Syromalabarski Kościół katolicki
Syromalabarski Kościół katolicki (mal. സിറോ മലബാർ സഭ) – katolicki Kościół wschodni, sięgający początkami misji św. Tomasza Apostoła, który działał na terenie Indii w I wieku po Chrystusie. Należy do wschodniosyryjskiej tradycji liturgicznej. Liczy około 4,3 mln wiernych, mieszkających w Indiach, głównie na terenie stanu Kerala (starożytny Malabar), a także w mniejszym stopniu w diasporze. Od 1992 roku posiada status Kościoła arcybiskupiego większego. Jest największym Kościołem z grupy tzw. chrześcijan św. Tomasza.
| |||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||||||||||||||||
| Chrześcijaństwo └ Katolicyzm └ Katolickie Kościoły Wschodnie | |||||||||||||||||||||||
| Ustrój kościelny | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obrządek | |||||||||||||||||||||||
| Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika |
|||||||||||||||||||||||
| Zasięg geograficzny | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||
Historia
edytujKościół Syromalabarski wywodzi się z grupy chrześcijan św. Tomasza, których Portugalczycy spotkali na wybrzeżu Malabaru w 1498 roku. Byli oni w kontakcie wyłącznie z przedstawicielami perskiego Kościoła Wschodu. W związku z tym od VI do XVI wieku stanowili wspólnotę uznającą jurysdykcję biskupów doktryny wyznaczonej przed Soborem Efeskim i duchowe zwierzchnictwo katolikosa-patriarchy Seleucji-Ktezyfonu. Portugalczycy, którzy nie uznali tradycji malabarskich, wprowadzili tradycje łacińskie, podporządkowując tamtejszych chrześcijan łacińskiemu arcybiskupowi Goa – Aleksemu Menezesowi.
W 1559 roku podczas synodu w Diamper, zwołanego przez Menezesa, odwołano szereg tradycji malabarskich, wprowadzając elementy łacińskie tak w liturgii jak i dyscyplinie kościelnej. W wyniku tych zmian, doszło do licznych protestów ze strony wyznawców Kościoła Syromalabarskiego, doprowadziło to do zerwania jedności z Rzymem w 1653 roku, czego konsekwencją było utworzenia Malankarskiego Kościoła Ortodoksyjnego. W roku 1930 z Malankarskiego Kościoła Ortodoksyjnego wyłonił się Syromalankarski Kościół katolicki.
Sytuację załagodzili karmelici, wysłani tam przez papieża Aleksandra VII w roku 1656. Unia została częściowo przywrócona w roku 1662, a karmelici pozostawali kolejnymi biskupami w Kościele syro-malabarskim do roku 1896, kiedy to Rzym utworzył tam trzy wikariaty apostolskie – Triczur, Ernakulam i Czanganaczeri.
W 1923 roku Pius XI dokonał reorganizacji administracyjnej tworząc prowincję kościelną z siedzibą w Ernakulam. Po Soborze Watykańskim II powstały egzarchaty o charakterze misyjnym, przekształcone następnie w diecezje.
Liturgia Kościoła Syromalabarskiego wywodzi się z tradycji chaldejskiej. Językiem liturgicznym jest język malajalam. Niektóre modlitwy i aklamacje zachowano w języku syriackim. Poza Malabarem w użyciu jest też hindi[2].
Organizacja
edytujEparchie na terenie Indii:
- metropolia Changanacherry
- metropolia Ernakulam-Angamaly
- metropolia Kottayam
- metropolia Tellicherry
- metropolia Trichur
Eparchie podległe metropoliom łacińskim w Indiach:
- metropolii Agra
- metropolii Bhopal
- metropolii Bombaj
- metropolii Gandhinagar
- metropolii Hajdarabad
- metropolii Nagpur
- metropolii Raipur
- podległe Stolicy Apostolskiej
Egzarchat i eparchie zagraniczne:
Zwierzchnicy Kościoła
edytujGłową Kościoła syromalabarskiego jest arcybiskup większy Ernakulam-Angamaly. Kolejno na czele Kościoła stali:
- Aloysius Pareparambil (11 sierpnia 1896 – 9 grudnia 1919) – wikariusz apostolski Ernakulam
- Augustine Kandathil (9 grudnia 1919 – 10 stycznia 1956) – wikariusz apostolski Ernakulam, następnie od 21 grudnia 1923 arcybiskup Ernakulam
- Joseph Parecattil (20 lipca 1956 – 30 stycznia 1984) – arcybiskup Ernakulam
- Sebastian Mankuzhikary (1984 – 1985) – jako administrator apostolski, biskup pomocniczy Ernakulam
- Antony Padiyara (23 kwietnia 1985 – 11 listopada 1996) – arcybiskup Ernakulam, od 1992 podniesiony do rangi arcybiskupa większego Ernakulam-Angamaly
- Varkey Vithayathil CSsR (19 kwietnia 1997 – 23 grudnia 1999) – jako administrator apostolski, następnie arcybiskup większy Ernakulam-Angamaly
- Varkey Vithayathil CSsR (23 grudnia 1999 – 1 kwietnia 2011) – arcybiskup większy Ernakulam-Angamaly
- George Alencherry (24 maja 2011 – 7 grudnia 2023) – arcybiskup większy Ernakulam-Angamaly
- Sebastian Vaniyapurackal (2023–2024) – jako administrator apostolski, biskup kurialny Ernakulam-Angamaly
- Raphael Thattil (od 9 stycznia 2024) – arcybiskup większy Ernakulam-Angamaly
Zobacz też
edytujLinki zewnętrzne
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ The Eastern Catholic Churches 2015; Source: Annuario Pontificio. [dostęp 2016-08-18]. (ang.).
- ↑ Katolickie Kościoły Wschodnie: Syro-Malabarski Kościół Katolicki. [dostęp 2016-09-09]. (pol.).