Svante Arrhenius
Svante August Arrhenius (ur. 19 lutego 1859 w Uppsali, zm. 2 października 1927 w Sztokholmie) – szwedzki chemik i fizyk, jeden z twórców chemii fizycznej.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Specjalność: chemia, fizyka | |
Uczelnia | |
Nagrody | |
Życiorys
edytujStudiował w Uppsali i został docentem chemii fizycznej. Opracowywał teorię dysocjacji elektrolitycznej. Zajmował się właściwościami toksyn i antytoksyn, kinetyką chemiczną (m.in. równanie Arrheniusa), badaniem temperatur planet i korony słonecznej oraz badaniem zorzy polarnej. W latach 1897–1905 był rektorem Uniwersytetu w Sztokholmie (ówcześnie Stockholms högskola)[1]. W 1903 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za opracowanie teorii dysocjacji elektrolitycznej[2]. W 1907 stworzył teorię panspermii dotyczącej pochodzenia życia na Ziemi.
Postulaty Arrheniusa
edytujPostulaty Arrheniusa[potrzebny przypis]:
- I: Kwasy, zasady i sole pod wpływem wody rozpadają się na jony dodatnie (kationy) i ujemne (aniony).
- II: Liczba ładunku elektrycznego zgromadzona na kationach jest równa liczbie ładunku zgromadzonego na anionach. Roztwór jest elektrycznie obojętny.
- III: Słabe elektrolity w roztworze wodnym ulegają dysocjacji w niewielkim stopniu.
Obszary badań poza chemią fizyczną
edytuj- właściwości toksyn i antytoksyn,
- badania zorzy polarnej,
- badania temperatur planet i korony słonecznej,
- przyczyny zmian klimatu Ziemi w przeszłości (sformułował hipotezę globalnego ocieplenia).
Arrhenius dokonał obliczeń wpływu ilości dwutlenku węgla (CO2) w atmosferze Ziemi na temperaturę. W 1896 roku ocenił, że wytwarzanie tego gazu przez człowieka może spowodować nadmierny wzrost temperatury za kilka tysięcy lat; w 1908 roku poprawił to przewidywanie na kilkaset lat – niemniej jednak uważał, że jest to odległa przyszłość i bardziej go interesowało znaczenie zmian ilości CO2 dla epoki lodowcowej[3].
Panspermia
edytujSformułował hipotezę panspermii, wg której życie rozprzestrzenia się w kosmosie dzięki bakteriom przemieszczającym się pod wpływem ciśnienia światła[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Svante Arrhenius – Biographical [online], Nobelprize.org [dostęp 2017-12-05] (ang.).
- ↑ The Nobel Prize in Chemistry 1903: Svante Arrhenius. Nobelprize.org. [dostęp 2011-01-21].
- ↑ a b Svante Arrhenius, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-01-21] (ang.).
Bibliografia
edytuj- Svante Arrhenius, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-01-21] (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Svante Arrhenius – publikacje w bibliotece Polona
- ISNI: 000000008084414X
- VIAF: 5045360
- LCCN: n85809004
- GND: 118650467
- NDL: 00462484
- LIBRIS: fcrtvp1z472g2jz
- BnF: 12550220h
- SUDOC: 034784616
- SBN: UBOV425329
- NLA: 35722853
- NKC: mzk2002142320
- NTA: 069709475
- BIBSYS: 90146423
- CiNii: DA03136166
- Open Library: OL2391550A
- PLWABN: 9810656047805606, 9810574946805606
- NUKAT: n01039273, n2009076593
- J9U: 987007278615505171
- CANTIC: a1152697x
- LNB: 000011586
- NSK: 000383997
- CONOR: 180180835
- BNC: 000937661
- ΕΒΕ: 229372
- KRNLK: KAC202344919
- LIH: LNB:Hk1;=BK