Starszy ogniomistrz
Starszy ogniomistrz (st. ogn.) − najwyższy stopień podoficerski Państwowej Straży Pożarnej. Niższym stopniem jest ogniomistrz, a wyższym młodszy aspirant. Dawny stopień podoficerski w Wojsku Polskim.
W Wojsku Polskim prowadzony w 1924 roku[1]. W wojskach rakietowych i artylerii odpowiadał stopniowi starszy sierżant. W Siłach Zbrojnych PRL należał do grupy podoficerów starszych[2]. Odpowiadał mu stopień starszego sierżanta[3]. W policji odpowiednikiem tego stopnia jest sierżant sztabowy Policji[4].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. s. 411.
- ↑ Podręcznik dowódcy drużyny. s. 66.
- ↑ Dz.U. z 2010 r. nr 27, poz. 135
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 lutego 2019 r. w sprawie stopni wojskowych, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego i Służby Kontrwywiadu Wojskowego odpowiadających stopniom policyjnym (Dz.U. z 2019 r. poz. 331).
BibliografiaEdytuj
- Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
- Ministerstwo Obrony Narodowej; Inspektorat Szkolenia: Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.Sprawdź autora:1.