Stensztag – element olinowania stałego na jachcie lub innym statku żaglowym. Przebiega od stengi masztu do dziobu. Przeciwdziała siłom pochylającym maszt w kierunku rufy.

Stensztag

Stensztag biegnie wzdłuż diametralnej kadłuba. Na małych jednostkach występuje zazwyczaj jedna lina łącząca maszt z dziobem, nazywana wtedy sztagiem. Na większych spotyka się kilka takich lin. Wtedy pierwsza od dziobu nosi nazwę forsztagu, a następne w kierunku rufy to trumsztag, bombramsztag, bramsztag, stensztag i sztag.

Na stensztagu fokmasztu stawia się żagiel stenkliwer. Poniżej stenkliwra jest miejsce na kliwer (stawiany na foksztagu), a powyżej na bramkliwer. Zwany jest on wtedy fokstensztagiem.

Na grotstensztagu stawia się grotsztaksel (poniżej grotbramsztaksla).

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Franciszek Haber: Vademecum żeglarza i sternika jachtowego. Warszawa: WILGA, 2004, s. 23. ISBN 83-7375-197-1.