Przebudzenie wiosny

(Przekierowano z Spring Awakening)

Przebudzenie wiosny (ang. Spring Awakening) – musical rockowy będący adaptacją kontrowersyjnego dramatu Przebudzenie wiosny: tragedia dziecięca Franka Wedekinda z 1891 roku. Muzykę skomponował Duncan Sheik; a libretto napisał Steven Sater.

Przebudzenie wiosny
Spring Awakening
Muzyka

Duncan Sheik

Słowa

Stephen Sater

Na podstawie

Dramatu Franka Wedekinda Frühlings Erwachen

Teatr

Eugene O’Neill Theatre

Data premiery

10 grudnia 2006

Ostatni spektakl

18 stycznia 2009

Reżyseria

Michael Mayer

Choreografia

Bill T. Jones

Scenografia

Christine Jones

Kostiumy

Susan Hilferty

Światło

Kevin Adams

Akcja rozgrywa się w końcu XIX wieku w Niemczech. Porusza problemy nastolatków, odkrywających własną seksualność. Oryginalna sztuka wzbudziła wiele kontrowersji ze względu na przedstawiony w niej wizerunek masturbacji, aborcji, gwałtu, przemocy wobec dzieci i samobójstwa, i do roku 1906 była zakazana w Niemczech.

Światowa prapremiera musicalu na off-Broadwayu miała miejsce w Atlantic Theater Company 19 maja 2006 roku. Spektakl był tam grany do 17 sierpnia 2006. Następnie przeniesiony został na Broadway[1] do Eugene O'Neill Theatre 10 grudnia 2006. W 2007 roku musical został nominowany do nagrody Tony w jedenastu kategoriach, wygrywając osiem statuetek, m.in. za najlepszy musical, choreografię, reżyserię, libretto i muzykę.

12 grudnia 2006 roku nakładem Decca Broadway została wydana płyta z muzyką ze spektaklu, która otrzymała nagrodę Grammy.

Pomimo pochlebnych recenzji, Przebudzenie wiosny zostało zdjęte z Broadwayu 18 stycznia 2009 roku[2].

Bohaterowie edytuj

  • Melchior – inteligentny, oczytany, przystojny chłopak o radykalnych poglądach, obiekt westchnień wielu dziewcząt
  • Moritz – najlepszy przyjaciel Melchiora, którego prześladują sny o tematyce erotycznej nie pozwalające mu skupić się na nauce
  • Wendla – przyjaciółka chłopców z dzieciństwa, która zakochuje się w Melchiorze.
  • Ilse – przyjaciółka chłopców z dzieciństwa, która została wyrzucona z domu przez ojca, od tego czasu żyje w artystycznej bohemie
  • Marta – przyjaciółka Wendli wykorzystywana seksualnie przez swojego ojca, podoba jej się Moritz
  • Thea – najlepsza przyjaciółka Wendli; ukrywa swoje pragnienia aby zadowolić rodziców
  • Anna – najlepsza przyjaciółka Marty.
  • Otto – kolega ze szkoły odczuwający pociąg do swojej matki
  • Hanschen – arogancki kolega chłopców z klasy, który uwodzi Ernsta
  • Ernst – naiwny kolega chłopców
  • Georg – chłopiec marzący o seksie ze swoją nauczycielką gry na fortepianie
  • Fanny Gabor – matka Melchiora, wspierająca syna we wszystkim co postanowi, tolerancyjna i wyrozumiała
  • Herr Stiefel – ojciec Mortiza, doprowadza do tragedii kiedy dowiaduje się o szkolnych kłopotach syna
  • Nauczyciele
  • Rodzice

Obsada edytuj

Original Broadway Cast edytuj

  • Melchior – Jonathan Groff
  • Wendla – Lea Michele
  • Moritz – John Gallagher Jr.
  • Ilse – Lauren Pritchard
  • Martha – Lilli Cooper
  • Thea – Remy Zaken
  • Anna – Phoebe Strole
  • Otto – Brian Charles Johnson
  • Hanschen – Jonathan B. Wright
  • Ernst – Gideon Glick
  • Georg – Skylar Astin
  • Adult Men – Stephen Spinella
  • Adult Women – Christine Estabrook
  • zespół – Gerard Canonico, Robert Hager, Jennifer Damiano, Krysta Rodriguez
  • Swing – Frances Mercanti-Anthony, Rob Devaney

Utwory edytuj

Akt I

  • „Mama Who Bore Me” – Wendla
  • „Mama Who Bore Me (Reprise)” – Wendla i dziewczęta
  • „All That’s Known” – Melchior
  • „The Bitch of Living” – Moritz, Melchior i chłopcy
  • „My Junk”– zespół
  • „Touch Me” – zespół
  • „The Word of Your Body” – Wendla i Melchior
  • „The Dark I Know Well” – Marta, Ilse i chłopcy
  • „The Word of Your Body (Reprise #1)” – Otto i Georg (nie pojawiło się na CD)
  • „And Then There Were None” – Moritz i chłopcy
  • „The Mirror – Blue Night” – Melchior i chłopcy
  • „I Believe” – zespół

Akt II

  • „The Guilty Ones” – Wendla i Melchior, zespół
  • „Don’t Do Sadness/Blue Wind” – Moritz i Ilse
  • „Left Behind” – Melchior, zespół
  • „Totally Fucked” – Melchior, zespół (prócz Moritza)
  • „The Word of Your Body (Reprise #2)” – Hanschen i Ernst, zespół
  • „Whispering” – Wendla (w niektórych produkcjach również Melchior, nie pojawił się na CD)
  • „Those You’ve Known” – Moritz, Wendla i Melchior
  • „The Song of Purple Summer” – Ilse, zespół

Nagrody edytuj

Tony Awards

  • Best Musical
  • Best Book of a Musical (Steven Sater)
  • Best Original Score Written for the Theatre (Duncan Sheik)
  • Best Performance by a Featured Actor in a Musical (John Gallagher Jr.)
  • Best Direction of a Musical (Michael Mayer)
  • Best Choreography (Bill T. Jones)
  • Best Orchestrations (Duncan Sheik)
  • Best Lighting Design of a Musical (Kevin Adams)

Outer Critics Circle Awards

  • Outstanding New Broadway Musical
  • Outstanding New Score (Broadway or Off-Broadway)
  • Outstanding Director of a Musical (Michael Mayer)

New York Drama Critics Circle Award

  • Best Musical

2008 Grammy Awards

  • Grammy Award for Best Musical Show Album

Drama Desk Awards

  • Outstanding Musical
  • Outstanding Director of a Musical (Michael Mayer)
  • Outstanding Music (Duncan Sheik)
  • Outstanding Lyrics (Steven Sater)

Inne produkcje edytuj

W sierpniu 2008 roku[3] rozpoczęła się amerykańska trasa musicalu która potrwać ma do lata 2010 roku. Oficjalna strona Spring Awakening (ang.)
Prapremiera europejska miała miejsce 30 sierpnia 2008, w Karlstad w Szwecji. Ostatni spektakl odbył się w marcu 2009.
Premiera londyńskiej produkcji odbyła się 23 stycznia 2009 w Lyric Hammersmith, następnie została ona przeniesiona do Novello Theatre 21 marca 2009 i zdjęta z afisza 30 maja 2009[4].
Węgierska produkcja non-replica miała premierę 7 lutego 2009 w Budapeszcie. Strona produkcji (węg.)
W lutym 2009 odbyła się premiera w Helsinkach w Finlandii. Strona produkcji (fiń.)
Druga szwedzka produkcja miała premierę 20 marca 2009 w Helsingborgu.
Na Malcie powstała wersja w angielskiej wersji językowej, jej premiera odbyła się 17 kwietnia 2009. Strona produkcji (ang.)
Premiera w Korei Południowej miała miejsce w 2009 roku w Doosan Art Center w Seulu, ostatni spektakl odbędzie się 10 stycznia 2010.Strona produkcji (kor.)
Wiedeńska premiera miała miejsce 21 marca 2009, przedstawienie zeszło z afisza 30 maja 2009. Została wydana płyta z nagraniem oficjalnej obsady austriackiej.
Japońska produkcja ruszyła 2 maja 2009 w Shiki Theatre w Tokio. Strona produkcji (jap.)
Brazylijska wersja non-replica miała premierę 21 sierpnia 2009 w Rio de Janeiro. Płyta z nagraniem oryginalnej brazylijskiej obsady ma być wydana w styczniu 2010. Strona produkcji (port.)
W Manili na Filipinach przez krótki czas (25 września – 17 października 2009) grano anglojęzyczną wersję musicalu[5]. strona teatru (ang.)
Prapremiera norweska miała miejsce w Oslo 29 stycznia 2010
Prapremiera australijska odbyła się 9 lutego 2010 Strona produkcji (ang.)
W Polsce prapremiera odbyła się 29 kwietnia 2011 w Teatrze Rozrywki w Chorzowie.

Przypisy edytuj