Fiat 500

samochód osobowy segmentu A
(Przekierowano z Steyr Puch 650 TR)

Fiat 500samochód osobowy klasy aut najmniejszych produkowany przez włoski koncern motoryzacyjny FIAT w latach 1957–1975[1].

Fiat 500
Ilustracja
Fiat 500 Lusso
Inne nazwy

Fiat 500 Nuova

Producent

FIAT

Projektant

Dante Giacosa

Zaprezentowany

4 lipca 1957

Okres produkcji

1957–1975[1]

Miejsce produkcji

Włochy Turyn

Poprzednik

Fiat Topolino

Następca

Fiat 126

Dane techniczne
Segment

A[1]

Typy nadwozia

2-drzwiowy fastback
3-drzwiowe kombi[1]

Silniki

Benzynowe:
R2 479 cm³ 13,5 KM
R2 479 cm³ 15 KM
R2 499 cm³ 17,5 KM
R2 499 cm³ 18 KM
R2 499 cm³ 21 KM
R2 594 cm³ 18 KM

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

2970 mm
kombi: 3182 mm[2]

Szerokość

1320 mm
kombi: 1323 mm[2]

Wysokość

1324 mm
kombi: 1354 mm[2]

Rozstaw osi

1840 mm
kombi: 1950 mm[2]

Masa własna

470 – 520 kg
kombi: 875 kg
500R: 525 kg

Zbiornik paliwa

22 l

Liczba miejsc

2 lub 4

Bagażnik

30 l
Giardiniera: 250 – 1000 l[3]

Ładowność

210 – 320 kg

Dane dodatkowe
Pokrewne

Autobianchi Bianchina

Konkurencja

Messerschmitt Kabinenroller
Mikrus MR-300
Mini
Vespa 400
Zündapp Janus

Fiat 500 pierwszej serii produkowanej w latach 1957–1960
Fiat 500 z 1962 roku (druga seria produkowana w latach 1960–1965)
Fiat 500 Lusso z 1970 roku (trzecia seria produkowana w latach 1965–1972)
Fiat 500 R (czwarta seria produkowana w latach 1972–1975)
Fiat 500 z 1971 roku – tył
Fiat 500 Giardiniera
Fiat 500 F – wnętrze

Historia i opis modelu edytuj

Fiat 500 zaprezentowany 2 lipca 1957 roku w Turynie jest następcą modelu Topolino[4] produkowanego w latach 1936–1955. Prace projektowe pod wodzą Dante Giacosy trwały od 1955 roku. Auto otrzymało płócienny dach odsuwany do tyłu oraz drzwi otwierane pod wiatr[5]. Nazwa 500 zaczerpnięta została od pojemności skokowej, dwucylindrowego silnika benzynowego, chłodzonego powietrzem, wynoszącej niecałe 500 cm³ (dokładnie 479 cm³). Początkowo moc silnika wynosiła 13,5 KM, a dostępna była przy 4000 obr./min. Moment obrotowy silnika wynosił 27,5 Nm przy 2500 obr./min. Po trzech miesiącach produkcji moc zwiększono do 15 KM[6]. Pierwsze egzemplarze pojazdu wyróżniały się dużym emblematem marki zdobiącym przód nadwozia oraz kierunkowskazami w narożnikach w kształcie kropelki[4]. W 1957 roku rozpoczęto także eksport pojazdu do Stanów Zjednoczonych. Wersja przeznaczona na rynek amerykański wyróżniała się większymi reflektorami[6].

W 1958 roku zaprezentowano wersję 500 Sport wyposażoną w silnik o mocy 21,5 KM[6]. Jesienią 1960 roku unowocześniony model 500 D otrzymał silnik o zwiększonej do 499 cm³ pojemności skokowej oraz mocy 17,5 KM. Od pierwszej wersji pojazdu auto wyróżniało się także m.in. składaną tylną kanapą oraz krótszym, składanym dachem, który przestał obejmować tylną szybę. Kierunkowskazy przeniesione zostały pod reflektory przednie, a w ich miejscu zastosowano małe – dodatkowe[6]. W tym samym roku wprowadzona została wersja kombi pojazdu oferowana pod nazwą 500 Giardiniera. Wyróżniała się zwiększonym rozstawem osi[6].

W marcu 1965 roku w modelu 500 F przeniesiono zawiasy na przednią krawędź drzwi, wzmocniono sprzęgło oraz przekładnię główną[6]. W 1966 roku produkcję wersji 500 Giardiniera przeniesiono do zakładów Autobianchi, gdzie kontynuowana była aż do 1977 roku[6]. We wrześniu 1968 roku wprowadzono do sprzedaży najbardziej luksusową wersję 500 Lusso, która wyposażona została w zderzaki z charakterystycznym pałąkiem oraz chromowane elementy nadwozia[4].

W 1972 roku do produkcji wprowadzono wariant 500 R. Pojazd wyposażono w silnik o pojemności 594 cm³ pochodzący z następcy pojazdu – modelu Fiat 126. Rozwijał on moc 18 KM. Zastosowano także identyczne jak w modelu 126 felgi oraz nowy, poziomy emblemat[6].

Produkcję pojazdu zakończono 1 sierpnia 1975 roku po wyprodukowaniu łącznie 3 432 226 egzemplarzy Fiata 500[4].

W 2007 roku z okazji 50. rocznicy istnienia modelu 500, wprowadzono do produkcji nowoczesną wersję pojazdu – model 500 (2007), który kształtem nawiązuje do protoplasty.

Produkcja przez zagraniczne koncerny edytuj

W latach 1957–1975 w Grazu w Austrii model 500 wyposażony został w dwucylindrowy silnik typu bokser i wytwarzany był na licencji pod marką Steyr-Puch 500. Łącznie powstało około 60 tysięcy egzemplarzy. W latach 1957–1963 w Niemczech, z zakładu w Heilbronn wyjeżdżał model NSU-Fiat Weinsberg 500, który od 1960 roku sprzedawany był jako Neckar Weinsberg 500[6].

Wersje edytuj

  • Economica (1957 – 1960)
  • Normale (1957 – 1960)
  • Sport (1957 – 1960)
  • 500 D (1960 – 1965)
  • 500 Giardiniera (1960 – 1975)
  • 500 F (1965 – 1973)
  • 500 Lusso (1968 – 1972)
  • 500 R (1972 – 1975)

Silniki edytuj

Model Pojemność
skokowa
[cm³]
Typ
silnika
Moc maksymalna
[KM] przy obr./min
Maksymalny
moment obrotowy
[Nm] przy obr./min
Prędkość
maksymalna
[km/h]
Średnie
spalanie
[l]/100 km
Silniki benzynowe:
500 479 R2 13,5/4000 27,5/2700 85 4,5
500 479 R2 15/b.d. b.d./b.d. b.d. b.d.
500 499 R2 17,5/b.d. b.d./b.d. b.d. b.d.
500 499 R2 18/b.d. b.d./b.d. b.d. b.d.
500 Sport 499 R2 21/4400 30,5/3000 95 5,5
500 R 594 R2 18/4400 36,3/2800 100 5,7
Abarth 595 SS 594 R2 32/b.d. b.d./2b.d. b.d. b.d.
 
Silnik Fiata 500

Przypisy edytuj

  1. a b c d Fiat 500 (Tipo 110-Tipo 120) versions & types. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-19]. (ang.).
  2. a b c d Auto Świat – Wielka Księga Legend Motoryzacji. Axel Springer Polska Sp. z o.o. nr 1/2007. ISBN 978-83-7558-175-1.
  3. Andrzej Jakubaszek: Fiat 500 Giardiniera – dla ogrodników z Włoch. klasyki.auto-swiat.pl, 2007-03-12. [dostęp 2017-02-11].
  4. a b c d Robert Rybicki: Fiat 500: czyli włoski bestseller. klasyki.auto-swiat.pl, 2012-11-14. [dostęp 2017-02-11].
  5. Michał Banach: Fiat 500 – samochód który zmotoryzował Włochy. smartage.pl, 2015-09-22. [dostęp 2017-02-11].
  6. a b c d e f g h i Michał Kij: Fiat 500. Włoska legenda.. motofakty.pl, 2016-05-09. [dostęp 2017-02-11].

Bibliografia edytuj