Stanisław Lipczyński
Stanisław Wiktoryn Lipczyński (ur. 12 listopada 1864 w Warszawie, zm. 8 czerwca 1940 tamże) – polski grawer, mistrz grawerstwa, działacz społeczno-zawodowy.
.jpg) Stanisław Lipczyński (przed 1914) | |
| Data i miejsce urodzenia |
12 listopada 1864 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 czerwca 1940 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość |
polska |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Wiktora i Marii z Kałuskich[1]. Ukończył szkołę rzemieślniczą oraz kursy dokształcające i rysunku przy Muzeum Rzemiosł i Sztuki Stosowanej w Warszawie. Pracę rozpoczął w 1879[2]. W 1890 założył pracownię grawerską przy ul. Marszałkowskiej 149. Wykonywał herby, ryngrafy, ordery, odznaki wojskowe, cywilne, sportowe, medale, monogramy, żetony, ozdoby na papierośnice i in. W pracowni praktykowali m.in. Edward Wittig, Władysław Domański, Władysław Miecznik.
Był jednym z założycieli Związku Rzemieślników Chrześcijan (1906), dwukrotnie jego prezesem oraz członkiem honorowym.
W 1917 członek Tymczasowej Rady Stanu, mianowany członkiem Rady Stanu w 1918[3], radny m.st. Warszawy, zastępca komendanta I okręgu Straży Obywatelskiej m. Warszawy w 1920. Członek Komisji Rzemieślniczych przy Zarządzie m.st. Warszawy, przewodniczący Koła Starszych i Podstarszych Zgromadzeń Rzemieślniczych. W latach 1916–1939 starszy Zgromadzenia Jubilerów, Złotników i Grawerów Warszawy. Członek Kuratorium Instytutu Naukowego Rzemieślniczego.
Dwukrotnie żonaty. Od 6 czerwca 1926 był mężem Jadwigi Juszczyk[1][4].
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 180-4-13,14)[5].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (30 kwietnia 1925)[6]
- Złoty Krzyż Zasługi (15 czerwca 1939)[7]
- Srebrny Krzyż Zasługi (20 września 1925)[8]
- Medal 3 Maja
- Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)
- Krzyż „Pro Ecclesia et Pontifice” (Stolica Apostolska)[1]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 427. [dostęp 2022-01-05].
- ↑ Jubileusz rękodzielnika-obywatela. „Nowości Illustrowane”. Nr 13, s. 17, 28 marca 1914.
- ↑ M.P. z 1918 r. nr 57 Dział urzędowy, s. 1 [dostęp 2022-01-05].
- ↑ Stanisław Wiktoryn Lipczyński [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2022-01-05].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WERONIKA ZANIEWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-11-23].
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 436 „za zasługi na polu pracy społecznej i zawodowej”.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 143, poz. 336 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 231, poz. 950 „za gorliwą, owocną i pełną poświęcenia służbę w Straży Obywatelskiej”.
Bibliografia edytuj
- Album „Praca i święto rzemiosła”. Oprac. i wyd. J. Olszewski, N. Paradowski. Warszawa 1936.
- Dubrowska M. - Pamiątki I wojny światowej w Muzeum Historycznym m. st. Warszawy. Zbiór Krzysztofa Klingera. Wyd. Nauk. PWN. Warszawa 1994.
- Encyklopedia Warszawy. Wyd. Nauk. PWN Warszawa 1994.
- Archiwum rodzinne Mieczników.