Stanisław Warszycki (1577–1617)

podskarbi wielki koronny, wojewoda podlaski, kasztelan warszawski

Stanisław Warszycki herbu Abdank (ur. 1577, zm. 20 września 1617) – polski magnat, kasztelan warszawski, wojewoda podlaski (1616–1617), senator, podskarbi wielki koronny (1610–1616), starosta czerski w 1593 roku[1], starosta warszawski, osiecki i kobryński, dworzanin Anny Jagiellonki, elektor Zygmunta III Wazy, poseł na zjazd w Wiślicy (1587), poseł na dwór cara Iwana Wasiliewicza, fundator klasztoru i kościoła Bernardynek w Warszawie.

Stanisław Warszycki
Herb
Abdank
Data urodzenia

1577

Data śmierci

20 września 1617

Ojciec

Maciej Warszycki

Matka

Anna Romiszewska

Żona

Elżbieta Karśnicka
Zofia Zaliwska

Życiorys edytuj

Syn miecznika łęczyckiego Macieja (Mateusza) i Anny z Romiszewskich herbu Jelita – siostry kasztelana rospierskiego Jana Romiszewskiego.

Miał siostrę Małgorzatę za chorążym łęczyckim Janem Lasockim (wnukiem Stanisława Lasockiego i Jana Leżeńskiego) oraz brata Andrzeja, podkomorzego sieradzkiego, ożenionego z Katarzyną z Rokszyckich.

Stryj wojewody mazowieckiego Stanisława Warszyckiego i wojewody podlaskiego Pawła Warszyckiego oraz Ewy I v. za Gabrielem hr. Tarnowskim (synem Stanisława) II v. za Janem Zebrzydowskim.

W 1609 roku podczas Rokoszu Zebrzydowskiego miał przez trzy miesiące gościć króla Zygmunta III Wazę wraz z dworem w należącym do rodziny Warszyckich Zamku w Dankowie.

Fundator kaplicy (obecnie w kościele św. Anny) w Brzezinach, wybudował pałac barokowy w Mińsku Mazowieckim.

Żonaty z I v. Elżbietą Karśnicką II v. Zofią Zaliwską.

Pochowany w ufundowanym przez siebie kościele Bernardynek w Warszawie. W I poł. XIX w. jego nagrobek przeniesiono do archikatedry św. Jana w Warszawie.

Bibliografia edytuj

  • K. Niesiecki, Herbarz Polski, t. 9, 1842, s. 238–240
  • K. Niesiecki, Herby y familie rycerskie: tak w Koronie jako y Wielkim Xięstwie Litewskim, 1740, Tom 3, s. 879–880
  • F.M. Sobieszczański, Kościół Bernardynek w Warszawie, Tygodnik Ilustrowany, 25 stycznia 1862, Nr 122

Przypisy edytuj

  1. w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo czerskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 352.