Stwolska Przełęcz
przełęcz w słowackich Tatrach Wysokich
Stwolska Przełęcz (słow. Lúčne sedlo, Štôlske sedlo, niem. Lukasattel, węg. Luka-hágó, Rét-nyereg[1]) – rozłożysta przełęcz położona na wysokości 2168 m n.p.m. w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w bocznej grani odchodzącej na zachód od wierzchołka Kończystej. Oddziela ten szczyt od masywu Tępej.
| ||
 Stwolska Przełęcz, widok z Ganku) | ||
| Państwo |  Słowacja
| |
| Wysokość | 2168 m n.p.m. | |
| Pasmo | Tatry, Karpaty | |
| Sąsiednie szczyty | Kończysta, Tępa | |
Położenie na mapie Tatr   Stwolska Przełęcz | ||
 49°09′30″N 20°06′25″E/49,158333 20,106944
| ||
Stwolska Przełęcz jest łatwo dostępna od strony Doliny Stwolskiej, w kierunku której opada łagodnym stokiem. Z Doliny Złomisk jest nieco trudniej dostępna, ponieważ opada w jej stronę stromym rumowiskiem. Nazwa Stwolskiej Przełęczy pochodzi od Doliny Stwolskiej, natomiast nazwa doliny wywodzi się od spiskiej wsi Stwoła.
HistoriaEdytuj
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Alexander Münnich wraz z towarzyszami, 1874 r. – letnie (prawdopodobne są wcześniejsze wejścia Jána Pastrnáka i Jána Rumana Driečnego młodszego),
- Ernst Dubke, Johann Breuer i Johann Franz (senior), 14 lutego 1906 r. – zimowe.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
BibliografiaEdytuj
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XI. Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – Batyżowieckie Czuby. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 85-89.