Szewnia Dolna

wieś w województwie lubelskim

Szewnia Dolnawieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Adamów[5][6].

Szewnia Dolna
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

zamojski

Gmina

Adamów

Liczba ludności (2021)

370[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-442[4]

Tablice rejestracyjne

LZA

SIMC

0885412

Położenie na mapie gminy Adamów
Mapa konturowa gminy Adamów, u góry znajduje się punkt z opisem „Szewnia Dolna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Szewnia Dolna”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Szewnia Dolna”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Szewnia Dolna”
Ziemia50°37′25″N 23°09′57″E/50,623611 23,165833[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

W Szewni Dolnej znajduje się dawna cerkiew prawosławna z 1905 r. (obecnie kościół rzymskokatolicki pw. Zwiastowania NMP)[7].

We wschodniej części wsi na skraju lasu jest miejsce pamięci żołnierzy walczącym w powstaniu zamojskim.

Wieś jest sołectwem w gminie Adamów[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 374 mieszkańców i była piątą co do liczby ludności miejscowością gminy[9].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Andrzeja Boboli w Kosobudach[10].

Historia edytuj

W wieku XIX i wcześniej Szewnia – dziś dwie wsie Szewnia Górna i Szewnia Dolna.

W roku 1564 wieś stanowiła własność rodu Lipskich herbu Korczak. W wieku XVIII i XIX wieś w dobrach adamowskich hrabiów Tarnowskich. Według rejestru poborowego z 1578 r. posiadała 7 łanów kmiecych (to jest 117, 6 ha) gruntów uprawnych [11]

Według spisu z 1827 r. wieś liczyła 60 domów i 384 mieszkańców[12]. Natomiast spis z r. 1921 (wówczas w gminie Suchowola) wykazał 107 domów oraz 729 mieszkańców, w tym 11 Żydów i 256 Ukraińców[13].

Zabytki edytuj

 
Upamiętnienie żołnierzy powstania zamojskiego
  • Dawna drewniana cerkiew prawosławna z dzwonnicą w Szewni Dolnej w 1905 r. wzniesiona w miejsce poprzedniej z XVIII (?) wieku, od 1946 służy jako kościół katolicki. (Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych pod numerem rejestracyjnym: A/1517 z 22.09.1987)
  • cmentarz[14]


Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 135462
  2. Wieś Szewnia Dolna w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-02-12] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2024-02-12].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1256 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29]. 
  7. Kościół filialny, pw. Zwiastowania NMP, w Szewni Dolnej.. Diecezja Zamojsko-Lubaczowska, 2010-11-23. [dostęp 2010-12-14].
  8. BIP gminy, sołectwa [dostęp 2024-02-12]
  9. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  10. Opis parafii na stronie diecezji
  11. Bondyra 1993 ↓, s. według indeksu.
  12. Szewnia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 914.
  13. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2016-10-22].
  14. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 125 [dostęp 2016-08-20].

Bibliografia edytuj