Stanisław Zimny

polski prawnik, wojewoda lwowski

Stanisław Zimny (ur. w 1856 we Lwowie, zm. 3 kwietnia 1937[1] tamże) – polski prawnik, urzędnik austro-węgierski, wojewoda lwowski 1924.

Stanisław Zimny
Ilustracja
Stanisław Zimny (ok. 1924)
Data i miejsce urodzenia

1856
Lwów, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

3 kwietnia 1937
Lwów, Polska

Wojewoda lwowski
Okres

od 30 czerwca 1924 (od 10 marca 1924 p.o.)
do 4 grudnia 1924

Poprzednik

Kazimierz Grabowski

Następca

Paweł Garapich

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Grobowiec rodziny Stanisława Zimnego

Życiorys edytuj

Ukończył naukę w gimnazjum, a następnie Wydział Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie. Po studiach rozpoczął pracę w administracji Austro-Węgier. Był urzędnikiem Namiestnictwa we Lwowie w charakterze radcy dworu[2], starostw w Drohobyczu i Wadowicach a następnie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Przedlitawii w Wiedniu.

W II Rzeczypospolitej, jako wiceprezydent lwowskiego Namiestnictwa, został w 1919 mianowany zastępcą generalnego komisarza rządu RP dla b. Galicji. Od 1921 r. naczelnik Wydziału Prezydialnego Urzędu Wojewódzkiego, następnie wicewojewoda lwowski. Od 10 marca 1924 pełniący obowiązki wojewody lwowskiego, od 30 czerwca do 4 grudnia 1924 był wojewodą lwowskim. Ustąpił ze stanowiska z uwagi na przekroczenie wieku[3].

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[5].

Przypisy edytuj

  1. Agnieszka Biedrzycka, Kalendarium Lwowa 1918-1939 , Kraków 2012 wyd. Universitas, ISBN 97883-242-1678-9 s. 850.
  2. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 1.
  3. Wojewoda lwowski Zimny. „Nowości Illustrowane”. Nr 50, s. 4, 13 grudnia 1924. 
  4. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 31.
  5. Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 377. ISBN 83-04-02817-4.

Bibliografia, literatura edytuj