Studnia w Dziurawej Czubie
Studnia w Dziurawej Czubie (Studnia w Dziurawej Turni) – jaskinia w Dolinie Rybiego Potoku w Tatrach Wysokich. Ma dwa otwory wejściowe znajdujące się w północnej ścianie Dziurawej Czuby opadającej do Doliny za Mnichem, na wysokościach 1930 i 1936 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 6 metrów, a jej deniwelacja również 6 metrów[1].
| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
6 m |
| Deniwelacja |
6 m |
| Wysokość otworów |
1930 i 1936 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
150 m |
| Ekspozycja otworów |
ku dołowi, ku górze |
| Data odkrycia |
19 września 1963 roku |
| Odkrywca |
Urszula Gorczyńska i Bernard Uchmański |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.K-21.01 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′39″N 20°02′37″E/49,194158 20,043675
| |
Opis jaskini edytuj
Jaskinię stanowi pionowa, trójkątna studnia w ścianie Dziurawej Czuby zaczynająca się w dużym, górnym otworze wejściowym, a kończąca w mniejszym otworze dolnym. W pobliżu otworu górnego znajduje się w niej półka skalna[2].
Przyroda edytuj
W jaskini nie ma nacieków. Flora i fauna nie była badana[2].
Historia odkryć edytuj
Jaskinię odkryli w czasie wspinaczki Urszula Gorczyńska i Bernard Uchmański w 1963 roku. Z tej okazji bezimienny dotychczas szczyt nazwali Dziurawą Turnią[3]. Pierwszy plan i opis jaskini sporządzili A. Gajewska i M. Zierhoffer w 2000 roku[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-02-17] (pol.).
- ↑ Władysław Cywiński, Szpiglasowy Wierch. Tatry przewodnik szczegółowy tom 11, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2, ISBN 83-7104-011-3, OCLC 749655536.