Strzelba Atchisson AA-12

Auto Assault-12 (AA-12) – amerykańska strzelba automatyczna modernizowana i udoskonalana od roku 1987 przez firmę Military Police Systems Incorporated na podstawie strzelby Atchisson Assault Shotgun, która została zaprojektowana na początku lat 70. XX wieku przez Maxwella Atchissona. Broń strzela wyłącznie ogniem ciągłym, ale niska szybkostrzelność (ok. 300 strzałów na minutę) pozwala na oddawanie pojedynczych strzałów przez krótkie naciśnięcie spustu. Zasilana jest magazynkiem bębnowym o pojemności 20 lub 32 naboi bądź magazynkiem pudełkowym o pojemności 8 naboi. Prawa patentowe do strzelby Atchisson Assault Shotgun zostały sprzedane w 1987 roku firmie Military Police Systems Incorporated. Strzelba AA-12 testowana była m.in. w Iraku przez żołnierzy amerykańskiej piechoty morskiej.

Atchisson AA-12 (Auto-Assault Shotgun)
Ilustracja
Atchisson AA-12 z magazynkiem pudełkowym
Państwo

 Stany Zjednoczone

Projektant

Maxwell Atchisson; później rozwijana przez Military Police Systems, Inc.

Producent

GWA

Rodzaj

strzelba automatyczna

Dane techniczne
Kaliber

ok. 20 mm

Nabój

nabój 12/70

Magazynek

magazynek bębnowy o poj. 20 lub 32 naboi
lub jednorzędowy magazynek pudełkowy o poj. 8 naboi

Wymiary
Długość

966 mm

Długość lufy

457 mm

Masa
broni

4,76 kg (bez magazynka)

Inne
Prędkość pocz. pocisku

350 m/s

Szybkostrzelność teoretyczna

360 strz./min

Szybkostrzelność praktyczna

do 300 strz./min

Zasięg maks.

200 m (dla amunicji FRAG-12[1])

Zasięg skuteczny

100 m (dla naboju 12-gauge)

Z konstrukcji tej broni wywodzi się także strzelba USAS-12.

Historia edytuj

W roku 1987 Max Atchisson sprzedał prawa patentowe do strzelby Jerry'emu Baberowi z firmy Military Police Systems, Inc., mającej swoją siedzibę w Piney Flats (Tennessee)[2]. MPS po rozpoczęciu prac na bronią zmieniło jej nazwę na Auto Assault-12, a przez 18 lat pracy nad bronią (do roku 2005), wprowadziło 188 zmian i udoskonaleń w stosunku do pierwotnej wersji zaprojektowanej przez M. Atchissona. MPS w udoskonalaniu broni współpracowało z Action Manufacturing Company oraz Special Cartridge Company, by przystosować AA-12 do strzelania amunicją wybuchową FRAG-12.

Budowa edytuj

AA-12 działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Zastosowanie tego typu zamka było nowością wśród broni tego segmentu, gdyż zdecydowanie częściej występuje on w pistoletach maszynowych czy też ciężkich karabinach maszynowych. Rurę gazową umieszczono nad lufą. Rączka zamkowa znajduje się na górnej powierzchni komory zamkowej pomiędzy podstawą muszki a podstawą celownika. Użyto mechanizmu uderzeniowego z kurkiem zakrytym. Skrzydełko przełącznika rodzaju ognia, pełniące również funkcję bezpiecznika znajduje się po lewej stronie broni nad chwytem pistoletowym.

Broń strzela ogniem ciągłym z szybkostrzelnością 300 strzałów na minutę. Strzelba zasilana jest nabojem 12/70 (wagomiar 12 i łuska długości70 mm). Zasilanie odbywa się z jednorzędowego magazynka pudełkowego o pojemności 8 naboi bądź magazynka bębnowego na 20 naboi lub o pojemności 32 naboi. Tylna ścianka magazynków bębnowych wykonana jest z półprzezroczystego tworzywa sztucznego, aby ułatwić kontrolę ilości naboi w magazynku. Gniazdo magazynka znajduje się na dolnej powierzchni komory zamkowej, przed chwytem pistoletowym. Za gniazdem magazynka znajduje się pionowa szyna, ułatwiającą jego ładowanie. Kolba stała, łoże oraz chwyt pistoletowy wykonane zostały z tworzywa sztucznego. Punkt podparcia kolby znajduje się na jednej linii z lufą (układ liniowy), rozwiązanie takie powoduje zmniejszenie podrzutu. Ze względu na to, że wszystkie mechanizmy strzelby AA-12 zostały wykonane ze stali nierdzewnej, a także w projekcie został uwzględniony luz na pojawiające się zanieczyszczenia, MPS twierdzi, że broń nie musi być często, a nawet w ogóle czyszczona czy smarowana[3]. Natomiast konstruktor zaleca, aby AA-12 był czyszczony i smarowany po wystrzeleniu około 10 000 pocisków[4].

Zmiany w porównaniu z Atchisson Assault Shotgun edytuj

Masa broni została zmniejszona do 4,76 kilograma (z 5,2 kg), a długość skrócona do 966 mm (z 991 mm), przy czym długość lufy została niezmieniona i nadal wynosi 457 mm.

Model CQB edytuj

Wariant strzelby Atchisson AA-12, oznaczony jako CQB, ma 330-milimetrową lufę oraz jest lżejszy od podstawowego modelu o 227 gramów.

Amunicja edytuj

AA-12 może używać różnych rodzajów amunicji 12/70, między innymi nabojów śrutowych, breneki czy też obezwładniających z pociskami gumowymi. Broń jest przystosowana także do strzelania flarami oraz specjalnymi pociskami odłamkowymi (fragmentacja wybuchowa) FRAG-12.

Użycie edytuj

W 2004 roku wyprodukowano dziesięć sztuk AA-12, które zostały zaprezentowane United States Marine Corps.

Na uzbrojenie bezzałogowego systemu obronnego HAMMER (skonstruowanego przez More Industries), składają się dwie strzelby automatycznie AA-12, które zamontowane są na wieżyczce H2X-40[5]. Natomiast firma Neural Robotics użyła tej strzelby do uzbrojenia swojego zdalnie sterowanego, bezzałogowego AutoCoptera[6][7].

Przypisy edytuj

  1. http://www.defensereview.com/1_31_2004/FRAG%2012.pdf Marine Corps Warfighting Laboratory (ang.)
  2. Jacob Moore: The Automatic Warrior. lipiec/sierpień 2009. [dostęp 2011-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-18)]. (ang.).
  3. https://web.archive.org/web/20110723043148/http://www.clcweb.net/Shooting/Military_Shotgun/military_shotgun.html Military Assault Shotgun: "During a Blackwater shoot, 5000 rounds were fired through a single weapon without cleaning or a drop of Lube." (ang.)
  4. David Crane: Auto Assault-12 (AA-12) Full-Auto Machine Shotgun/FRAG-12 High-Explosive Round Combo/Weapon System?. 2005-06-15. (ang.).
  5. David Crane: HAMMER Remotely-Operated Weapons System for Robotic and Manned Vehicles. Future Infantry/Soldier, 2006-07-19. [dostęp 2011-09-28]. (ang.).
  6. Blass, Evan: Neural Robotics Incorporated equips AutoCopter with 12-gauge shotgun. 2006-03-01. [dostęp 2011-09-28]. (ang.).
  7. Remote Control Helicopter With Full-Auto Shotgun. 2008-01-10. [dostęp 2011-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-02)]. (ang.).