Stanisław Piotr Niemira
Stanisław Piotr Niemira (ur. 29 kwietnia 1831 w Warszawie, zm. 27 maja 1896 tamże) — polski drukarz i wydawca.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Dzieci |
Józef i Wacław |
Życiorys edytuj
Urodził się w Warszawie 29 kwietnia 1831 i tu ukończył szkołę realną, a następnie pracował jako nauczyciel. Drukarstwa uczył się w drukarni S.Orgelbranda. W 1854 objął kierownictwo Drukarni Banku Polskiego w Warszawie i zarządzał nią przez następne dwanaście lat[1].
W 1866 pracował jako zecer w drukarni księży misjonarzy przy kościele św. Krzyża oraz w drukarni "Kuriera Warszawskiego". Wspólnie z Franciszkiem Czerwińskim zakupił drukarnię pomisjonarską i prowadzili wspólną działalność drukarską do 1883. W 1883 przy placu Wareckim założył własną drukarnię. Drukował głównie dla Gebethnera i Wolffa, M. Orgelbranda i Mariana Aleksandra Wizbeka[2].
Stanisław Piotr Niemira zmarł w Warszawie 27 maja 1896 i pochowany został na cmentarzu powązkowskim w Warszawie. Po jego śmierci drukarnię prowadzili jego synowie Józef i Wacław. Drukarnia działała do wybuchu powstania warszawskiego.
Przypisy edytuj
- ↑ Udział prywatny Henryka Łubieńskiego w przedsięwzięciach gospodarczych i innych oraz ich związek z Bankiem Polskim [online], 9lib.org [dostęp 2021-12-10] (pol.).
- ↑ Marta Walkusz: Warszawskie druki muzyczne wydane w latach 1875-1918, przechowywane w gdańskich bibliotekach. Warszawa: Uniwersytet Warszawski Interdyscyplinarne Humanistyczne Studia Doktoranckie Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii, 2019, s. 115.
Bibliografia edytuj
- Stanisław Szenic, Cmentarz Powązkowski 1891-1918: zmarli i ich rodziny, wyd. 1, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 71, ISBN 83-06-00921-5, OCLC 11676051.