Suhlmiasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Turyngia, w dolinie Lasu Turyńskiego, liczy 36 955 mieszkańców (31 grudnia 2018), posiada 450-letnią historię.

Suhl
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

Turyngia

Zarządzający

André Knapp

Powierzchnia

141,62 km²

Wysokość

422 m n.p.m.

Populacja (31 grudnia 2018)
• liczba ludności
• gęstość


36 955[1]
261 os./km²

Nr kierunkowy

03681, 036845, 036846, 036782

Kod pocztowy

98527-98529

Tablice rejestracyjne

SHL

Plan Suhl
Położenie na mapie Turyngii
Mapa konturowa Turyngii, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Suhl”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, w centrum znajduje się punkt z opisem „Suhl”
Ziemia50°37′N 10°42′E/50,616667 10,700000
Strona internetowa
Portal Niemcy

1 stycznia 2019 do miasta przyłączono gminy Schmiedefeld am Rennsteig oraz Gehlberg, które stały się jego dzielnicami[2].

HistoriaEdytuj

 
Suhl w XIX w.

Suhl otrzymało prawa miejskie w 1527. W 1583 zostało częścią Elektoratu Saksonii. W 1590 miał miejsce pierwszy wielki pożar miasta, a w 1634 miasto zostało zniszczone wskutek działań wojny trzydziestoletniej. W latach 1657–1718 przynależało do księstwa Saksonii-Zeitz. W czasie III wojny północnej w 1702 na polecenie Augusta II Mocnego do miasta wkroczyły wojska saskie i skonfiskowały kilkaset sztuk broni palnej, która miała być sprzedana wrogiej Szwecji. Po wygaśnięciu linii książąt na Zeitz, Suhl w latach 1718–1763 znajdowało się we władaniu elektorów saskich i zarazem królów Polski Augusta II i Augusta III. Z tego okresu pochodzą dwie główne świątynie miasta: kościół św. Krzyża i kościół Mariacki (kościół św. Krzyża nawet zdobi godło Polski[3]). W 1753 miał miejsce kolejny pożar miasta.

Od 1806 część Królestwa Saksonii, a od 1815 eksklawa Prus, wraz z którymi w 1871 znalazło się w granicach Niemiec. W połowie XIX w. żydowscy bracia Simson założyli w Suhl fabrykę broni palnej, a u schyłku XIX w. firma zaczęła produkować motocykle. W 1882 miasto uzyskało połączenie kolejowe. W 1936 do miasta przyłączono miejscowość Heinrichs, a w 1938 Goldlauter.

U schyłku II wojny światowej 3 kwietnia 1945 do miasta wkroczyły wojska amerykańskie, a 1 lipca miasto znalazło się w radzieckiej strefie okupacyjnej.

ZabytkiEdytuj

  • Kościół św. Krzyża z lat 1731–1739, z fasadą ozdobioną kartuszem z połączonym herbem Polski, Wettynów i hrabstwa Henneberg[3], barokowy
  • Kościół Mariacki z lat 1757–1761, rokokowy[4]
  • Kaplica św. Krzyża, gotycka
  • Dom Słodowy z 1663 r., współcześnie siedziba Muzeum Broni
  • Czerwony Ratusz z pocz. XX w., neobarokowy
  • Kościół św. Ulryka z lat 1452–1503 w dzielnicy Heinrichs
  • Ratusz z 1657 r. w Heinrichs
  • Domy z XVII w. w Heinrichs
  • Gmach poczty z 1887 r.
  • Willa Simsonów(inne języki) z l. 1911–12 – willa żydowskiej rodziny fabrykanckiej Simsonów
  • Cmentarz żydowski(inne języki), sięgający XIX w.

DemografiaEdytuj

Zmiany populacji miasta od 1525 do 2016 roku:
 

Najwyższą populację miasto osiągnęło w 1988, liczyło wówczas 56 345 mieszkańców.

GospodarkaEdytuj

Region Suhl-Zella-Mehlis jest centrum gospodarczym i handlowym południowej Turyngii. Mają tu swoją siedzibę Izba Przemysłowo-Handlowa Południowej Turyngii (IHK) i Izba Rzemieślnicza Południowej Turyngii (HK).

Izba Przemysłowo-Handlowa Południowej Turyngii (IHK) angażuje się jako rzecznik gospodarczy regionu naprzeciw polityce, zarządzaniu, nauce, którego celem jest dokonywanie wspólnych gospodarczych interesów na terenie działalności izby. W obrębie Izby Przemysłowo- Handlowej Południowej Turyngii pracuje 7000 sklepów detalicznych i więcej niż 1100 dużych przedsiębiorstw handlowych.

Przemysł kształtuje rozwój gospodarczy w Południowej Turyngii. W porównaniu do wszystkich krajów związkowych Turyngia leży na zajmującym szczeblu przemysłowym i ze wszystkich nowych krajów związkowych przed Hamburgiem i Szlezwikiem-Holsztynem.

W mieście rozwinął się przemysł precyzyjny, elektrotechniczny, maszynowy oraz zabawkarski[5].

KulturaEdytuj

 
Filharmonia
  • Turyńska Filharmonia Gotha (Thüringen Philharmonie Gotha) – filharmonia jest najważniejszym obiektem kultury w mieście. Jest siedzibą orkiestry i filharmonii. Włącza się w różnorodne wydarzenia kulturalne w mieście: przeglądy tańca, wystawy, teatr. Odbywa się tutaj też coroczny festiwal kabaretowy, który oferuje mieszkańcom i turystom rozrywkę.
  • Congress Centrum Suhl (CCS) – wzbogaca kulturalną ofertę w mieście i południowej części Turyngii od swojego otwarcia w roku 1995 z bogatą paletą organizacyjną. Od koncertów rockowych, ludowych wieczorów przez klasyczną muzykę do najwyżej tytułowanych od Turyńskiej Filharmonii Gotha do show telewizyjnych.
  • kino – nowe, z siedmioma salami, w centrum miasta.

TurystykaEdytuj

 
Muzeum Broni
  • Muzeum Broni (Waffenmuseum Suhl) – specjalizowało się w dziedzinie strzelania z broni palnej. W 1971 odbyły się w mieście Europejskie Mistrzostwa w Strzelaniu z Broni, natomiast w 1986 roku odbyły się Mistrzostwa w Strzelaniu z Broni z udziałem Mistrzów Świata w tej dziedzinie. W powiązaniu z tym wydarzeniem zostało wydane szerokie rozporządzenie o rekonstrukcji i nadaniu kształtu nowej wystawie
  • ogród zoologiczny – znajduje się w parku. Można podziwiać nie tylko zwierzęta domowe, ale również zwierzęta egzotyczne żyjące w ciepłych krajach np. niedźwiedzie

SportEdytuj

Miasta partnerskieEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. Thüringer Landesamt für Statistik, statistik.thueringen.de [dostęp 2018-11-19] (niem.).
  2. Przyłączenie Schmiedefeld am Rennsteig
  3. a b Kirchengemeinde Suhl - Kreuzkirche, www.kirchengemeinde-suhl.de [dostęp 2018-11-19] (niem.).
  4. Kirchengemeinde Suhl - Hauptkirche, www.kirchengemeinde-suhl.de [dostęp 2018-11-19] (niem.).
  5. Suhl, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-08-17].