Žalgiris (stadion)
Žalgiris – nieistniejący stadion piłkarski w Wilnie, na Litwie. Stadion posiadał 15 030 miejsc, a pod koniec jego funkcjnowania użytkowane było wyłącznie 6530 miejsc na których zainstalowane były plastikowe krzesełka. Dodatkowo posiadał też oświetlenie i jeden zadaszony sektor. Obok stadionu znajdowało się boisko treningowe. Do końca 2012 roku swoje mecze w roli gospodarza rozgrywała na nim drużyna Polonii Wilno. W 2016 roku został zburzony[3].
| ||
 Stadion | ||
| Przydomek: Stadion na Pióromoncie[1] | ||
| Państwo |  Litwa
| |
| Adres | Šeimyniškių gatvė[2] 29, Wilno | |
| Data budowy | początek lat 20. | |
| Data zamknięcia | 2016 | |
| Pojemność stadionu | 15 030 | |
| Rekordowa frekwencja | 15 000 (Litwa – Włochy) | |
| Oświetlenie | tak | |
| Wymiary boiska | 105 × 68 m | |
| Nawierzchnia boiska | trawiasta | |
Położenie na mapie Litwy  | ||
 54°41′37″N 25°17′24″E/54,693611 25,290000
| ||
Historia obiektuEdytuj
Zbudowany na początku lat 20. przez Wojskowy Klub Sportowy Pogoń Wilno i do niego należący[4]. Występowała tu też drużyna Towarzystwa Sportowego Lauda Wilno. W 1924 roku odbył się tu zlot sokolstwa kresowego i wybudowano trybuny. W późniejszych latach rozbudowano obiekt o bieżnię żużlową. Na ponowne otwarcie obiektu w 1929 roku, który od tej pory stał się Stadionem Miejskim, Pogoń Wilno zagrała mecz z drużyną czechosłowacką Židenice Brno, na którym pojawił się ówczesny prezydent Polski, Ignacy Mościcki[1]. Po likwidacji Pogoni na początku lat 30. obiekt do wybuchu wojny użytkował klub kolejowy Ognisko Wilno[1]. We wrześniu 1936 roku odbyły się na obiekcie Mistrzostwa Polski w lekkiej atletyce mężczyzn[5]. Po wojnie Wilno znalazło się w granicach ZSRR, a sam obiekt przeszedł przebudowę w latach 1948–1950 i służył Spartakowi Wilno, który w 1961 roku przyjął nazwę Žalgiris do końca 2010 roku, kiedy ten przeniósł się na LFF Stadion w miejsce zlikwidowanego FK Vėtra[1]. Reprezentacja Litwy w piłce nożnej na tym stadionie rozegrała 23 spotkania. Pod koniec 2012 roku stadion został zamknięty, a dwa lata później tereny przejęła grupa Hanner[3]. Nowy właściciel postanowił zburzyć stadion i w jego miejsce postawić hotel, biurowiec oraz osiedle mieszkaniowe. W 2016 ciężki sprzęt pojawił się na stadionie i w niecały miesiąc zrównał obiekt z ziemią.
Rekordy reprezentacji Litwy w piłce nożnejEdytuj
Aktualny rekord frekwencji wynosi 15 000 osób. Został on ustanowiony 26 kwietnia 1995 roku na meczu Litwa – Włochy podczas eliminacji do mistrzostw Europy w 1996 roku.
Największa porażka gospodarzy miała miejsce 4 września 1999 roku podczas meczu eliminacyjnego do mistrzostw Europy w 2000 roku Litwa – Czechy 0:4.
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d Areny Sportowe: Žalgirio Stadionas (pol.). [dostęp 15 listopada 2014].
- ↑ Ul. Artyleryjska.
- ↑ a b Pożegnanie z „Žalgirisem”. 2016-07-07.
- ↑ sportowahistoria.pl: Krzywda Pogoni (pol.). [dostęp 15 listopada 2014].
- ↑ pzla.pl: Statystyka historyczna (pol.). [dostęp 15 listopada 2014].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Žalgirio stadionas, [w:] baza Soccerway (stadiony) [online] [dostęp 2021-01-09].