Suchy Wierch Waksmundzki
Suchy Wierch Waksmundzki lub po prostu Suchy Wierch – porośn, reglowy szczyt o wysokości 1485 m na grzbiecie biegnącym od Gęsiej Szyi po Kopy Sołtysie[1]. Jest najdalej na południe wysuniętym szczytem w tym grzbiecie, znajduje się pomiędzy przełęczą Przysłop Waksmundzki (1443 m) oddzielającą go od Gęsiej Szyi (1490 m) a Wyżnią Filipczańską Przełęczą (1443 m) oddzielającą go od Ostrego Wierchu (1475 m)[2]. Od południowo-zachodniej strony jego stoki opadają do Waksmundzkiej Polany, od północno-wschodniej do doliny Filipki. Spływa z nich Filipczański Potok. Od południowej strony sąsiaduje z Małą Koszystą, oddzielony od niej jest Waksmundzką Przełęczą (1418 m), na której znajduje się Rówień Waksmundzka[3].
 Widok z Wielkiego Kopieńca | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1485 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′31″N 20°04′05″E/49,258611 20,068056
| |
Dawniej lasy na południowych stokach Suchego Wierchu były wypasane, stanowiły serwitut Hali Waksmundzkiej[4]
Przypisy edytuj
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-12-03].
- ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.