Stanisław Szachowski
Stanisław Szachowski (ur. 8 maja 1838 w Błoniu, zm. 18 sierpnia 1906 we Lwowie[1]) – polski prawnik.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk prawa rzymskiego | |
| Alma Mater | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Życiorys edytuj
Urodził się w Błoniu pod Warszawą. Był synem Franciszka, nauczyciela. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. W tym czasie był przywódcą Czerwonej Młodzieży Studenckiej, organizatorem manifestacji patriotycznych w Warszawie. Aresztowany 27 lutego 1861, więziony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Następnie znalazł się na emigracji. W 1862 przebywał w Paryżu, gdzie był wolnym słuchaczem na kursie ekonomii politycznej oraz zwyczajnym słuchaczem w szkole dróg i mostów. W 1862 słuchacz Polskiej Szkoły Wojskowej we Włoszech.
Na początku 1863 powrócił na ziemie polskie i brał udział w powstaniu styczniowym pod komendą Makarego Drohomireckiego. Od września 1863 był komisarz pełnomocnym Rządu Narodowego na województwo kaliskie. Po upadku powstania wyjechał na Zachód. Kształcił się na Uniwersytecie w Heidelbergu. Ukończył studia prawnicze, uzyskując stopnie bakalaureata, licencjata, a w 1872 doktora. W 1870 współredagował „Répertoire de la législation de la doctrine et de la jurisprudence francaise”. Uczestniczył w wojnie francusko-pruskiej 1870/1871, za co otrzymał obywatelstwo francuskie. W 1871 walczył także w Komunie Paryskiej.
W 1872 przyjechał do Galicji. Przez dwa lata pełnił funkcję zastępcy naczelnika banku włościańskiego w Gorlicach. W 1877 otrzymał nostryfikację dyplomu doktorskiego oraz veniam legendi na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego jako docent prywatny prawa rzymskiego, a w 1880 jako docent prawa cywilnego francuskiego. W 1880 otrzymał obywatelstwo austriackie. W tym samym roku został sekretarzem i notariuszem Uniwersytetu Lwowskiego. W 1888 został profesorem nadzwyczajnym, a w późniejszych latach profesorem zwyczajnym prawa rzymskiego. Publikował prace z dziedziny prawa. Udzielał się również jako publicysta na łamach czasopism.
Zmarł w sierpniu 1906 we Lwowie. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie (w tym samym miejscu spoczął Wojciech Biechoński)[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Stanisław Szachowski na stronie Muzeum X Pawilonu
- ↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 311, 313, 318, 323, 369. ISBN 83-04-02817-4.
Bibliografia edytuj
- Z barykad na katedrę profesorską. „Nowości Illustrowane”. Nr 34, s. 2, 25 sierpnia 1906.
- Adam Redzik, Od powstańca styczniowego do profesora Uniwersytetu Lwowskiego – casus Stanisława Szachowskiego [w:] Galicja a powstanie styczniowe, pod red. Marioli Hoszowskiej, Agnieszki Kawalec i Leonida Zaszkilniaka, Warszawa–Rzeszów: DiG 2013, s. 553-564.
- Stefan Król, Cytadela warszawska, Warszawa, 1978.
Linki zewnętrzne edytuj
- Stanisław Szachowski – publikacje w bibliotece Polona