Strzyżewo (powiat nowotomyski)
Strzyżewo (niem. Strese[3]) – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Zbąszyń[4][5], na prawym brzegu Obry[6].
| wieś | |
 Centrum wsi Strzyżewo | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
759 |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
64-360[2] |
| Tablice rejestracyjne |
PNT |
| SIMC |
0917253 |
Położenie na mapie gminy Zbąszyń  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego  | |
 52°16′54″N 15°53′49″E/52,281667 15,896944[1]
| |
Przez miejscowość przebiega nieczynna linia kolejowa Zbąszyń-Międzychód (stacja kolejowa Strzyżewo Zbąskie)[6].
Integralne części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0917260 | Piaski | przysiółek |
Historia edytuj
Wieś była wzmiankowana w 1456 roku jako wchodząca w skład dóbr zbąszyńskich, pod nazwą Strzeschewo[7]. Pod koniec XVIII wieku właścicielem był dziedzic Zbąszynia, Stefan Garczyński[3]. Wcześniejszymi nazwami były Strzyżew, Strzeżewo i Streszewo[3].
Strzyżewo było areną zaciętych walk w powstaniu wielkopolskim (10/11 lutego 1919 z udziałem kompanii opalenickiej, kórnickiej i śremskiej) i pod koniec stycznia 1945 roku, kiedy to nacierającą Armię Czerwoną wsparli ochotnicy[8][7]. W 1921 roku stacjonowała tu placówka 17 batalionu celnego[potrzebny przypis], a później placówka Straży Granicznej I linii „Strzyżewo”[9].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zielonogórskiego.
Turystyka edytuj
Wzgórze za cegielnią (Strzyżewska Góra) jest dobrym punktem widokowym na dolinę Obry[7]. Po drugiej stronie rzeki zachowały się fragmenty grodziska stożkowatego z XIII wieku[7].
Przez miejscowość przebiegają znakowane szlaki piesze[6]:
Zbąszyń - Dąbrówka Wielkopolska - Miedzichowo[6].
Trzciel - Wąsosz
a także kajakowy Szlak Obry
Demografia edytuj
Pod koniec XIX wieku Strzyżewo wchodziło w skład powiatu międzyrzeckiego i liczyło 100 domostw i 781 mieszkańców[3]. Przeważali protestanci (605) nad katolikami (165) i żydami (11)[3].
Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[10]:
| Rok | Ilość mieszkańców |
|---|---|
| 1998 | 718 |
| 2002 | 680 |
| 2009 | 733 |
| 2011 | 763 |
| 2021 | 759 |
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 132562
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1214 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c d e Strzyżew (5), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 487.
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c d Elżbieta Mlącka, Anna Tekiel: Świebodzin: mapa topograficzna Polski. Wyd. 2. Warszawa: Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 2009. ISBN 978-83-7135-250-8.
- ↑ a b c d Paweł Anders: Jeziora Wolsztyńsko-Zbąszyńskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1989, s. 103. ISBN 83-7005-113-8. (pol.).
- ↑ Paweł Anders: Jeziora Wolsztyńsko-Zbąszyńskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1989, s. 32. ISBN 83-7005-113-8. (pol.).
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 22. ISBN 83-87424-77-3.
- ↑ Wieś Strzyżewo (wielkopolskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, edukacja, kierunkowy, demografia, zabytki, tabele, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności, drogi publiczne [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-20] (pol.).