Stanisław Domański (fitopatolog)

Stanisław Domański (ur. 8 maja 1916 w Kłecku, zm. 22 listopada 1993) – polski fitopatolog, mykolog.

Stanisław Domański

Data i miejsce urodzenia	8 maja 1916 Kłecko
Data śmierci	22 listopada 1993
Zawód, zajęcie	mykolog, fitopatolog
Alma Mater	Uniwersytet Poznański
Odznaczenia

Życiorys

Jego ojciec, który był lekarzem, chciał, by syn również został lekarzem. Stanisław miał jednak inne plany. W latach 1937-38 studiował wychowanie fizyczne na Uniwersytecie Poznańskim, przeniósł się jednak na Wydział Rolniczo-Leśny tego uniwersytetu. Studia przerwał wybuch wojny. Ukończył je dopiero w 1947 r. Obronił pracę pt. Badania nad przyczynami obumierania starszych drzewostanów sosnowych w Wielkopolskim Parku Narodowym w Ludwikowie i został na uniwersytecie pracować jako adiunkt. W 1967 r. otrzymał tytuł prof. nadzwyczajnego, w 1982 – prof. zwyczajnego. Był związany z Instytutem Badawczym Leśnictwa w Warszawie, Wyższą Szkołą Rolniczą w Poznaniu, Wyższą Szkołą Rolniczą w Krakowie (był tam m.in. dziekanem Wydziału Leśnego). Członek Rady Naukowej Instytutu Botaniki PAN w Krakowie.

Stanisław Domański został pochowany 2 grudnia 1993 na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXIII).

Praca naukowa

Autor około 90 prac naukowych, w tym dotyczących grzybów podstawkowych powodujących choroby drzew leśnych lub rozkładających drewno (m.in. Grzyby, tom II, II i XIII; Mała flora grzybów, sześć części, 1974–1991). Był redaktorem naczelnym "Małej Flory Grzybów" i członkiem komitetu redakcyjnego "Acta Mycologica".

Odznaczenia i nagrody

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Odznaka „Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego”
• Medal Pamiątkowy w Setną rocznicę powstania Towarzystwa Leśnego

Nagrody i wyróżnienia

• Nagroda I stopnia Sekretarza Naukowego PAN (dwukrotnie)
• Nagroda I stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (czterokrotnie)