Sylwin (minerał)

Sylwin
	Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	chlorek potasu (KCl)
Twardość w skali Mohsa	2
Przełam	nierówny, muszlowy
Łupliwość	doskonała, zgodna ze ścianami sześcianu
Układ krystalograficzny	regularny
Gęstość	1,9–2,0 g/cm³
	Właściwości optyczne
Barwa	biała, szara, żółtawa, czerwonawa, niebieska, fioletowa, często bezbarwny
Rysa	biała
Połysk	szklisty
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Sylwin – minerał z gromady halogenków. Minerał rozpowszechniony tylko w pewnych rejonach Ziemi.

Nazwa pochodzi od nazwiska holenderskiego chemika i lekarza Franciscusa Silvusa (François Deleboe) zwanego Sylwiuszem (XVII wiek).

Właściwości

Najczęściej tworzy skupienia ziarniste, igiełkowe, zbite. Kryształy mają postać sześcianów, ośmiościanów bądź ich kombinacji. Często występują zbliźniaczenia. Jest kruchy, przezroczysty, przeświecający, bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, jest higroskopijny. Ma słono-gorzki smak.

Występowanie

Jest minerałem typu ewaporatu; powstaje głównie wskutek odparowywania słonych zbiorników wodnych m.in. mórz, zatok, słonych jezior itp., rzadziej podczas ekshalacji wulkanicznej. Współcześnie powstaje w Morzu Martwym. Współwystępuje z halitem, karnalitem.

Miejsca występowania: Niemcy, Ukraina, Wielka Brytania, Kanada – Saskatchewan, USA – Utah, Teksas, Indie, Włochy – okolice Etny i Wezuwiusza. Duże złoża tej soli znajdują się w Rosji – Ural, Hiszpanii – Cardonie Suria i Francji – Alzacja.

W Polsce występuje na Kujawach w Kłodawie i Inowrocławiu. Obecność stwierdzono w Zatoce Puckiej (w otworach wiertniczych).

Zastosowanie

surowiec dla przemysłu chemicznego: (do produkcji nawozów sztucznych, materiałów wybuchowych, sztucznych ogni, zapałek, mydła)
roztwór zwany solą Sylwiusza był stosowany jako lekarstwo na nadkwasotę
ma znaczenie kolekcjonerskie

Zobacz też

Bibliografia

O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996 r.
W. Heflik, L. Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” 1998 r.
W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma – Press” 2003 r.
J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997 r.

Linki zewnętrzne

Sylwin na portalu Webmineral (ang.)