Studia Zielonogórskie
Studia Zielonogórskie – rocznik ukazujący się od 1995 roku w Zielonej Górze. Wydawcami są Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Zielonej Górze, Lubuskie Towarzystwo Naukowe, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze oraz Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze. Publikowane są w nim artykuły naukowe, recenzje, materiały dotyczące historii regionu lubuskiego.
| Częstotliwość |
rocznik |
|---|---|
| Państwo | |
| Wydawca |
Polskie Towarzystwo Historyczne w Zielonej Górze, Lubuskie Towarzystwo Naukowe, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze |
| Tematyka |
historia |
| Pierwszy numer |
1995 |
| ISSN | |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
W 1995 roku podczas obchodów 40-lecia Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego w Zielonej Górze podjęto decyzję o wydaniu Studiów Zielonogórskich. Z inicjatywą ich wydawania wyszedł prezes oddziału Andrzej Toczewski[1].
Pismo ma charakter popularnonaukowy. Większość artykułów dotyczy Zielonej Góry. Między innymi jej historii, rozwoju na przestrzeni lat, działalności istniejących i już nieistniejących organizacji itp.[2] Pierwszy tom był dedykowany honorowemu prezesowi oddziału Władysławowi Korczowi z okazji 45-lecia pracy naukowej, a drugim uczczono 40-lecie pracy dydaktycznej i naukowej prof. dra hab. Kazimierza Bartkiewicza. Oba zostały wydane przez zielonogórski oddział Polskiego Towarzystwa Historycznego. Tom trzeci wydało Lubuskie Towarzystwo Naukowe, a współwydawcą kolejnych trzech było Muzeum Ziemi Lubuskiej. Od 2001 roku wydawcami pisma są: Muzeum Ziemi Lubuskiej wraz z Towarzystwem Przyjaciół Muzeum Ziemi Lubuskiej[1][2]. Pismo otrzymuje dotację od Rady Miasta Zielona Góra i Województwa Lubuskiego[1].
Redakcja edytuj
Autorem okładki jest Witold Michorzewski[1]. Redaktorem naczelnym był Andrzej Toczewski (1995–2020)[3]. Sekretarzem redakcji Emilia Ćwilińska, a zastępcą redaktora naukowego prof. Dariusz Dolański. Do zespołu redakcyjnego należała dr Anitta Maksymowicz. W skład rady redakcyjnej należał prof. dr hab. Czesław Osękowski jako przewodniczący oraz dr hab. Zbigniew Bujkiewicz, dr Stanisław Kowalski, dr Jan Muszyński i Andrzej Skibiński[1].
Wersję elektroniczną pisma przygotowuje Alicja Błażyńska[1].
Nagroda Laudant illa sed ista Legut edytuj
Nagroda Laudant illa sed ista Legut jest przyznawana od 2000 roku[4]. Co można przetłumaczyć: Tych chwalą, ale czytają innych. Jest to nagroda honorowa, a jej celem jest docenienie osób które działają na rzecz budowania poczucia tożsamości regionalnej i Zielonej Góry. Laureaci[5]:
- 2015: Janusz Kubicki[2]
- 2012: Wojciech Strzyżewski[4]
- 2011: red. Alfred Siatecki
- 2010: red. Konrad Stanglewicz
- 2009: prof. Leszek Jerzak
- 2008: Lesław Batkowski
- 2007: red. Tomasz Czyżniewski
- 2006: dr Stanisław Kowalski
- 2005: dr hab. Zbigniew Bujkiewicz z Archiwum Państwowego w w Starym Kisielinie[6]
- 2004: prof. Jerzy Piotr Majchrzak
- 2003: prof. dr Czesław Osękowski
- 2000: dr Jan Muszyński
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Anitta Maksymowicz, 17 lat „Studiów Zielonogórskich", „Studia Zielonogórskie”, XVIII, s. 9-13.
- ↑ a b c Uroczystość wręczenia Nagrody Redakcji „Studiów Zielonogórskich” - Januszowi Kubickiemu [online] [dostęp 2023-12-21].
- ↑ Emilia Ćwilińska, Anitta Maksymowicz, Wizerunek „Studiów Zielonogórskich”, „Na Winnicy” (1), 2020, s. 30.
- ↑ a b Nagroda "Studiów Zielonogórskich" dla prof. Strzyżewskiego [online], Nauka w Polsce [dostęp 2023-12-21] (pol.).
- ↑ Ewa Sapeńko, Nagroda Studiów Zielonogórskich dla prof. Wojciecha Strzyrzewskiego, „Uniwersytet Zielonogorski” (8), 2012, s. 24.
- ↑ Nagroda dla zielonogórskiego archiwisty [online], zielonagora.wyborcza.pl, 27 kwietnia 2005 [dostęp 2023-12-21].
Bibliografia edytuj
- Pismo w zbiorach Biblioteki Narodowej [1]
- https://web.archive.org/web/20070302232916/http://www.zgora.pl/studiazielonogorskie/
- Studia Zielonogórskie: bibliografia zawartości tomów 1–20: 1995–2014, oprac. Dawid Kotlarek, Zielona Góra: Muzeum Ziemi Lubuskiej – Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Ziemi Lubuskiej 2015.