Spock’s Beardamerykański zespół tworzący rock progresywny. Początki zespołu sięgają 1992 roku, choć profesjonalna kariera rozpoczęła się dwa lata później. Przez pierwsze lata kariery liderem zespołu był Neal Morse – charyzmatyczny wokalista i multiinstrumentalista, autorów niemal całości muzyki i tekstów, który odszedł od zespołu w roku 2002. Spock’s Beard został założony przez doświadczonych muzyków, od lat znanych w branży muzycznej ze współpracy ze znanymi twórcami: Neal Morse – wokal, instrumenty klawiszowe, gitara; Alan Morse – gitara (brat Neala, doświadczony muzyk studyjny); Nick D'Virgilio (współpracujący z Genesis i Tears for Fears) – perkusja; Dave Meros (wcześniej w zespołach Erica Burdona) – bas. Wkrótce do zespołu dołączył doświadczony japoński klawiszowiec Ryo Okumoto, mający w dorobku kilka płyt zarówno solowych i dwa razy więcej jako producent lub wykonawca.

Spock’s Beard
Ilustracja
Spock’s Beard (2007)
Rok założenia

1992

Pochodzenie

 Stany Zjednoczone

Gatunek

rock progresywny[1], hard rock[1], art rock[1], rock neoprogresywny[1]

Wydawnictwo

InsideOut Music, Avalon/Marquee Inc.

Powiązania

Transatlantic

Strona internetowa

Poszczególni członkowie zespołu sprawnie obsługują po kilka instrumentów muzycznych:

  • Neal Morse to wirtuoz zarówno fortepianu jak i elektronicznych instrumentów klawiszowych, ponadto bardzo sprawny gitarzysta elektryczny i akustyczny, także perkusista;
  • Alan Morse gra na wiolonczeli, tereminie i mandolinie;
  • Dave Meros oprócz basu sprawnie gra także na waltorni;
  • Nick D'Virgilio poza byciem perkusistą jest także wiodącym wokalistą w nowym wcieleniu zespołu a także sprawnym gitarzystą, basistą i klawiszowcem.

W trakcie koncertów muzycy zamieniają się instrumentami, a koncerty zwykli kończyć z wokalistą grającym na perkusji a perkusistą jako prowadzącym wokalistą grającym na gitarze.

Przełomem w karierze zespołu było odejście lidera po opublikowaniu podwójnego albumu "Snow". Ten typowy album koncepcyjny nieprzypadkowo jest często porównywany ze słynnym "The Lamb Lies Down on Broadway" grupy Genesis i jest świadomym nawiązaniem do zawartej tam problematyki. Odejście ze Spock’s Beard Neal Morse tłumaczył duchową przemianą, którą opisać można jako gwałtowne i całościowe nawrócenie się na chrześcijaństwo. Zapoczątkowała ona nowy, religijny etap w twórczości tego artysty, owocujący kilkoma cenionymi przez krytyków albumami. Od tego czasu na kolejnych płytach zespół prezentuje się w czteroosobowym składzie, a obowiązki głównego wokalisty przejął Nick D'Virgilio. Na koncertach funkcje perkusisty przejął częściowo nowy członek zespołu – Jimmy Keegan. Muzycy obecnego składu Spock’s Beard chętnie udzielają się jako instrumentaliści w nagraniach innych zespołów, m.in. zespołu Neal Morse Band. Nick D'Virgilio kontynuuje także solową karierę wokalną i instrumentalną jako NDV.

Muzycy edytuj

Dyskografia edytuj

Albumy studyjne edytuj

Rok Tytuł Pozycja na liście
GER
[2]
NLD
[3]
BEL
[4]
FRA
[5]
CHE
[6]
1995 The Light
  • Data: 1995
  • Wydawca: Metal Blade Records
1996 Beware of Darkness
  • Data: 1996
  • Wydawca: Metal Blade Records
1998 The Kindness Of Strangers
  • Data: 1998
  • Wydawca: Giant Electric Pea
1999 Day For Night
  • Data: 23 marca 1999
  • Wydawca: Metal Blade Records
2000 V
  • Data: 22 sierpnia 2000
  • Wydawca: InsideOut Music
37
2002 Snow
  • Data: 2002
  • Wydawca: InsideOut Music
80 100
2003 Feel Euphoria
  • Data: 8 lipca 2003
  • Wydawca: InsideOut Music
58
2005 Octane
  • Data: 1 lutego 2005[7]
  • Wydawca: InsideOut Music
81 87
2006 Spock’s Beard
  • Data: 21 listopada 2006[8]
  • Wydawca: InsideOut Music
2010 X
  • Data: 2010
  • Wydawca: Mascot Records
85
2013 Brief Nocturnes and Dreamless Sleep
  • Data: 2 kwietnia 2013[9]
  • Wydawca: InsideOut Music
89 171 164
2015 The Oblivion Particle
  • Data: 21 sierpnia 2015[10]
  • Wydawca: InsideOut Music
23 16 78 51
"—" pozycja nie była notowana.

Albumy koncertowe edytuj

Rok Tytuł
1996 The Official Live Bootleg
  • Data: 1996
  • Wydawca: Radiant Records
1998 The Beard Is Out There
  • Data: 1998
  • Wydawca: Radiant Records
1999 Live at The Whisky and Nearfest
  • Data: 1999
  • Wydawca: Radiant Records
2000 Don’t Try This At Home
  • Data: 25 kwietnia 2000[11]
  • Wydawca: Radiant Records
2000 Don't Try This @ Home Either!
  • Data: 2000
  • Wydawca: Radiant Records
2001 There And Here
  • Data: 1 stycznia 2001
  • Wydawca: Radiant Records
2005 Gluttons For Punishment - Live 05
  • Data: 27 września 2005[12]
  • Wydawca: InsideOut Music
2008 Live
  • Data: 24 czerwca 2008[13]
  • Wydawca: InsideOut Music
2012 The X Tour - Live
  • Data: 13 lutego 2012[14]
  • Wydawca: Music Theories Recordings

Albumy wideo edytuj

Rok Tytuł
2000 Live At The Whiskey A Go-Go (Los Angeles 1999)
  • Data: 2000
  • Wydawca: wydanie własne
2002 Don’t Try This At Home-Live / The Making of V
  • Data: 2002
  • Wydawca: Inside Out Music
2008 Live
  • Data: 13 czerwca 2008
  • Wydawca: InsideOut Music

Przypisy edytuj

  1. a b c d David White: Spock’s Beard Biography. allmusic.com. [dostęp 2012-04-06]. (ang.).
  2. Spock’s Beard/Longplay-Chartverfolgung. musicline.de. [dostęp 2014-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-17)]. (niem.).
  3. Spock’s Beard Dutch Albums Chart. dutchcharts.nl. [dostęp 2014-03-12]. (ang.).
  4. Spock’s Beard Belgian Albums Chart. ultratop.be. [dostęp 2014-03-12]. (ang.).
  5. Spock’s Beard French Albums Chart. lescharts.com. [dostęp 2014-03-12]. (ang.).
  6. Spock’s Beard Swiss Albums CHart. hitparade.ch. [dostęp 2015-09-07]. (niem.).
  7. Thom Jurek: Spock’s Beard Octane review. allmusic.com. [dostęp 2016-08-12]. (ang.).
  8. Spock’s Beard Spock’s Beard. allmusic.com. [dostęp 2016-08-12]. (ang.).
  9. Spock’s Beard Brief Nocturnes and Dreamless Sleep. allmusic.com. [dostęp 2016-08-12]. (ang.).
  10. Spock’s Beard The Oblivion Particle. allmusic.com. [dostęp 2016-08-12]. (ang.).
  11. Spock’s Beard Don’t Try This At Home: Live. allmusic.com. [dostęp 2015-09-07]. (ang.).
  12. François Couture: Spock’s Beard Gluttons for Punishment review. allmusic.com. [dostęp 2015-09-07]. (ang.).
  13. Alex Henderson: Spock’s Beard Live review. allmusic.com. [dostęp 2016-08-12]. (ang.).
  14. Spock’s Beard The X-Tour Live. allmusic.com. [dostęp 2016-08-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj