Stanislao Cannizzaro

Stanislao Cannizzaro
Data urodzenia	13 lipca 1826
Data śmierci	10 maja 1910
Zawód, zajęcie	chemik
Narodowość	włoska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanislao Cannizzaro (ur. 13 lipca 1826 w Palermo, zm. 10 maja 1910 w Rzymie) – włoski chemik, profesor chemii w Alessandrii, Genui, Palermo i Rzymie. Pracował nad oznaczeniem mas cząsteczkowych związków chemicznych za pomocą pomiarów gęstości pary. Zajmował się badaniem związku, jaki zachodzi pomiędzy ciepłem właściwym a ciężarem atomowym pierwiastków. Odkrył alkohol benzylowy, dokonał syntezy cyjanamidu. Napisał Zarys nauki chemii teoretycznej (1858). Laureat Medalu Copleya.

Stworzył ważne prace w dziedzinie chemii teoretycznej, odróżniając atomy od molekuł. Podał definicje gramoatomu i gramorównoważnika, przyjęte na jego wniosek przez kongres fizyków w Karlsruhe. Zjazd przyjął propozycję Cannizzara, wprowadzając oficjalnie pojęcie molekuły. Obiektem odniesienia miała być molekuła wodoru, którą – zgodnie z postulatem Avogadro – uznano za molekułę dwuatomową i mającą masę cząsteczkową równą 2^[1]. Wyznaczył masy atomowe wielu pierwiastków. Odkrył tzw. reakcję Cannizzaro^[2]. W 1871 roku został mianowany włoskim senatorem^[3].

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Korony Włoch, Krzyżem Komandorskim Orderu Świętych Maurycego i Łazarza oraz Orderem Sabaudzkim Cywilnym^[4].

Przypisy edytuj

↑ ZbigniewZ. Płochocki ZbigniewZ., Atomistyka współczesna. Cz. 1 Historia atomu i elementy mechaniki kwantowej, wyd. 2, Warszawa 1986, s. 22, ISBN 83-02-02340-X .
↑ Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 65, ISBN 83-7183-240-0 .
↑ Cannizzaro Stanislao [online], Senato della Repubblica [dostęp 2014-09-27] (wł.).
↑ Atti del Reale Istituto veneto di scienze, lettere ed arti, Wenecja: Il Istituto, 1888, s. XXI (wł.).

[Atomistyka-1] ZbigniewZ. Płochocki ZbigniewZ., Atomistyka współczesna. Cz. 1 Historia atomu i elementy mechaniki kwantowej, wyd. 2, Warszawa 1986, s. 22, ISBN 83-02-02340-X .

[psc-2] Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 65, ISBN 83-7183-240-0 .

[Senat-3] Cannizzaro Stanislao [online], Senato della Repubblica [dostęp 2014-09-27] (wł.).

[Atti-4] Atti del Reale Istituto veneto di scienze, lettere ed arti, Wenecja: Il Istituto, 1888, s. XXI (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]