Morskie działania bojowe

Morskie działania bojowe – działania bojowe prowadzone przez okręty, samoloty i jednostki marynarki wojennej.

Morska walka zbrojna

Działania marynarki wojennej mogą mieć charakter zaczepny lub obronny, mogą być prowadzone przez jednorodne siły lub prowadzone przez różne rodzaje wojsk marynarki wojennej.

Składniki morskiej walki zbrojnej

• wykonywanie uderzeń i ataków
• zwalczanie okrętów podwodnych, niszczenie małych grup pojedynczych okrętów, niszczenie konwojów
• działania specjalne
  • pełnienie dozoru
  • prowadzenie rozpoznania
  • poszukiwanie min i ich niszczenie (trałowanie)
  • poszukiwanie okrętów podwodnych
  • stawianie min i sieci
  • wysadzanie grup dywersyjnych
  • prowadzenie walki radioelektronicznej.

Zabezpieczenie morskich działań bojowych

Zabezpieczenie działań bojowych ma na celu stworzenie dogodnych warunków do prowadzenia walki lub operacji przez siły morskie. W skład zabezpieczenia działań wchodzi:

• rozpoznanie
• maskowanie
• walka radioelektroniczna
• obrona powietrzna
• obrona przeciwkutrowa
• obrona przeciw okrętom podwodnym
• obrona przeciwminowa
• obrona przed bronią masowego rażenia
• zabezpieczenie nawigacyjno-hydrograficzne
• zabezpieczenie hydrometeorologiczne
• zabezpieczenie logistyczne

Morskie działania przeciwdesantowe

Morskie działania przeciwdesantowe to rozdaj działań bojowych marynarki wojennej prowadzony na określonym morskim teatrze działań wojennych przez siły marynarki wojennej we współdziałaniu z innymi rodzajami sił zbrojnych. Jego celem jest uniemożliwienia nieprzyjacielowi wysadzenia desantu morskiego. W ramach morskich działań przeciwdesantowych prowadzone jest rozpoznania działań desantowych nieprzyjaciela, niszczenie jego okrętów desantowych w rejonach załadowania desantu, podczas przejścia morzem i u podejść do rejonów lądowania oraz walka z desantem w rejonie lądowania.

Systematyczne działania bojowe

Systematyczne działania bojowe to całokształt działań bojowych i różnorodnych przedsięwzięć zabezpieczających, prowadzonych w długim przedziale czasu przez siły marynarki wojennej według jednolitego planu i zamiaru dla osiągnięcia celu operacyjnego. Istotą działań systematycznych jest – w odróżnieniu do operacji morskiej – użycie sił z normalnym lub okresowo podwyższonym natężeniem, stosunkowo długi czas prowadzenia działań obronnych i zaczepnych oraz jednoczesne wykonywanie szeregu zadań taktycznych ograniczonym składem sił.

Celem działań systematycznych jest zapewnienie dogodnego reżimu operacyjnego w strefie obrony lub w kontrolowanym obszarze zainteresowania, do prowadzenia operacji morskich oraz demonstrowanie gotowości sił do obrony kontrolowanych obszarów morskich. Działania te prowadzone są przez siły morskie zarówno w czasie pokoju w ramach działalności operacyjnej, w czasie wystąpienia zagrożenia kryzysowego o charakterze militarnym, jak i w czasie wojny.

W czasie wystąpienia zagrożenia kryzysowego o charakterze militarnym i wojny działania systematyczne obejmują działania bojowe i przedsięwzięcia zabezpieczające.

Do systematycznych działań bojowych zalicza się:

1. zwalczanie okrętów podwodnych oraz sił i środków dywersji podwodnej,
2. stawianie zagród minowych,
3. poszukiwanie i niszczenie min,
4. zwalczanie komunikacji morskiej przeciwnika,
5. obrona i ochrona własnej komunikacji morskiej.

Do przedsięwzięć zabezpieczających zalicza się:

1. prowadzenie rozpoznania,
2. maskowanie i walka elektroniczna,
3. organizowanie wszystkich rodzajów obron,
4. zabezpieczenie specjalne działań systematycznych (ratownicze i NHZ).

Bibliografia

• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.