnej wartości. Latem [[1876]] r. w okresie nasilonych walk Amerykanów z plemionami [[Wielkie Równiny|Wielkich Równin]], odwiedził m.in. [[Fort Larned]] i [[Denver]], a swoich ludzi powstrzymał od udziału walkach z białymi. Pod koniec 1876 r. uległ naciskom i podpisał [[Traktaty indiańskie|traktat]] oddający Amerykanom [[Spór o Góry Czarne|prawa do Gór Czarnych]]. Wiosną [[1877]] r. wynegocjował też poddanie się [[Szalony Koń|Szalonego Konia]] (lak. ''Tashunka Witko'', ang. ''Crazy Horse'') Amerykanom.
Latem, podczas kolejnego pobytu w Waszyngtonie, zgodził się ostatecznie na przesiedlenie Brulé do nieprzyjaznej agencji nad Missouri, ale rok później przeniósł się z nimi do [[Rezerwat Indian|rezerwatu]] [[Rosebud]]. Tam popadł w konflikt z innym wodzem Brulé [[Wroni Pies|Wronim Psem]] (lak. ''Kangisunka'', ang. ''[[Crow Dog]]'') i [[5 sierpnia]] [[1881]] r. został przez niego z zimną krwią zastrzelony. Morderstwo to miało długofalowe skutki na relacje wśród samych Siuksów, ale też istotne konsekwencje dla późniejszego sposobu egzekwowania prawa w rezerwatach [[Tubylczy Amerykanie|tubylczych Amerykanów]].
|