Stowarzyszenie Dziennikarzy Tel Awiwu

Stowarzyszenie Dziennikarzy Tel Awiwu (hebr. בית העיתונאים על שם סוקולוב) jest organizacją społeczną i zawodową skupiającą dziennikarzy, utworzoną w 1935 w Tel Awiwie.

Stowarzyszenie Dziennikarzy Tel Awiwu

בית העיתונאים על שם סוקולוב

Państwo	Izrael
Siedziba	Tel Awiw
Data założenia	1935
Rodzaj stowarzyszenia	stowarzyszenie
Położenie na mapie Izraela Stowarzyszenie Dziennikarzy Tel Awiwu
32°04′23″N 34°46′57″E
Strona internetowa

Historia

Zabytkowa maszyna drukarska w „Domu Sokołowa”

Pierwsza organizacja dziennikarzy w Tel Awiwie powstała w grudniu 1934 jako niezależne stowarzyszenie zawodowe. W owym czasie w mieście wydawane były dwie hebrajskie gazety codzienne i jedno czasopismo społeczno-polityczne Ha-Arec. Trudna sytuacja gospodarcza dziennikarzy spowodowała, że podjęli oni inicjatywę utworzenia organizacji zawodowej. Jej pierwszymi członkami zostali: J. Ben-Dor, Szimon Samet, Uri Imperial Spotkanie założycielskie Stowarzyszenia Dziennikarzy Tel Awiwu odbyło się w dniu 11 stycznia 1935 w Jascha Heifetz. Początkowa liczba członków wynosiła 27, pomimo faktu, że aktywnych zawodowo dziennikarzy było dużo więcej.

Przez pierwsze lata swojego istnienia stowarzyszenie działało bez budżetu i organizacji. Sytuacja poprawiła się pod koniec lat 30. XX wieku, kiedy przewodnictwo nad stowarzyszeniem przejął Josef Heftman. Powiedział on, że „dziennikarze odgrywają ważną rolę w osadnictwie w Ziemi Izraela, dlatego musimy udowodnić, że dziennikarze są pracowici.” Stworzył on podstawy organizacyjne, rozpoczynając pracę jako przewodniczący stowarzyszenia. Sekretarzem został Mosze Ron z Jedi’ot Acharonot. Pierwsze biuro powstało przy 109 Rothschild Boulevard.

W latach 1934–1939 nastąpił gwałtowny rozwój żydowskiego dziennikarstwa w Mandacie Palestyny. Pojawiło się dziewięć dzienników hebrajskich, jeden angielski i sześć niemieckich. Dodatkowo wydawano 18 czasopism, 6 tygodników, 24 magazyny i 8 kwartalników. Rozwój prasy wiązał się ze wzrostem zatrudnienia dziennikarzy, jednak nie wszyscy z nich chcieli zostać członkami Stowarzyszenia. W 1935 Stowarzyszenie liczyło 100 członków. Nowe biuro znajdowało się przy 27 Rothschild Boulevard (siedem pokoi). W 1939 Josef Heftman i Mosze Ron zaproponowali aby biuro nosiło nazwę „Dom Sokołowa” (hebr. בית סוקולוב, Beit Sokolow), na cześć pisarza i lidera ruchu syjonistycznego Nahuma Sokołowa. Do najważniejszych zadań działalności biura należało dbanie o interesy zawodowe dziennikarzy w Tel Awiwie (ustalanie podstawowych warunków pracy). Następnie biuro aktywnie angażowało się w absorpcję dziennikarzy, którzy przyjeżdżali z Europy (większość z nich pochodziła z Polski). Stowarzyszenie zapewniało im pomoc medyczną i pomagało w znalezieniu miejsc pracy.

Wkrótce biuro Stowarzyszenia stało się siedzibą konferencji prasowych dotyczących wszystkich obszarów życia społeczności żydowskiej. Powstał tutaj „Klub Prasy”, w którym regularnie spotykali się z dziennikarzami żydowscy przywódcy, ekonomiści i biznesmeni. Miejsce to stało się centrum public relations przedstawicieli osiedli żydowskich i ruchu syjonistycznego. W 1945 na 178 dziennikarzy, 131 było członkami Stowarzyszenia. W okresie wojny domowej w Mandacie Palestyny centrum prasowe Beit Sokolow zdołało zachować bezstronność w wewnętrznych sporach pomiędzy żydowskimi organizacjami paramilitarnymi Hagana, Irgun i Lechi. Dziennikarze otwarcie występowali przeciwko brytyjskim władzom mandatowym.

Wejście do „Domu Sokołowa”

Wraz z ustanowieniem w 1948 niepodległego państwa Izrael nastąpił nowy rozdział w historii izraelskiej prasy. W Tel Awiwie pojawiło się 19 dzienników, a liczba członków Stowarzyszenia wzrosła do 250. Dzięki pomocy finansowej ze strony międzynarodowych organizacji żydowskich w latach 1953–1957 wybudowano nową siedzibę Stowarzyszenia przy ulicy Kaplan. Uroczystość otwarcia odbyła się 3 kwietnia 1957 z udziałem prezydenta Jicchaka Ben Cewiego i premiera Dawida Ben Guriona.

Działalność

„Dom Sokołowa” jest centrum działalności prasowej w Izraelu i służy jako miejsce organizacji wielu konferencji prasowych. Ponadto odbywają się tutaj konferencje, sympozja i szkolenia z dziennikarstwa, literatury, sztuki, teatru, ekonomii i innych.