Stanisław Olewiński (polityk)
Stanisław Olewiński (ur. 23 czerwca 1896 w Kołbach, zm. po 1939 w ZSRR) – polski ziemianin i działacz społeczny związany z Polesiem, inżynier rolnik, poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938), członek Rady Związku Powiatów Rzeczypospolitej Polskiej w 1936[1].
 Stanisław Olewiński w 1935 r | |
| Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
po 1939 |
| Poseł na Sejm IV kadencji | |
| Okres |
od 1935 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 23 czerwca 1896 we wsi Kołby, w ówczesnym powiecie pińskim guberni mińskiej, w rodzinie Józefa Kalasantego, ziemianina, i Józefy ze Świeżyńskich[2] (ur. 1863), działaczki niepodległościowej, odznaczonej Medalem Niepodległości[3][4][5]. Był młodszym bratem Piotra (1895–1962), kawalera Orderu Virtuti Militari, prezydenta Pińska i senatora.
W 1914 ukończył gimnazjum realne im. Stanisława Staszica w Warszawie[6], a w 1921 Wydział Rolny SGGW. W czasie I wojny światowej walczył w wojsku rosyjskim, później również w wojnie 1920. 7 lipca 1926 prezydent RP mianował go podporucznikiem w rezerwie ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 351. lokatą w korpusie oficerów kawalerii, a minister spraw wojskowych wcielił do 25 pułku ułanów w Prużanie[7]. W 1934 jako podporucznik rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińsk i nadal posiadał przydział w rezerwie do 25 puł.[8]
W II Rzeczypospolitej został współwłaścicielem majątków Kołby i Koniuchy na Pińszczyźnie. Od 1926 do 1928 administrował majątkiem Kazimierza Bispinga, był dzierżawcą Poczapów. Zasiadał w sejmiku powiatowym oraz jego wydziale. Był członkiem zarządu Poleskiej Izby Rolniczej. W 1935 został wybrany posłem na Sejm IV kadencji z ramienia BBWR. 20 września 1939 w Pińsku został zatrzymany przez NKWD i uwięziony w wagonie-areszcie na stacji kolejowej w Pińsku, a po 10 dniach wywieziony do obwodu archangielskiego[2]. Zaginął na terytorium Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich[2].
30 listopada 1935 w Horodyszczach ożenił się z Aleksandrą ze Skirmuntów (zm. 1993), z którą miał syna Kazimierza (zm. 2006)[2].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Brązowy Krzyż Zasługi[2]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[2]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[2]
5 listopada 1935 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[9].
Przypisy edytuj
- ↑ Leszek Śliwiński, Ogólnopolska reprezentacja powiatowych związków komunalnych w II Rzeczypospolitej, Częstochowa 2013, s. 256.
- ↑ a b c d e f g Katalogi i bazy : Parlamentarzyści polscy : Olewiński Stanisław (1896-po 1939). Biblioteka Sejmowa. [dostęp 2023-05-25]..
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-05-25]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-05-25]..
- ↑ Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906-1950
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926, s. 245, 254.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 125, 605, tu urodzony 21 czerwca 1896.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-05-25]..
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Piotr Majewski, Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny. Tom: IV, M-P (red. Grzegorz Mazur), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2009.
- Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906-1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 498. ISBN 83-06-01691-2.