Stefan Niementowski
Stefan Dominik Niementowski (ur. 4 sierpnia 1866 w Żółkwi, zm. 13 lipca 1925 w Warszawie) – polski chemik.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk chemicznych | |
| Doktorat | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujStudia z zakresu chemii odbył we Lwowie, Berlinie i Monachium. Doktorat uzyskał w roku 1887 na uniwersytecie w Erlangen. Specjalizował się w chemii organicznej. Był wynalazcą metody syntezy chinoliny i chinazoliny. Opracował metodę kondensacji aminokwasów aromatycznych z amidami kwasowymi (tzw. reakcja Niementowskiego).
Od roku 1892 profesor Politechniki Lwowskiej i kierownik Katedry Chemii Ogólnej i Analitycznej, rektor tej uczelni w latach 1899/1900, 1900/1901 i 1908/1909, członek i kierownik Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Towarzystwa Naukowego we Lwowie, w latach 1920–1922 prezes Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika we Lwowie, członek Polskiej Akademii Umiejętności. W roku 1919 był współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Chemicznego.
W 1901 jako rektor wszedł jako wirylista w skład VII kadencji Sejmu Krajowego Galicji oraz ponownie znalazł się w składzie IX kadencji.
2 maja 1923 otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[1].
Zmarł nagle po zasłabnięciu w mieszkaniu dr. Tadeusza Wiśniewskiego w kolonii Staszica w Warszawie, gdzie przybył ze Lwowa na Zjazd Lekarzy i Przyrodników Polskich[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 19.
- ↑ Nagły zgon. „Kurier Warszawski”. Nr 195, s. 4-5, 14 lipca 1925.
Bibliografia
edytuj- Niementowski Stefan Dominik, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-08-18].
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, tom 7, 1966, str. 745
Linki zewnętrzne
edytuj- Prace Stefana Niementowskiego w bibliotece Polona