Sulistrowiczki

wieś w województwie dolnośląskim

Sulistrowiczki (niem. Klein Silsterwitz[4]) – wieś położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Sobótka.

Sulistrowiczki
wieś
Ilustracja
Sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

wrocławski

Gmina

Sobótka

Liczba ludności (III 2011)

162[2]

Strefa numeracyjna

71

Kod pocztowy

55-050[3]

Tablice rejestracyjne

DWR

SIMC

0880248

Położenie na mapie gminy Sobótka
Mapa konturowa gminy Sobótka, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Sulistrowiczki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sulistrowiczki”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Sulistrowiczki”
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego
Mapa konturowa powiatu wrocławskiego, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Sulistrowiczki”
Ziemia50°50′48″N 16°44′02″E/50,846667 16,733889[1]
Brama górna w parku Wenecja

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.

Położenie edytuj

Wieś położona wśród lasów na zboczu masywu Ślęży. Na południowym skraju wsi znajduje się rezerwat roślinny Łąka Sulistrowicka.

Nazwa edytuj

W okresie hitlerowskiego reżimu w latach 1937–1945 miejscowość nosiła nazwę Silingtal[4].

Obecnie edytuj

Od lat 70. XX wieku Sulistrowiczki stały się miejscowością wypoczynkową, znane są m.in. ze studni św. Świerada, zwanej też Źródłem Życia. Znaczna część wsi rozparcelowana jest pomiędzy małe działki, na których postawiono liczne domy, z których spora część spełnia rolę gospodarstw agroturystycznych i pensjonatów.

Zabytki edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:

  • park krajobrazowy Wenecja, 8-hektarowy, stanowiący część zakładu leczniczego - sanatorium założonego w roku 1914 przez dra Ericha Bohna w dolinie Sulistrowickiego Potoku. Nazwa parku nawiązuje do utworzonych tu licznych stawów, fontann i wodnych kaskad. W dwie stylowe kamienno-drewniane bramy wmontowano pochodzące z nagrobka książąt von Schönaich-Carolath ze Słupic (zbudowanego tam około roku 1560) fragmenty piaskowcowej kamieniarki - uosobienia cnót wiary i miłosierdzia i akantowe ornamenty. Inny fragment - Zmartwychwstanie Pańskie - znalazł nowe miejsce w ścianie budynku stajni położonej we wschodniej części parku. Około roku 1970 rozebrano ogrodzenie parku - zachowały się jednak bramy; sama kompozycja parku także widoczna jest do dziś, zachowała się też część urządzeń wodnych

inne obiekty:

  • kościół pw. Matki Bożej Dobrej Rady, wybudowany w 1999 r. We wnętrzu umieszczono elementy wystroju, nawiązujące do przedhistorycznych, pogańskich rzeźb ślężańskich.

Szlaki turystyczne edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 133492
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1239 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b M. Choroś, Ł. Jarczak, Słownik nazw miejscowych Dolnego Śląska, Opole 1995, s. 113.
  5. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 236. [dostęp 2012-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  6. Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 2.03.2014

Linki zewnętrzne edytuj