Wersja z 08:36, 28 sie 2007 edytuj Stv.bot (dyskusja \| edycje) 79 787 edycji m robot dodaje: it:Davey Havok ← poprzednia edycja		Wersja z 17:56, 14 wrz 2007 edytuj anuluj edycję Advena A2 (dyskusja \| edycje) 23 edycje Nie podano opisu zmian następna edycja →
Linia 1: {{Dopracować\|styl, język, formatowanie, linki wewnętrzne}} '''Davey Havok''', właściwie ''David Marchand'' (ur. [[20 listopada]] [[1975]] w [[Rochester (Nowy Jork)\|Rochester w stanie Nowy Jork]] w USA), [[wokalista]] i jeden z założycieli zespołu [[AFI]] (A Fire Inside). Przeprowadził się do [[Ukiah]], [[Kalifornia\|CA]], kiedy był bardzo mały. Stracił swojego biologicznego ojca (zawdzięcza mu swoje włoskie pochodzenie), ale matka wyszła ponownie za mąż. Jeżeli chodzi o rodzeństwo, Davey ma młodszego brata. Kiedy miał pięć lat, jego rodzina przeprowadziła się z Rochester do [[Ukiah]] w [[Kalifornia\|Kalifornii]]. Uczęszczał tam przez osiem lat do katolickiej szkoły. W szkole średniej jego przyjaciele - [[Markus Stopholese]] i [[Vic Chalker]] - chcieli założyć zespół. Niestety, mieli w związku z tym pare problemów. Największym z nich był brak perkusisty. Mark zasugerował, że jego kumpel - Adam Carson - mógłby dołączyć do kapeli. W zasadzie nie potrafili grać na żadnych instrumentach - wiedzieli tylko, że Davey ma niezły głos, a Adam posiada zestaw perkusyjny. Wobec takiego stanu rzeczy Mark nauczył się grać na gitarze, a Vic - gry na basie. Drugiego z nich zastąpił później basista grupy [[Tiger Army]] - Geoff Kresge. Niedługo po skończeniu szkoły średniej zespół się rozpadł, a Davey Havok przeprowadził się do [[Berkeley]] w Kalifornii, gdzie dostał się na [[Uniwersytet Kalifornijski]]. Obrał sobie dwa główne kierunki - język angielski i psychologię. Stale pisał przy tym teksty piosenek, które pojawiły w późniejszych czasach na albumach: ''Answer That'' oraz ''Very Proud of Ya''. Havok od zawsze pasjonował się muzyką i od najwcześniejszych lat, kiedy tylko była ku temu sposobność, występował podczas rodzinnych zjazdów. Niedługo później polubił [[skateboarding\|jazdę na desce]]. Stąd był już tylko niewielki krok do zainteresowania się muzyką [[punk rock]]. Pamiętne, powtórne zejście się zespołu to zasługa jednego z kolegów z jego klasy. Grupa zagrała dla kilku tysięcy fanów w Phoenix Theatre. Zdecydowali się następnie nagrać album. W roku [[1995]] wydali płytę ''Answer That'' i ''Stay Fashionable'' (Wingnut Records, a potem reedycja w roku [[1997]] w Nitro Records). Geoff opuścił zespół podczas trasy koncertowej po ukazaniu się ''Very Proud of Ya'' i coraz częściej zastępował go Hunter Burgan. Hunter należał wtedy również do grupy [[The Force]] i stan ten się utrzymywał aż do wydania ''A Fire Inside EP'' (wtedy został członkiem AFI na stałe). Ale zanim to nastąpiło, AFI wydało jeszcze jeden album - ''Shut Your Mouth and Open Your Eyes''. Davey naprawdę poważnie przyłożył się do pisania tekstów i zaczął śpiewać o religii, człowieczeństwie i innych niebagatelnych sprawach. Następnie zespół wydał już wspomnianą ''A Fire Inside EP''. Zawierała cover The Hanging Garden, gdzie Davey doskonale wczuł się w rolę Roberta Smitha oraz cover Demonomania autorstwa [[The Misfits]]. Po tym wszystkim Mark opuścił zespół. Zastąpił go Jade Puget, stary przyjaciel grupy - jeszcze z czasów szkoły średniej, który zgodził na tę propozycję dopiero po ukończeniu koledżu. I w takim składzie nagrali ''Black Sails In The Sunset''. Jesienią tego samego roku ukazała się ''All Hallows EP''. Rok [[2000]] to czas wyjścia na światło dzienne albumu ''The Art Of Drowning'' (świetnie zresztą przyjętego przez fanów zespołu). AFI wyruszyło w trasę i w ciągu paru lat wydało parę płyt EP. W roku [[2003]] płyta ''Sing the Sorrow'' osiągnęła rekordową sprzedaż, ale też i przyczyniła się do straty wielu starych fanów. Brakowało im dawnego hardcorowo-punkowego brzmienia, z jakim kojarzyła im się twórczość AFI. Rok [[2006]] przyniósł album ''Decemberuneground''. Jako nastolatek uwielbiał eksperymentować ze swoim wyglądem (zostało mu to do dzisiaj). Farbował włosy, miał irokeza, robił sobie makijaż. Ludzie uważali go za dziwaka. Interesowało go aktorstwo. Mimo to był lubiany przez nauczycieli, a także przez większość znajomych. "Myślę, że Davey otworzył kilku osobom oczy" - powiedział kiedyś [[Adam Carson]]. Havok zaś skomentował złośliwe komentarze dotyczące swego wyglądu w ten sposób: "Teraz, kiedy ktoś mnie nazwie gejem ze względu na mój makijaż, zwykle odwracam się i posyłam mu całusa, żeby potwierdzić to stwierdzenie" (wywiad z AMP, [[2005 w muzyce\|2005]]). Davey wkłada mnóstwo serca w tworzoną przez siebie muzykę i w teksty, które pisze. Jego styl pisania przeszedł niesamowitą metamorfozę poprzez te wszystkie lata, dziś można teksty te śmiało określić mianem prozy poetyckiej. Oprócz tego [[wokalista]] żyje wedle zasad [[Straight Edge]] (zero narkotyków, zero alkoholu, itd.). Jest także [[weganizm\|weganinem]]. Havok próbował też swych sił jako projektant odzieży. Pochodząca z 2003 roku linia odzieżowa Glitterboy Clothing Line nie odniosła zbyt wielkiego sukcesu i wycofano ją ze sklepów (chodziło o różnicę poglądów między Davey'm i firmą). Nowa linia odzieżowa - PADEN - niedługo ma się pojawić w eksluzywnym butiku Fred Segal (południowa [[Kalifornia]]). Davey i jego przyjaciel z zespołu, [[Jade Puget\|Jade]], stworzyli razem elektroniczny projekt - [[Blaqk Audio]]. ==Sprawa orientacji seksualnej==

Davey Havok: Różnice pomiędzy wersjami