Stanisław Lanckoroński (ok. 1585–1617)

wojewoda podolski, kasztelan halicki

Stanisław Lanckoroński herbu Zadora (ur. ok. 1585, zm. 5 lutego 1617) – wojewoda podolski w 1614 roku, kasztelan halicki w latach 1613-1614, starosta płoskirowski w 1613 roku[1].

Stanisław Lanckoroński
Herb
Zadora
Rodzina

Lanckorońscy herbu Zadora

Data urodzenia

ok. 1585

Data śmierci

5 lutego 1617

Ojciec

Mikołaj Lanckoroński

Matka

Anna Żórawińska

Żona

Zofia Golska

Zdaniem Henryka Kotarskiego, Stanisław urodził się w 1585. Jego ojcem był Mikołaj Lanckoroński z Brzezia (zm. 1597), rotmistrz jazdy koronnej, podkomorzy podolski, a matką Anna Żórawińska[2].

W 1615 był posessorem wsi Iwiniace górne i dolne należącej do starostwa kamienieckiego[3]. W 1616 kupił Buczacz i Podhajce z przyległościami, Wońkowce, Zaborzce, Pilipkowce i pięć wsi na Podolu od Lichowskich.

Ożenił się z Zofią z Zamiechowskich, wdową po Janie Golskim, kasztelanie kamienieckim, spadkobiercę swego zmarłego w 1612 brata Stanisława.

Przedwcześnie zmarł 5 lutego 1617, został pochowany w podziemiach katedrzy lwowskiej, gdzie według ks. Szymona Starowolskiego istniał jego nagrobek z łacińskim epitafium.

Przypisy edytuj

  1. Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 356.
  2. Henryk Kotarski: Lanckoroński Mikołaj z Brzezia h. Zadora (zm. 1597), rotmistrz jazdy kor. W: Polski Słownik Biograficzny. T. XVI. 1971, s. 448.
  3. Lustracye królewszczyzn ziem ruskich Wołynia, Podola i Ukrainy z pierwszej połowy XVII wieku / wydał Aleksander Jabłonowski. Zródla dziejowe. T. V. Warszawa: Skład główny u Gerberta i Wolfa, 1877, s. 3 [56].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj