Stary Dobrotwór

wieś na Ukrainie

Stary Dobrotwór (ukr. Старий Добротвір, Staryj Dobrotwir, dawniej Dobrotwór) – wieś (dawniej miasto i miasteczko) na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie kamioneckim.

Stary Dobrotwór
Старий Добротвір
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

kamionecki

Powierzchnia

3,328 km²

Populacja 
• liczba ludności
• gęstość


1200
360,58 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3254

Kod pocztowy

80410

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Stary Dobrotwór”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stary Dobrotwór”
Ziemia50°13′11″N 24°22′26″E/50,219722 24,373889
Wieś na mapie Wacława Grodeckiego, Poloniae finitimarumgue locarum descriptio[1]

Miasto królewskie Dobrotwór lokowane w 1472 roku położone było w XVI wieku w województwie bełskim[2]. Wchodziło w skład starostwa kamionackiego w XVIII wieku[3].

Dziedzicem majątku był hr. Karol Mier (zm. 1885)[4]. Pod koniec XIX wieku właścicielką majątku była jego żona hr. Helena Mierowa[5].

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Dobrotwór w powiecie kamioneckim w województwie tarnopolskim. W 1921 liczył 2979 mieszkańców[6].

Miejsce urodzenia polskiego leśnika Henryka Strzeleckiego, jednego z pionierów leśnictwa w Polsce i jednego z najwybitniejszych organizatorów leśnictwa polskiego w drugiej połowie XIX wieku[7] oraz kajakarza Michała Śliwińskiego.

W 1951 w pobliżu Dobrotwora powstało osiedle Dobrotwór jako zaplecze dla pobliskiej elektrociepłowni. Wieś Dobrotwór przemianowano natomiast na Stary Dobrotwór.

Przypisy edytuj

  1. (fragment), 1571, wyd. 2Biblioteka Narodowa, syg. ZZK 18611, domena publiczna
  2. Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 173.
  3. Wiesław Bondyra, Własność ziemska w województwie bełskim w czasach saskich, Lublin 2015, s. 37.
  4. Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich. Lwów / Warszawa: 1908, s. 635.
  5. Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”. Nr 109, s. 6, 12 maja 1889. 
  6. Wg publikacji: Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom XV - Województwo Tarnopolskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923.
  7. Stanisław Tadeusz Sroka. Strzelecki Henryk (1819–1901) [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. XLIV, 2006-2007.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj