Sylwin (minerał)
Sylwin – minerał z gromady halogenków. Minerał rozpowszechniony tylko w pewnych rejonach Ziemi.
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
chlorek potasu (KCl) |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
2 |
| Przełam |
nierówny, muszlowy |
| Łupliwość |
doskonała, zgodna ze ścianami sześcianu |
| Układ krystalograficzny |
regularny |
| Gęstość minerału |
1,9-2,0 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
biała, szara, żółtawa, czerwonawa, niebieska, fioletowa, często bezbarwny |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
szklisty |
.jpg)
Nazwa pochodzi od nazwiska holenderskiego chemika i lekarza Franciscusa Silvusa (François Deleboe) zwanego Sylwiuszem (XVII wiek).
Właściwości edytuj
Najczęściej tworzy skupienia ziarniste, igiełkowe, zbite. Kryształy mają postać sześcianów, ośmiościanów bądź ich kombinacji. Często występują zbliźniaczenia. Jest kruchy, przezroczysty, przeświecający, bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, jest higroskopijny. Ma słono-gorzki smak.
Występowanie edytuj
Jest minerałem typu ewaporatu; powstaje głównie wskutek odparowywania słonych zbiorników wodnych m.in. mórz, zatok, słonych jezior itp., rzadziej podczas ekshalacji wulkanicznej. Współcześnie powstaje w Morzu Martwym. Współwystępuje z halitem, karnalitem.
Miejsca występowania: Niemcy, Ukraina, Wielka Brytania, Kanada – Saskatchewan, USA – Utah, Teksas, Indie, Włochy – okolice Etny i Wezuwiusza. Duże złoża tej soli znajdują się w Rosji – Ural, Hiszpanii – Cardonie Suria i Francji – Alzacja.
W Polsce występuje na Kujawach w Kłodawie i Inowrocławiu. Obecność stwierdzono w Zatoce Puckiej (w otworach wiertniczych).
Zastosowanie edytuj
- surowiec dla przemysłu chemicznego: (do produkcji nawozów sztucznych, materiałów wybuchowych, sztucznych ogni, zapałek, mydła)
- roztwór zwany solą Sylwiusza był stosowany jako lekarstwo na nadkwasotę
- ma znaczenie kolekcjonerskie
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996 r.
- W. Heflik, L. Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” 1998 r.
- W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma – Press” 2003 r.
- J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997 r.
Linki zewnętrzne edytuj
- Sylwin na portalu Webmineral (ang.)