Szerokoząbek luzoński
Szerokoząbek luzoński[5] (Abditomys latidens) – gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący endemicznie na wyspie Luzon w archipelagu Filipin[4][6].
Abditomys latidens[1] | |||
(Sanborn, 1952) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
szerokoząbek luzoński | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
brak danych
| |||
Zasięg występowania | |||
Taksonomia edytuj
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1952 roku amerykański teriolog Colin Campbell Sanborn nadając mu nazwę Rattus latidens[3]. Holotyp pochodził z Mount Data, na wysokości 7500 ft (2286 m), w Mountain Province, na Luzonie, w Filipinach[6]. Jedyny przedstawiciel rodzaju szerokoząbek[5] (Abditomys) który opisał w 1982 roku amerykański teriolog Guy G. Musser[2].
Gryzoń ten jest spokrewniony z Tryphomys adustus, innym endemitem Luzonu[5][6]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[7].
Etymologia edytuj
Występowanie edytuj
Szerokoząbek luzoński jest znany tylko z dwóch okazów. Występuje wyłącznie na Filipinach[7]; oprócz prowincji Mountain stwierdzono go także w prowincji Laguna w środkowej części wyspy Luzon. Pierwszy okaz został schwytany w tropikalnym lesie iglastym, jaki tworzą sosny wiotkie, na wysokości ok. 2250 m n.p.m., natomiast okaz z prowincji Laguna pochodził z pola ryżowego położonego na wysokości 75 m n.p.m. Nic ponadto nie wiadomo o jego preferencjach środowiskowych[4].
Wygląd edytuj
Długość ciała (bez ogona) 232–271 mm, długość ogona samic 216–242 mm, samców – mm, długość ucha 24 mm, długość tylnej stopy 45–47 mm; masa ciała 269 g[10]. Opis według holotypu gatunku: jest to duży gryzoń o ciemnym ubarwieniu. Ma oliwkowobrązowy grzbiet z czarnymi włosami w środkowej części zadu, jaśniejsze boki i bardziej płowy spód ciała. Ogon i uszy są ciemnobrązowe. Uzębienie jest podobne jak u szczura, ale gryzoń ten wyróżnia się prawie dwukrotnie szerszymi siekaczami niż przedstawiciele rodzaju Rattus[3]. Uzębienie sugeruje, że jego pożywieniem może być bambus[4]. Nietypowy jest także pierwszy palec stopy tego gryzonia, którego pazur zamiast mieć typowy haczykowaty kształt, przypomina raczej paznokieć[6].
Populacja edytuj
Nie wiadomo, jak liczny jest szerokoząbek luzoński. Park Narodowy Mount Data obejmuje duży obszar sprzyjającego środowiska, chociaż jego obszar w dużej części został przekształcony w tereny uprawne. Drugi znany okaz pochodził z pola ryżowego, co może wskazywać na pewną tolerancję gatunku wobec przekształceń środowiska. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznała, że na razie brak jest danych do przydzielenia gatunku do konkretnej kategorii zagrożenia i potrzebne są dalsze prace[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Abditomys latidens, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c G.G. Musser. Results of the Archbold Expeditions. No. 107. A new genus of arboreal rat from Luzon Island in the Philippines. „American Museum novitates”. 2730, s. 3, 1982. (ang.).
- ↑ a b c C.C. Sanborn. Philippine zoological expedition 1946-47: Mammals. „Fieldiana: Zoology”. 33 (2), s. 125, 1952.
- ↑ a b c d e R. Gerrie & R. Kennerley , Abditomys latidens, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-29] (ang.).
- ↑ a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 263. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Abditomys latidens. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-29].
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 476. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 120.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 69.
- ↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 879. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Edmund C. Jaeger , Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).