Wikipedia

Szalenik

wieś w województwie lubelskim

Szalenik – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Lubycza Królewska[5][6].

Szalenik
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Lubycza Królewska

Liczba ludności (2021)

126[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-680[4]

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0893067[5]

Położenie na mapie gminy Lubycza Królewska
Mapa konturowa gminy Lubycza Królewska, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Szalenik”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Szalenik”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Szalenik”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Szalenik”
Ziemia50°22′23″N 23°29′31″E/50,373056 23,491944[1]

Wieś jest sołectwem w gminie Lubycza Królewska[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 141 mieszkańców[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Różańcowej w Lubyczy Królewskiej[9].

Historia edytuj

W wieku XIX Szalenik stanowił folwark w posiadłości Lubycza Kameralna[10].

W czasie II wojny światowej 4 października 1942 r. miała miejsce krwawa pacyfikacja Szalenika, Żyłki, Lubyczy Królewskiej, Lubyczy-Kniazie, przeprowadzona przez niemieckich okupantów. Niemcy zamordowali wtedy około 53 niewinnych cywilów. Pretekstem było fałszywe oskarżenie przez wachmanów z załogi niemieckiego obozu zagłady SS-Sonderkommando Belzec w Bełżcu, pilnujących koni komendanta obozu SS-Hauptsturmführera Gotlieba Heringa – ludności cywilnej, o podpalenie stajni z 3 końmi. Sprawcami podpalenia byli sami pijani wachmani z obozu zagłady. Zemsta komendanta obozu niemieckiego Gotlieba Heringa (po fałszywych oskarżeniach przez wachmanów) na ludności cywilnej była krwawa. Wyruszył on na czele około 100 niemieckich żołnierzy aby rozstrzeliwać okoliczną ludność. W samym Szaleniku SS-Oberscharführer Reinhold Feix zastrzelił 60-letniego rolnika Gałkę[11].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 134294
  2. ↑ Wieś Szalenik w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-10-28], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-10-28].
  4. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1226 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-12-12].
  6. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
  7. ↑ Jednostki pomocnicze gminy Lubycza Królewska. Urząd Gminy Lubycza Królewska. [dostęp 2017-12-12].
  8. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  9. ↑ Opis parafii na stronie diecezji
  10. ↑ Szalenik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 771.
  11. ↑ Janusz Peter, Za trzy konie, [w]: Tomaszowskie za okupacji, wyd. Tomaszowskie Towarzystwo Regionalne im. doktora Janusza Petera w Tomaszowie Lubelskim, Tomaszów Lubelski 2019. ISBN 978-83-937181-7-7. s. 134–138
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szalenik&oldid=73170322”