Stefan Kołodyński

Major pilot Polskich Sił Powietrznych

Stefan Michał Kołodyński (ur. 4 lipca 1904 w Krasnymstawie, zm. 25 stycznia 1973 w Warszawie[1]) – major pilot–obserwator Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

Stefan Michał Kołodyński
Ilustracja
major pilot obserwator major pilot obserwator
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1904
Krasnystaw

Data i miejsce śmierci

25 stycznia 1973
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

1 pułk lotniczy
dywizjon 303

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Walecznych (od 1941) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Lotniczy (dwukrotnie)

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie organisty Bolesława i Heleny ze Stoleckich[2].

W 1925 roku wstąpił do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Grudziądzu. Ukończył ją z 26. lokatą (I promocja) i w stopniu sierżanta podchorążego obserwatora otrzymał przydział do 11. eskadry liniowej 1 pułku lotniczego. W 1928 roku otrzymał awans na podporucznika. Został skierowany na kurs pilotażu w Centrum Wyszkolania Oficerów Lotnictwa (CWOL), który ukończył w 1930 roku z wyróżnieniem. Odbył następnie kurs wyższego pilotażu w Grudziądzu[3].

W latach 1930–1933 był instruktorem kursu wyższego pilotażu. W 1933 roku otrzymał przydział do 111 eskadry myśliwskiej[3]. W dniach 12–16 października 1933 roku był członkiem reprezentacji Wojska Polskiego odbywającej rewizytę w Rumunii. 30 września wszedł w skład nowo formowanej 114 eskadry myśliwskiej, gdzie objął stanowisko oficera technicznego eskadry[4]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 23. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki[5].

W latach 1936–1938 sprawował stanowisko adiutanta komendanta kursu wyższego pilotażu. W 1938 roku został skierowany na III kurs w Wyższej Szkole Lotniczej w Warszawie, który ukończył w następnym roku[6][7].

W czasie kampanii wrześniowej był oficerem zleceń specjalnych w Brygadzie Pościgowej[7]. Został ewakuowany do Wielkiej Brytanii gdzie wstąpił do RAF i otrzymał numer służbowy 76637[1]. W 1940 roku został skierowany jako pilot do 4 Air Gunnery School (AGS) w Morpeth, od lutego do kwietnia 1941 roku był oficerem łącznikowym w sztabie 81 Grupy Myśliwskiej. W kwietniu 1941 roku został przydzielony do 303 dywizjonu[3].

27 kwietnia 1942 roku podczas operacji „Circus 143” na samolocie Spitfire Vb (nr ser. AA940, znaki RF-E) brał udział w nalocie na Ostendę. Został zestrzelony nad Francją w okolicach Lille w walce z Focke-Wulf Fw 190 z JG 26 „Schlageter”. Udało mu się wylądować przymusowo, dostał się do niewoli. Został osadzony w Stalagu Luft IV w Sagan[8].

Po wyzwoleniu zdecydował się na powrót do Polski. Był inwigilowany przez Urząd Bezpieczeństwa[3]. Zmarł 25 stycznia 1973 roku w Warszawie, został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[9].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Kołodyński Stefan Michał. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-09-01].
  2. Zespół: 35/1849/0 Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej w Krasnymstawie. Seria: 2.4 Księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty). Jednostka: 122 Księga urodzeń, małżeństw i zgonów. Urodzenia akt nr 300. szukajwarchiwach.pl. [dostęp 2019-09-07]. (ros.).
  3. a b c d Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2002, s. 49. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
  4. Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918–1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989, s. 64, 85. ISBN 83-206-0760-4. OCLC 69601095.
  5. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 209.
  6. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 451.
  7. a b Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940–1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012, s. 284. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
  8. 27.04.1942 No. 303 Squadron Spitfire VB AA940 RF-E Fl/Lt. Kołodyński. aircrewremembered.com. [dostęp 2019-09-01]. (pol.).
  9. Stefan Michał Kołodyński. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2019-09-01]. (pol.).

Bibliografia edytuj

  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.