Stanisław Rogalski
Stanisław Wojciech Rogalski (ur. 25 maja 1904 w Ołomuńcu na Morawach, zm. 6 lutego 1976 w Huntington) – polski inżynier i konstruktor lotniczy.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
25 maja 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 lutego 1976 |
| Zawód, zajęcie |
inżynier |
| Odznaczenia | |
   
| |
.JPG)
Życiorys edytuj
Urodził się jako najstarszy syn gen. Wojciecha Rogalskiego i Marii z Dubskich. Ukończył gimnazjum państwowe im. A. Mickiewicza w Warszawie (1922), wojskową szkołę pilotów w Bydgoszczy (1924) i wydział mechaniczny Politechniki Warszawskiej (1929)[1].
Od 1924 zajmował się konstruowaniem samolotów. W 1926 wraz ze Stanisławem Wigurą oraz Jerzym Drzewieckim założył spółkę konstruktorską, która od pierwszych liter nazwisk założycieli przyjęła nazwę RWD. Wspólnie skonstruowali samolot RWD1 - 17. W latach 1929–1930 był wykładowcą i starszym asystentem Politechniki Warszawskiej, w latach 1930–1933 wykładał na Politechnice Lwowskiej. W 1933 założył (wspólnie z inż. Jerzym Wędrychowskim i inż. Jerzym Drzewieckim) wytwórnię samolotów RWD pod nazwą Doświadczalne Warsztaty Lotnicze w Warszawie[1]. Pracował jako konstruktor warsztatów doświadczalnych na Okęciu.
Gdy wybuchła II wojna światowa udał się do Rumunii, skąd przeniósł się do Francji, a następnie do Anglii. Po wojnie, w 1949 wyemigrował do USA, gdzie podjął pracę w amerykańskim przemyśle lotniczym, pracując m.in. w wytwórni Grummana. Tam opracował projekt techniczny rozwiązań dla pojazdu księżycowego dla programu Apollo amerykańskiej Agencji Kosmicznej NASA konkurencyjny dla projektu przedsiębiorstwa General Motors, gdzie pracował inny polski konstruktor Mieczysław Bekker[2].
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 21-4-6)[3]
Upamiętnienie edytuj
5 grudnia 1977 w Warszawie jednej z ulic na terenie obecnej dzielnicy Praga-Południe (osiedle Gocław) zostało nadanie imię Stanisława Rogalskiego[4]. Jest również patronem jednej z ulic na osiedlu Lotnisko w Stargardzie.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)[5]
- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[6]
- Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej[1]
- Oficer Orderu Krzyża Południa (Brazylia, 1934)[7]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 256. [dostęp 2021-09-21].
- ↑ Krzysztof Lewandowski. Pojazdy załogowe do badań Księżyca i Marsa. „Astronautyka”. 3, s. 25-27, 2001. ISSN 0004-623X. (pol.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Uchwała nr 32 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 5 grudnia 1977 r. w sprawie nadania nazw ulicom, Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, Warszawa, dnia 31 stycznia 1978 r., nr 1, poz. 1, s. 2.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu organizacyjnem i konstrukcyjnem polskiego lotnictwa sportowego”.
- ↑ Diário Oficial da União (DOU). 1934-10-26. [dostęp 2014-06-22]. (port.).