Stanisław Sałek
Stanisław Sałek (ur. 13 lutego 1891 w Posiłkach pow. Końskowola, zm. 10 stycznia 1939 w Wawrze) – żołnierz Wojska Polskiego. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 szeregowy
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 stycznia 1939 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1920–1921 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
woźny |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Jana i Franciszki[1]. Absolwent szkoły powszechnej, po ukończeniu której pracował jako szewc w Lublinie. Od sierpnia 1920 ochotnik w Wojsku Polskim przydzielony do 28 pułku strzelców, a następnie w szeregach 9 kompanii 1 pułku strzelców z którym walczył podczas wojny polsko-bolszewickiej.
„Szczególnie odznaczył się 29 VIII 1920 pod Jakubinem /Puszcza Białowieska/, gdzie ochotniczo wykonał niebezpieczne zadanie wywiadowcze, zdobywając cenne informacje o nieprzyjacielu”[1]. Za tę postawę otrzymał Order Virtuti Militari.
Po zakończeniu wojny pracował jako woźny w Departamencie Budownictwa MSWojsk.[1] Zginął tragicznie w Wawrze, pochowany na cmentarzu wojskowym w Warszawie[1].
Życie prywatne edytuj
Żonaty z Franciszka z d. Nowacka, z którą miał czworo dzieci: Zdzisława (ur. 1911), Edwarda (ur. 1912), Stanisławę (ur. 1916), Leokadię (ur. 1919)[1]
Ordery i odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Polak (red.) 1993 ↓, s. 187.
- ↑ Bober 1929 ↓, s. 32.
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Roman Bober: Zarys historii wojennej 1-go Pułku Strzelców Podhalańskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.