Szablon:Dobry artykuł/archiwum/2015/02

Aktualnie na stronie głównej

Julio Pinedo (ur. 19 lutego 1942 w Mururacie) – boliwijski rolnik, król społeczności afroboliwijskiej od 1992 roku. Tradycja ustna przypisuje mu pochodzenie od afrykańskiego księcia sprzedanego w niewolę, następnie zaś sprowadzonego do Mururaty do pracy w posiadłościach Ignacia Pinedo de Mustafy. W 1992 i 2007 roku był koronowany na króla Afroboliwijczyków, a podczas drugiej ceremonii oficjalnie uznany przez władze państwowe. Nie ma władzy politycznej, ale kierowana przez niego instytucja wpisuje się w proces emancypacji Afroboliwijczyków. Jako król i reprezentant społeczności afroboliwijskiej bywa zapraszany na rozmaite wydarzenia kulturalne czy polityczne. Odwiedzają go niekiedy turyści czy naukowcy różnych specjalizacji. Monarcha posługuje się specjalnie dla niego zaprojektowanym herbem, którego dewiza brzmi prowadzą mnie moi przodkowie. Osobowość króla budzi niekiedy niechęć. Zarzuca mu się, że jest nazbyt skryty. Niektórzy czarnoskórzy mieszkańcy Boliwii mają nikłe pojęcie tak o władcy, jak i o kierowanej przezeń instytucji. Czytaj więcej…

Inne Dobre Artykuły • Jak pisać w stylu encyklopedycznym?

Archiwum ekspozycji dobrych artykułów

Archiwum artykułów, które zostały umieszczone na stronie głównej w rubryce Dobry Artykuł.

1 lutego edytuj

Akcja Kutschera – udany zamach żołnierzy oddziału specjalnego Kedywu Komendy Głównej AK „Pegaz” na dowódcę SS i Policji na dystrykt warszawski Generalnego Gubernatorstwa Franza Kutscherę, dokonany 1 lutego 1944 roku w Alejach Ujazdowskich w Warszawie. Operacja była najważniejszą zakończoną sukcesem akcją bojową wymierzoną w wysokiego funkcjonariusza niemieckiego aparatu terroru, która została przeprowadzona przez Armię Krajową w czasie II wojny światowej na terenie Generalnego Gubernatorstwa. Ogółem w akcji zginęło 5 Niemców, a 9 zostało rannych. Na drugi dzień po zamachu, 2 lutego 1944 roku, w pobliżu miejsca akcji, ok. godz. 11.00 Niemcy, w ramach odwetu rozstrzelali 100 zakładników. Kolejnych 200 zamordowano tego samego dnia w ruinach getta.

2 lutego edytuj

Order Pro Merito Melitensi – odznaczenie państwowe przyznawane przez Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników Św. Jana, z Jerozolimy, z Rodos i z Malty, ustanowione w 1920 roku. Order przyznawany jest mężczyznom i kobietom, którzy poprzez swoje działania zwiększają honor i prestiż zakonu, aktywnie promują wartości chrześcijańskie, lub pracują charytatywnie w chrześcijańskiej tradycji zdefiniowanej przez Kościół Katolicki. Dekorowanie odznaczanych odbywa się bez religijnych ceremonii charakterystycznych dla zakonów rycerskich, dlatego order ten może być nadawany niekatolikom. Jego nadanie nie jest równoznaczne z nadaniem tytułu szlacheckiego i dlatego order jest porównywalny z wieloma orderami zasługi na całym świecie. W przeciwieństwie do dam i kawalerów maltańskich będących członkami zakonu, od dekorowanych nie wymaga się żadnych przysiąg, ślubowań ani zobowiązań religijnych.

3 lutego edytuj

Masakra w Manili – określenie masowych mordów na ludności cywilnej, gwałtów, niszczenia mienia oraz innych poważnych naruszeń prawa wojennego, których dopuścili się żołnierze japońskich sił zbrojnych podczas stoczonej w dniach 3 lutego – 3 marca 1945 roku bitwy o Manilę. Wbrew rozkazom głównodowodzącego sił japońskich na Filipinach, generała Tomoyukiego Yamashity, dowódca japońskiej bazy morskiej w Manili kontradmirał Sanji Iwabuchi odmówił ewakuacji swoich oddziałów, postanawiając bronić miasta przed nadciągającymi wojskami amerykańskimi. Walki o wyzwolenie Manili trwały blisko miesiąc i stanowiły jedną z najbardziej zaciętych bitew miejskich II wojny światowej. W trakcie bitwy japońscy żołnierze wyładowywali swoją złość i frustrację na cywilach, dokonując masowych mordów i gwałtów. W ten sposób realizowano także rozkazy Iwabuchiego, nakazujące stosować taktykę „spalonej ziemi”, a mieszkańców miasta traktować bez wyjątku jako partyzantów. W rezultacie liczba cywilów zabitych i zamordowanych podczas bitwy o Manilę mogła sięgnąć nawet 100 tysięcy.

4 lutego edytuj

Menander – starożytny poeta grecki, główny przedstawiciel komedii nowej i komedii charakterów. Pochodził z rodziny, która zapewniła mu staranne wychowanie i wykształcenie. Był uczniem Teofrasta oraz przyjacielem Epikura, z którym najprawdopodobniej pełnił służbę wojskową. Duży wpływ na jego zainteresowanie teatrem miał znany komediopisarz Aleksis. Był admiratorem twórczości scenicznej Eurypidesa, który stanowił dla niego wzór i którego usiłował – oczywiście na swój sposób – naśladować. Uważa się, że Menander był podatny na wdzięki niewieście. Jego kochanką była prawdopodobnie hetera Glykera, kochanka Harpalosa. Menander zmarł tragicznie w Pireusie, w wieku 51 albo 52 lat, topiąc się podczas kąpieli. Jest autorem 108 komedii, zaginionych pod koniec starożytności, a w ostatnich stuleciach odnajdywanych wśród egipskich papirusów. Treść czterech z nich udało się współcześnie zrekonstruować.

5 lutego edytuj

Wadsworth Atheneum – muzeum sztuki w Hartford w stanie Connecticut. Założone w 1842 roku przez miejscowego podróżnika, artystę-amatora i architekta Daniela Wadswortha jest najstarszym publicznym muzeum sztuki w Stanach Zjednoczonych. W zbiorach muzeum znajduje się prawie 50 000 dzieł obejmujących 5 000 lat historii sztuki, w tym: sztukę antyczną, europejskie rzemiosło artystyczne, obrazy epoki baroku i surrealizmu, zbiór pejzaży artystów Hudson River School, obrazy europejskich i amerykańskich impresjonistów, dzieła epoki modernizmu, rysunki, grafikę i tekstylia, kolekcję rewolwerów Samuela Colta, sztukę Afryki i dzieła sztuki współczesnej. Stan ten jest wynikiem polityki zakupów prowadzonej przez kolejnych sponsorów, dyrektorów i kustoszy muzeum. Historyczny budynek muzeum został w 1970 roku wpisany na listę zabytków Stanów Zjednoczonych National Register of Historic Places.

6 lutego edytuj

Okręty podwodne typu XXI – niemieckie okręty podwodne, najbardziej zaawansowane technicznie operacyjne pojazdy podwodne nie tylko II wojny światowej, lecz całej pierwszej połowy XX wieku. Dzięki przełomowości wielu zastosowanych w nich nowych rozwiązań konstrukcyjnych, zaraz po zakończeniu wojny stały się przedmiotem intensywnych badań prowadzonych przez najważniejszych aliantów byłej koalicji antyhitlerowskiej. Nowa – w dużej mierze rewolucyjna – opływowa linia kadłuba, znacznie bardziej pojemny układ baterii elektrycznych oraz chrapy, pozwoliły tym okrętom operować ze znaczną prędkością podwodną. Okręty te stanowiły w efekcie trudny do zwalczania cel dla alianckich sił przeciwpodwodnych. Stopień zaawansowania technicznego niektórych elementów konstrukcji typu XXI, jak jego pasywny system sonarowy, układ kontroli ognia, konstrukcja kadłuba, czy układ napędowy, stały się się podstawą wyznaczającą kierunki rozwoju techniki i technologii podwodnej w początkowym okresie zimnej wojny.

7 lutego edytuj

Żarłacz żółty – gatunek dużego rekina z rodziny żarłaczowatych. Zamieszkuje płytkie wody o głębokości nie przekraczającej 90 m, wzdłuż górnych krawędzi szelfów kontynentalnych u wybrzeży wschodniego Oceanu Spokojnego oraz na zachodzie i wschodzie Oceanu Atlantyckiego. Zwykle spotyka się go w pobliżu raf koralowych, lasów namorzynowych, w zatokach, ujściach rzek i lagunach, ale również i w portach. Jest to gatunek amfidromiczny, przystosowany do życia w wodzie słodkiej i słonej. Dorosłe osobniki odbywają nieregularne ciągłe migracje. Posiada masywnie zbudowany korpus z wydłużoną szeroką głową o tępo zakończonym pysku z dużym otworem gębowym oraz dużą, heterocerkiczną płetwę ogonową z trójkątnym fałdem skórnym na końcu górnego łuku. Cechą charakterystyczną tego gatunku są proporcjonalnie duże szerokie płetwy piersiowe. Dorosłe osobniki osiągają 2,4−3,5 m długości. Samice są wyraźnie większe od samców.

8 lutego edytuj

Plac Wolności w Raciborzu – plac położony w raciborskiej dzielnicy Bronki. W miejscu dzisiejszego placu stała kiedyś Brama Wielka, jedna z trzech bram prowadzących do grodu raciborskiego. Obecnie, plac o kształcie zbliżonym do trójkąta otoczony jest ze wszystkich trzech stron jezdniami. W północnej części zbiegające się ze sobą ulice Józefa Londzina i Drewniana tworzą rondo. Na terenie placu wytyczone są ścieżki pokryte kostką brukową, przy których znajdują się ławki. Obrzeża placu zabudowane są eklektycznymi kamienicami. Charakterystycznym punktem placu jest umieszczony tam w latach 30. XX wieku głaz narzutowy znaleziony w Wojnowicach, pochodzący z epoki lodowcowej i uznany za pomnik przyrody nieożywionej. Przez plac Wolności przebiegają również dwa szlaki turystyczne.

9 lutego edytuj

Jedenasty Doktor – postać fikcyjna związana z brytyjskim serialem science fiction Doktor Who, w którą wcielał się aktor Matt Smith. Jedenasty Doktor był ostatnią inkarnacją z oryginalnego cyklu regeneracyjnego, jaki posiadał Doktor, główny bohater serialu. Postać pojawiała się w serialu regularnie w latach 2010–2013, co łącznie składa się na trzy pełne sezony oraz 7 odcinków specjalnych, oraz gościnnie w odcinku Głęboki oddech w 2014 roku. Dodatkowo postać ta pojawia się gościnnie w spin-offie Doktora Who, serialu Przygody Sary Jane. Wizerunek Matta Smitha jako Doktora spotkał się z uznaniem krytyków. Martin Anderson z Shadowlocked ocenił jedenastego Doktora jako najlepszego od czasów Toma Bakera i napisał: Mattowi Smithowi chyba zależało na tym, by odwzorować na nowo wizerunek Doktora z lat 70.

10 lutego edytuj

Leki przeciwdepresyjne – niejednolita grupa leków psychotropowych, które są stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, a zwłaszcza zaburzeń depresyjnych występujących w przebiegu chorób afektywnych (zaburzeń nastroju). Ponadto znajdują one zastosowanie w leczeniu zaburzeń psychicznych takich jak: zaburzenia lękowe, w tym zaburzenia lękowo-depresyjne, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, fobia społeczna, lęk napadowy, agorafobia, a także zaburzenia jedzenia i bezsenność. Są one także stosowane w leczeniu bólu neuropatycznego i jako leki wspomagające w terapii bólu przewlekłego. Mechanizmy działania leków przeciwdepresyjnych nie są w pełni poznane. Ich działanie wiąże się z korzystnym wpływem na procesy patogenetyczne leżące u podłoża zespołów depresyjnych i lękowych o różnych przyczynach, nie ma jednak wiarygodnych przesłanek, że działanie to dotyczy czynników etiologicznych.

11 lutego edytuj

Kafarnaum – dawne miasto z czasów Hasmoneuszy, położone nad Jeziorem Tyberiadzkim na północy Izraela. Miejscowość kilkakrotnie pojawia się na kartach Nowego Testamentu i jest związana z osobą Jezusa Chrystusa. Od 1894 roku ruiny wykupili franciszkanie, którzy rozpoczęli prace wykopaliskowe, a następnie renowację zabytków. Obecnie odkryta jest zaledwie 1/3 obszaru dawnego miasta. Najważniejsza, zachodnia część stanowiska archeologicznego jest własnością Kustodii Ziemi Świętej, która w jej sąsiedztwie posiada klasztor Franciszkanów w Kafarnaum. Okoliczne pola należą do łacińskiego patriarchatu Jerozolimy, a w centralnej części położony jest prawosławny Monaster Dwunastu Apostołów. Natomiast, w północno-wschodniej części utworzono Park Narodowy Kafarnaum. Oryginalna, hebrajska nazwa miasta, כְּפַר נַחוּם (Kefar Nachum) jest tłumaczona na język polski jako „Wioska Nahuma”.

12 lutego edytuj

Wolfenstein: Enemy Territory – darmowa gra komputerowa z gatunku first-person shooter osadzona w realiach II wojny światowej, wyprodukowana przez brytyjskie studio Splash Damage i wydana w maju 2003 roku przez Activision. Jest to nieformalna część serii Wolfenstein. W Enemy Territory gracz przejmuje kontrolę nad jednym z żołnierzy walczących na frontach II wojny światowej po stronie aliantów lub Osi. Gracze są podzieleni na klasy wyspecjalizowane w wykonywaniu określonych zadań na mapie. Współpraca między kierowanymi żołnierzami jest kluczowa w rozgrywce. Dostępny jest wyłącznie tryb gry wieloosobowej. Po wydaniu Enemy Territory zebrało pozytywne oceny recenzentów, uzyskując średnią ocen 90 na 100 według agregatora Metacritic. W 2007 roku ukazała się kontynuacja gry, osadzona w innych realiach, zatytułowana Enemy Territory: Quake Wars.

13 lutego edytuj

HCP 405E – polska elektryczna lokomotywa manewrowa produkowana przez zakłady Hipolita Cegielskiego w Poznaniu. Wykorzystując środki rządowe przeznaczone na rozwój techniki, Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Pojazdów Szynowych w Poznaniu przy współpracy z warszawskim Instytutem Elektrotechniki zaprojektował w 1988 roku nowoczesną, ergonomiczną, elektryczną lokomotywę manewrową typu 405E. Kierunkiem podstawowym miało być wprowadzenie rozruchu impulsowego, zamiast stosowanego w PKP tradycyjnie – oporowego. W latach 1990-1991 powstały cztery prototypowe lokomotywy, włączone na stan Polskich Kolei Państwowych. Po podziale PKP, pojazdy serii zostały przekazane PKP Cargo. W 2004 roku wszystkie lokomotywy przeszły modernizację w ZNLE Gliwice. Były to pierwsze polskie lokomotywy elektryczne wyposażone w rozruch impulsowy oraz mikroprocesorowy układ sterowania.

14 lutego edytuj

Falenopsis – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych. Obejmuje 66-69 gatunków występujących naturalnie w południowo-wschodniej Azji i północnej Australii. Najwięcej gatunków tego rodzaju występuje w Indonezji oraz w Filipinach. Rośliny te są łatwe w uprawie i cechują się długotrwałym kwitnieniem, ich kwiaty są okazałe, różnobarwne, niektóre wydzielają zapach. Dlatego należą do popularnych roślin ozdobnych uprawianych w pomieszczeniach. W ofercie handlowej i uprawie znajduje się kilka tysięcy mieszańców międzygatunkowych i kilkadziesiąt mieszańców międzyrodzajowych, podczas gdy gatunki botaniczne w uprawie są rzadziej spotykane. Rośliny z tego rodzaju stanowią 3/4 obrotu handlowego storczykami na świecie. Dziko rosnące rośliny wszystkich botanicznych gatunków Phalaenopsis chronione są przez konwencję CITES.

15 lutego edytuj

Plac Wolności w Raciborzu – plac położony w raciborskiej dzielnicy Bronki. W miejscu dzisiejszego placu stała kiedyś Brama Wielka, jedna z trzech bram prowadzących do grodu raciborskiego. Obecnie, plac o kształcie zbliżonym do trójkąta otoczony jest ze wszystkich trzech stron jezdniami. W północnej części zbiegające się ze sobą ulice Józefa Londzina i Drewniana tworzą rondo. Na terenie placu wytyczone są ścieżki pokryte kostką brukową, przy których znajdują się ławki. Obrzeża placu zabudowane są eklektycznymi kamienicami. Charakterystycznym punktem placu jest umieszczony tam w latach 30. XX wieku głaz narzutowy znaleziony w Wojnowicach, pochodzący z epoki lodowcowej i uznany za pomnik przyrody nieożywionej. Przez plac Wolności przebiegają również dwa szlaki turystyczne.

16 lutego edytuj

Jedenasty Doktor – postać fikcyjna związana z brytyjskim serialem science fiction Doktor Who, w którą wcielał się aktor Matt Smith. Jedenasty Doktor był ostatnią inkarnacją z oryginalnego cyklu regeneracyjnego, jaki posiadał Doktor, główny bohater serialu. Postać pojawiała się w serialu regularnie w latach 2010–2013, co łącznie składa się na trzy pełne sezony oraz 7 odcinków specjalnych, oraz gościnnie w odcinku Głęboki oddech w 2014 roku. Dodatkowo postać ta pojawia się gościnnie w spin-offie Doktora Who, serialu Przygody Sary Jane. Wizerunek Matta Smitha jako Doktora spotkał się z uznaniem krytyków. Martin Anderson z Shadowlocked ocenił jedenastego Doktora jako najlepszego od czasów Toma Bakera i napisał: Mattowi Smithowi chyba zależało na tym, by odwzorować na nowo wizerunek Doktora z lat 70.

17 lutego edytuj

Leki przeciwdepresyjne – niejednolita grupa leków psychotropowych, które są stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, a zwłaszcza zaburzeń depresyjnych występujących w przebiegu chorób afektywnych (zaburzeń nastroju). Ponadto znajdują one zastosowanie w leczeniu zaburzeń psychicznych takich jak: zaburzenia lękowe, w tym zaburzenia lękowo-depresyjne, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, fobia społeczna, lęk napadowy, agorafobia, a także zaburzenia jedzenia i bezsenność. Są one także stosowane w leczeniu bólu neuropatycznego i jako leki wspomagające w terapii bólu przewlekłego. Mechanizmy działania leków przeciwdepresyjnych nie są w pełni poznane. Ich działanie wiąże się z korzystnym wpływem na procesy patogenetyczne leżące u podłoża zespołów depresyjnych i lękowych o różnych przyczynach, nie ma jednak wiarygodnych przesłanek, że działanie to dotyczy czynników etiologicznych.

18 lutego edytuj

C7P – polski gąsienicowy ciągnik artyleryjski z czasów dwudziestolecia międzywojennego. Powstał w Polsce na początku lat 30. XX wieku, jako pojazd przeznaczony m.in. do holowania dział ciężkich i ściągania uszkodzonych czołgów. Konstrukcyjnie bliski opracowywanemu w tym samym czasie czołgowi 7TP. Głównym użytkownikiem ciągników w Wojsku Polskim był 1 Pułk Artylerii Najcięższej, gdzie wykorzystywano je do transportu elementów moździerza kal. 220 mm oraz przyczep amunicyjnych. W początkowym okresie fabryka Ursus miała bardzo małe zdolności produkcyjne i niemożliwa była jednoczesna produkcja czołgów i ciągników. Pojazdy produkowano na przemian. W latach 1934-1939 zbudowano ok. 151 ciągników, natomiast w latach 1939-1941 zgodnie z zamówieniami miały powstać kolejne 72 sztuki C7P. Przeciętna cena jednego ciągnika wynosiła ok. 100 000 złotych.

19 lutego edytuj

Nasolamia velox – gatunek rekina z rodziny żarłaczowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Nasolamia. Występuje w tropikalnych wodach Oceanu Spokojnego, wzdłuż zachodnich wybrzeży kontynentów amerykańskich, od Kalifornii na północy po Peru na południu. Zamieszkuje płytkie wody o głębokości zwykle nie przekraczającej 24 metrów, wzdłuż górnych krawędzi szelfów kontynentalnych. Posiada wrzecionowaty, wydłużony, lekko zbudowany korpus z szeroką głową, o ostro zakończonym pysku ze stosunkowo małym, V-kształtnym otworem gębowym oraz dużą, heterocerkiczną płetwę ogonową z trójkątnym fałdem skórnym na końcu górnego łuku. Z uwagi na liczne podobieństwa morfologiczne bywa mylony z innymi gatunkami rekinów. Grzbiet rekina ma barwę jasnoszarą, ciemnoszarą lub jasnobrunatną. Dorosłe osobniki osiągają zwykle 1,3-1,4 m długości.

20 lutego edytuj

Marcin Robak – polski piłkarz i wychowanek Konfeksu Legnica. Karierę zaczynał jako bramkarz, zafascynowany występami Jorge Camposa. Zmianę pozycji przyniósł turniej halowy, podczas którego trener zadecydował, że Robak zagra w ataku. Młody zawodnik został wówczas najlepszym strzelcem imprezy. W wieku 16 lat chodził już na treningi z pierwszą drużyną, a w 2002 roku przeniósł się do sąsiedniej Miedzi Legnica. W kolejnych latach swej kariery reprezentował również barwy Korony Kielce, Widzewa Łódź, Konyasporu, Mersin İdman Yurdu oraz Piasta Gliwice. Od sierpnia 2013 roku jest zawodnikiem Pogoni Szczecin. Jako piłkarz Pogoni zdobył w sezonie 2013/2014 koronę króla strzelców Ekstraklasy. Napastnik wystąpił też dziewięciokrotnie w reprezentacji Polski w piłce nożnej.

21 lutego edytuj

Thank You Very Much – singel Margaret, wydany 21 lutego 2013, promujący jej minialbum All I Need, umieszczony również na jej debiutanckim albumie studyjnym zatytułowanym Add the Blonde. Utwór napisali i skomponowali Thomas Karlsson i Joakim Buddee, a za produkcję odpowiadał Ant Whiting. Piosenka była 3. najczęściej kupowanym singlem w formacie cyfrowym w Polsce w 2013 roku, dzięki czemu otrzymała od ZPAV wyróżnienie Cyfrowej Piosenki Roku. Przebój był ponadto notowany na 2. miejscu listy AirPlay, najczęściej granych utworów w polskich rozgłośniach radiowych czy też na 41. miejscu na liście najlepiej sprzedających się singli w Niemczech oraz na 38. miejscu na oficjalnej liście sprzedaży w Austrii. Kompozycja zajęła 2. miejsce, reprezentując Polskę na Bałtyckim Festiwalu Piosenki 2013 w Karlshamn. Natomiast podczas Eska Music Awards 2013, teledysk zrealizowany do piosenki został nagrodzony w kategorii Eska TV Award – Najlepsze video.

22 lutego edytuj

Pesa 630M – dwuczłonowy szerokotorowy spalinowy zespół trakcyjny produkowany przez Pojazdy Szynowe Pesa Bydgoszcz. Po kilkuletniej eksploatacji wyprodukowanych przez Pesę wagonów spalinowych typów 610M oraz 620M Koleje Ukraińskie zdecydowały się zakupić pojazdy dwuczłonowe tego samego producenta. Prototyp pojawił się na torach w 2011 roku, od 23 do 27 maja był na testach w Żmigrodzie. Uroczystość włączenia do ruchu pierwszego egzemplarza 630M odbyła się 24 czerwca 2011 roku na stacji w Winnicy. Pojazdy przeznaczone są do przewozów podmiejskich, wyposażone w klimatyzację i monitoring. Łącznie powstało 6 egzemplarzy 630M, które są eksploatowane przez Koleje Ukraińskie, Kazachskie oraz Litewskie.

23 lutego edytuj

Kinematografia polska – historia kinematografii w Polsce sięga roku 1895, kiedy Kazimierz Prószyński stworzył pleograf. Za pierwszy zachowany polski film fabularny uznaje się obraz Pruska kultura z 1908 roku. Właściwa rozbudowa polskiego przemysłu filmowego dokonała się po odzyskaniu przez państwo polskie niepodległości i zjednoczeniu ziem trzech zaborów. W kinematografii w Polsce lat 20. i 30. XX wieku twórcy filmów podejmowali głównie tematykę patriotyczną i miłosną. II wojna światowa przerwała rozwój kinematografii w Polsce. Po wojnie przemysł filmowy został odbudowany, ale w oparciu o zasadę centralizacji produkcji filmowej i sztywne reguły socrealizmu. Przełomem w powojennym kinie polskim było stworzenie struktury zespołów filmowych oraz pojawienie się nowej formacji filmowej tak zwanej polskiej szkoły filmowej. Po upadku systemu komunistycznego w Polsce i po transformacji ustrojowej nastąpił krótki okres załamania przemysłu filmowego, po czym polska kinematografia stopniowo dostosowała się do wymogów gospodarki rynkowej.

24 lutego edytuj

Nowa Zelandia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1992 – reprezentacja Nowej Zelandii na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1992 w Albertville liczyła liczyła sześciu sportowców – jedną kobietę i pięciu mężczyzn – którzy wystąpili w dwóch z dwunastu rozegranych dyscyplin. Igrzyska w Albertville były dziewiątym startem Nowozelandczyków na zimowych igrzyskach olimpijskich – w poprzednich ośmiu występach reprezentanci tego kraju nie zdobyli żadnego medalu. Annelise Coberger, która wystąpiła na tych igrzyskach w slalomie, 20 lutego 1992 roku zdobyła historyczny, pierwszy, a zarazem dotychczas jedyny medal zimowych igrzysk olimpijskich dla Nowej Zelandii. Zdobyte przez nią srebro było jednocześnie pierwszym w historii olimpijskim medalem w konkurencjach zimowych dla zawodnika reprezentującego kraj półkuli południowej.

25 lutego edytuj

Cerkiew Świętych Kosmy i Damiana w Narojkach – prawosławna cerkiew w Narojkach. Należy do parafii pod tym samym wezwaniem, podlegającej dekanatowi Siemiatycze. Świątynię wzniesiono w latach 1865–1866, większość funduszy na ten cel przekazało państwo rosyjskie. Od tego momentu budowla sakralna jest nieprzerwanie czynna, z jedynym wyjątkiem w latach 1915–1918. W sąsiedztwie świątyni znajdowała się drewniana dzwonnica. Cerkiew znajduje się w centrum wsi, przy drodze na Sady, na działce otoczonej murowanym, współczesnym ogrodzeniem z bramą z krzyżami prawosławnymi. W granicach terenu cerkiewnego znajdują się pojedyncze drzewa i kilka nagrobków. Obiekt, razem z cerkiewnym cmentarzem, wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem A-29.

26 lutego edytuj

ORP Czapla – polski trałowiec redowy typu Jaskółka, według nomenklatury stosowanej w marynarce wojennej II Rzeczypospolitej nazywany minowcem. Zbudowany w Polsce – w Warsztatach Portowych Marynarki Wojennej w Gdyni, jako okręt drugiej serii trałowców typu Jaskółka. Był pierwszym z trzech okrętów o tej nazwie w Polskiej Marynarce Wojennej. Nieukończony wziął udział w kampanii wrześniowej, w czasie której 14 września 1939 roku został zatopiony przez niemieckie lotnictwo w porcie rybackim w Jastarni. 16 grudnia 1939 roku jednostka została podniesiona przez Marine Bergungsgruppe Gotenhafen i następnie odholowana na Zatokę Pucką. Dalszy los jednostki nie jest znany.

27 lutego edytuj

Sławamir Adamowicz – białoruski poeta, publicysta, tłumacz literatury norweskiej; w latach 90. XX wieku radykalnie prawicowy, nacjonalistyczny działacz polityczny; w 1996 roku aresztowany m.in. za napisanie wiersza pt. Ubiej priezidienta (pol. Zabij prezydenta). Skazano go za wzywanie do bezprawnej zmiany władzy, bezprawne przekroczenie granicy państwowej oraz bezprawne noszenie broni białej. Stał się tym samym pierwszym w historii niepodległej Białorusi literatem skazanym za swój utwór. W więzieniu spędził dziesięć miesięcy. Dzięki poparciu społecznemu i wstawiennictwu grupy rosyjskich pisarzy, został uwolniony pod rygorem zakazu opuszczania kraju. Sławamir Adamowicz uważa siebie za jednego z najwybitniejszych białoruskich literatów swojego pokolenia. Podkreśla, że nie utrzymuje kontaktów z literackimi rówieśnikami z powodu swojej wyjątkowej niezależności.

28 lutego edytuj

Dmitrij Czwykow – kazachski, następnie kirgiski skoczek narciarski. Podczas Zimowych Igrzysk Azjatyckich 1996 w Harbinie, Dmitrij Czwykow zdobył dwa złote medale zarówno w konkursie indywidualnym, jak i drużynowym. Na igrzyskach olimpijskich w 1998 roku w Nagano zajął 30. miejsce na skoczni normalnej, 49. na skoczni dużej oraz 11. w konkursie drużynowym. Cztery lata później w Salt Lake City był 41. na obiekcie normalnym i 39. na dużym. W Pucharze Świata zadebiutował podczas konkursu w Oberstdorfie w sezonie 1995/1996, jednak nigdy nie zdołał awansować do finałowej trzydziestki konkursu PŚ. Dmitrij Czwykow jest jedynym w historii kirgiskim skoczkiem narciarskim, jest tym samym rekordzistą tego kraju w długości skoku. W 2002 roku podczas treningu w Innsbrucku skoczył 124 metry. W 2003 roku zakończył sportową karierę.