Storm Hunter
Storm Hunter (z domu Storm Sanders, ur. 11 sierpnia 1994 w Rockhampton) – australijska tenisistka, zwyciężczyni US Open 2022 w grze mieszanej, finalistka Wimbledonu 2023 w deblu.
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 sierpnia 1994 |
Wzrost |
166 cm |
Gra |
leworęczna, oburęczny backhand |
Zakończenie kariery |
aktywna |
Trener |
Nicole Pratt |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 WTA, 3 ITF |
Najwyżej w rankingu |
119 (18 października 2021) |
Australian Open |
1R (2014–2016, 2022, 2023) |
Roland Garros |
2R (2023) |
Wimbledon |
1R (2023) |
US Open |
1R (2021, 2023) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
7 WTA, 13 ITF |
Najwyżej w rankingu |
2 (25 września 2023) |
Australian Open |
QF (2022, 2023) |
Roland Garros |
3R (2023) |
Wimbledon |
F (2023) |
US Open |
SF (2022) |
Kariera tenisowa edytuj
W 2010 roku po raz pierwszy zagrała w turnieju głównym rozgrywek singlowych cyklu ITF – w Bundaberg przegrała w pierwszej rundzie z Mari Inoue 6:3, 2:6, 1:6.
W karierze wygrała dwa turnieje w grze pojedynczej i trzynaście w grze podwójnej rangi ITF.
W zawodach cyklu WTA Tour Australijka wygrała sześć turniejów w grze podwójnej z czternastu rozegranych finałów.
W sezonie 2012 zadebiutowała w rozgrywkach wielkoszlemowych – rywalizowała w zawodach gry podwójnej na kortach Australian Open. Kolejne starty w Wielkim Szlemie zanotowała w latach 2013 i 2014, także w konkurencji deblowej w Melbourne. Za każdym razem przegrywała w swoim pierwszym meczu.
W sezonie 2014 wzięła również udział w turniejach gry pojedynczej i mieszanej na Australian Open, ale w obu przypadkach została pokonana w pierwszym meczu.
We wrześniu 2022 odniosła zwycięstwo w mikście podczas US Open, partnerując Johnowi Peersowi, z którym w finale pokonała parę Kirsten Flipkens–Édouard Roger-Vasselin 4:6, 6:4, 10–7.
Życie prywatne edytuj
W listopadzie 2022 roku jej mężem został Loughlin Hunter[1].
Historia występów wielkoszlemowych edytuj
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej edytuj
Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | Q1 | Q1 | 1R | 1R | 1R | Q1 | A | A | Q2 | Q1 | 1R | 1R | 0 / 5 | 0 – 5 | |||||||||
French Open | A | A | A | A | A | Q1 | A | A | A | A | A | A | 1R | Q1 | 2R | 0 / 2 | 1 – 2 | |||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | Q3 | Q2 | 1R | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||
US Open | A | A | A | A | Q1 | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 1R | 0 / 2 | 0 – 2 | |||||||||
Ranking na koniec roku | –[a] | –[a] | 725 | 721 | 242 | 323 | 371 | 293 | 676 | – | 428 | 282 | 129 | 237 | 0 / 10 | 1 – 10 |
Występy w grze podwójnej edytuj
Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | A | 1R | 2R | QF | QF | 0 / 11 | 8 – 11 | ||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 2R | 2R | 3R | 0 / 5 | 4 – 5 | ||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | 1R | NH | SF | 2R | F | 0 / 5 | 10 – 5 | ||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | QF | SF | 1R | 0 / 4 | 7 – 4 | ||||||||||
Ranking na koniec roku | – | –[a] | 432 | 545 | 280 | 262 | 242 | 134 | 68 | 1036 | 109 | 65 | 30 | 10 | 0 / 25 | 29 – 25 |
Występy w grze mieszanej edytuj
Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | QF | A | 1R | SF | 1R | 1R | 0 / 6 | 5 – 6 | ||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | 2R | 2R | 0 / 2 | 2 – 2 | ||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | 1R | 1R | 0 / 2 | 0 – 2 | ||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | 1R | W | 1R | 1 / 3 | 5 – 2 | ||||||||||
1 / 13 | 12 – 12 |
Finały turniejów WTA edytuj
Gra podwójna 15 (7–8) edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 18 czerwca 2017 | Nottingham | Trawiasta | Monique Adamczak | Jocelyn Rae Laura Robson |
6:4, 4:6, 10–4 |
Finalistka | 1. | 16 września 2017 | Tokio | Twarda | Monique Adamczak | Shūko Aoyama Yang Zhaoxuan |
0:6, 6:2, 5–10 |
Finalistka | 2. | 23 września 2017 | Kanton | Twarda | Monique Adamczak | Elise Mertens Demi Schuurs |
2:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 16 lutego 2020 | Hua Hin | Twarda | Arina Rodionowa | Barbara Haas Ellen Perez |
6:3, 6:3 |
Finalistka | 3. | 13 września 2020 | Stambuł | Ceglana | Ellen Perez | Alexa Guarachi Desirae Krawczyk |
1:6, 3:6 |
Finalistka | 4. | 18 kwietnia 2021 | Charleston | Ceglana | Ellen Perez | Hailey Baptiste Catherine McNally |
7:6(4), 4:6, 6–10 |
Finalistka | 5. | 13 czerwca 2021 | Nottingham | Trawiasta | Caroline Dolehide | Ludmyła Kiczenok Makoto Ninomiya |
4:6, 7:6(3), 8–10 |
Zwyciężczyni | 3. | 9 stycznia 2022 | Adelaide | Twarda | Ashleigh Barty | Darija Jurak Schreiber Andreja Klepač |
6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 4. | 19 czerwca 2022 | Berlin | Trawiasta | Kateřina Siniaková | Alizé Cornet Jil Teichmann |
6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 23 października 2022 | Guadalajara | Twarda | Luisa Stefani | Anna Danilina Beatriz Haddad Maia |
7:6(4), 6:7(2), 10–8 |
Finalistka | 6. | 8 stycznia 2023 | Adelaide | Twarda | Kateřina Siniaková | Asia Muhammad Taylor Townsend |
2:6, 6:7(2) |
Zwyciężczyni | 6. | 20 maja 2023 | Rzym | Ceglana | Elise Mertens | Coco Gauff Jessica Pegula |
6:4, 6:4 |
Finalistka | 7. | 25 czerwca 2023 | Birmingham | Trawiasta | Alycia Parks | Marta Kostiuk Barbora Krejčíková |
2:6, 6:7(7) |
Finalistka | 8. | 16 lipca 2023 | Wimbledon | Trawiasta | Elise Mertens | Hsieh Su-wei Barbora Strýcová |
5:7, 4:6 |
Zwyciężczyni | 7. | 23 września 2023 | Guadalajara | Twarda | Elise Mertens | Gabriela Dabrowski Erin Routliffe |
3:6, 6:2, 10–4 |
Gra mieszana 1 (1–0) edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 10 września 2022 | US Open | Twarda | John Peers | Kirsten Flipkens Édouard Roger-Vasselin |
4:6, 6:4, 10–7 |
Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj
W grze podwójnej edytuj
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2023 | Półfinał | Elise Mertens | Laura Siegemund Wiera Zwonariowa |
6:3, 3:6, 5–10 |
Wygrane turnieje rangi ITF edytuj
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza edytuj
Data | Turniej | Pula | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 10/02/2013 | Launceston | 25 000 | twarda | Shūko Aoyama | 6:4, 6:4 |
2. | 03/11/2019 | Playford | 60 000 | twarda | Lizette Cabrera | 6:3, 6:4 |
3. | 05/02/2023 | Burnie | 60 000 | twarda | Olivia Gadecki | 6:4, 6:3 |
Gra podwójna edytuj
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Storm Hunter, Tennis Australia [dostęp 2023-01-07] (ang.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2023-07-16] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2023-07-16] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2023-07-16] (ang.).