Stanisław Afenda (ur. 22 kwietnia 1923 w Poznaniu[1], zm. 5 maja 1990 we Wrocławiu[2]) – polski prawnik i działacz opozycyjny, adwokat, w latach 1989–1990 członek Trybunału Stanu.

Stanisław Afenda
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1923
Poznań

Data i miejsce śmierci

5 maja 1990
Wrocław

Zawód, zajęcie

prawnik, działacz opozycyjny

Stanowisko

członek Trybunału Stanu (1989–1990)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

Syn i wnuk adwokata, jego rodzicami byli Feliks i Anna[3]. Absolwent Ogólnokształcącego Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu[4]. Podczas okupacji zatrudniony jako robotnik i stróż nocny, uczestniczył w działalności podziemnej. W 1943 aresztowany przez Gestapo i osadzony w więzieniu Montelupich. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, od 1948 do 1949 odbywał aplikację sądową w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu. Od 1949 do 1951 pracował w Prokuratorii Generalnej, po czym do 1954 działał jako radca prawny. Podjął następnie praktykę jako adwokat w Lubaniu i Bolesławcu, a od 1957 w Zespole Adwokackim nr 5 we Wrocławiu, gdzie został kierownikiem. Działacz i wykładowca prawa cywilnego w Okręgowej Rady Adwokackiej we Wrocławiu, od 1969 jej rzecznik dyscyplinarny, od 1983 do 1989 dziekan. Został członkiem Komisji Praworządności Zarządu Głównego Zrzeszenia Prawników Polskich oraz Wrocławskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”[2]. W latach 80. obrońca represjonowanych opozycjonistów m.in. Władysława Frasyniuka. Poddawany represjom przez władze komunistyczne, w tym m.in. postępowaniu dyscyplinarnemu i rozpracowywaniu przez Służbę Bezpieczeństwa[3][5]. Od 1989 do śmierci był członkiem Trybunału Stanu III kadencji[6].

Od 1947 był żonaty z Haliną Kielman (1921–1949), miał córkę Elżbietę[1].

Odznaczenia edytuj

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1990) i Komandorskim (2009, pośmiertnie)[7][8] Orderu Odrodzenia Polski, otrzymał też Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi oraz Złotą Odznakę Adwokatury[2].

Przypisy edytuj

  1. a b Stanisław Afenda (ID: cz.I048509). sejm-wielki.pl. [dostęp 2021-09-04].
  2. a b c Zdarzyło się dziś... 15 listopada. adwokatura.pl, 15 listopada 2018. [dostęp 2021-09-04].
  3. a b Dane z katalogu osób „rozpracowywanych”. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2021-09-04].
  4. Wybitni adwokaci: Stanisław Afenda. „Palestra”. 6–7 (391–392)/1990. s. 22–24. ISSN 0031-0344. 
  5. Eugeniusz M. Michałek. Adwokat Stanisław Afenda. „Palestra”. 46 (7–8)/2002, s. 116–121, 2002. ISSN 0031-0344. 
  6. Poprzednie kadencje. Trybunał Stanu. [dostęp 2021-09-05].
  7. M.P. z 2009 r. nr 39, poz. 613
  8. Mecenas Stanisław Afenda pośmiertnie odznaczony. gazetawroclawska.pl, 3 maja 2009. [dostęp 2021-09-04].