Spluwaczka
naczynie, do którego można wypluć ślinę lub przeżuty tytoń
Spluwaczka (daw. kraszuarka,kaszelniczka) – naczynie, do którego można wypluć nadmiar śliny z ust[1].
.png)
Spluwaczki używano od drugiej połowy XVIII wieku do pierwszej wojny światowej w miejscach publicznych oraz w domach prywatnych. Stawiano je zwykle przy drzwiach, kanapach i fotelach[2].
Wykonane były ze szkła, metalu i ceramiki[2], wypełniane często płynem odkażającym[1] lub był to pojemnik metalowy w obudowie meblowej wypełniony piaskiem. Obudowa ta przybierała różne formy: kielicha, wazy, skrzyneczki z mechanizmem podnoszącym i opuszczającym wieko[2].
Dziś spluwaczki stosuje się w stomatologii. Zwykle wchodzą w skład unitów stomatologicznych i służą do opróżniania ust z nadmiaru śliny[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Słownik języka polskiego (red. Mieczysław Szymczak). T. 3, Warszawa: PWN, 1981, ISBN 83-01-00284-0.
- ↑ a b c Jendryczko Małgorzata, Sztuka świata, T. 18, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, ISBN 978-83-213-4727-1.
- ↑ Słownik terminologii stomatologicznej (red. Janusz Krzywicki). Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1981, ISBN 83-200-0429-2.