Stowarzyszenie Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę

Stowarzyszenie Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę – powstała w 1989 organizacja skupiająca osoby i ofiary niewolniczej pracy z okresu II wojny światowej.

Stowarzyszenie Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę
Ilustracja
Tablica pamiątkowa ufundowana przez Stowarzyszenie Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę, Łódź, Plac Zwycięstwa
Państwo

 Polska

Siedziba

Łódź

Data założenia

1989

Profil działalności

działalność na rzecz osób zmuszonych do pracy niewolniczej w III Rzeszy

brak współrzędnych
Pomnik zasłożonych dla Stowarzyszenia na Cmentaru Wojskowym w Warszawie

Celem organizacji jest dokumentacja prawdy historycznej o losach Polaków poszkodowanych przez III Rzeszę i jej nazistowskie władze, a także pomoc socjalna dla wszystkich poszkodowanych przez Niemcy, oraz domaganie się odszkodowań od tego kraju. Stowarzyszenie podejmuje działania zmierzające do uzyskania możliwego zadośćuczynienia i rekompensaty materialnej dla obywateli polskich poszkodowanych przez III Rzeszę.

Historia edytuj

W 1991 Stowarzyszenie Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę tworzyło koalicję Sojusz Lewicy Demokratycznej. Pierwszym prezesem był prof. Jerzy Ozdowski, członkami prezydium Zarządu Głównego stowarzyszenia dr Hubert Kozłowski (rzecznik) oraz doc. Karol Gawłowski, posłanka Helena Galus. 29 kwietnia 2005 odbył się I Ogólnopolski Zjazd Delegatów Stowarzyszenia Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę. Zjazd wyłonił Zarząd Główny: prezesem został wybrany prof. Jerzy Ozdowski, wicemarszałek Sejmu, a w skład władz naczelnych weszli m.in. posłanka Helena Galus, gen. Stanisław Skalski, wiceprzewodniczący OPZZ, Włodzimierz Lubański i przyjął statut oraz powołał inne organy statutowe. Przez wiele lat prezesem Zarządu Głównego SPP w Warszawie był płk Józef Sowa.