Szkliwiak (ang.-gr. ameloblastoma[1], od wczesnoangielskiego słowa amel, szkliwo i greckiego blastos, zarodek, pęd, pąk[2]) – nowotwór o miejscowej złośliwości wywodzący się z ameloblastów listewki zębowej. W 4/5 przypadków występuje w okolicy zębów trzonowych w tylnej części żuchwy, rzadziej lokalizuje się w szczęce. Guz może dawać wznowy, nacieka okoliczne tkanki, ale przerzutuje bardzo rzadko[3]. Szkliwiak rzadko jest bolesny i charakteryzuje się powolnym, wieloletnim wzrostem. Szkliwiak szczęki rokuje gorzej, ponieważ naciekając tkanki może niszczyć zatoki przynosowe, podstawę czaszki i mózg.

Szkliwiak
ameloblastoma
Ilustracja
Szkliwiak, obraz histologiczny, barwienie H-E
Klasyfikacje
ICD-10

D16
Nowotwór niezłośliwy kości i chrząstki stawowej

ICDO

M9310/0

DiseasesDB

31676

Tomografia komputerowa głowy pacjenta ze szkliwiakiem żuchwy

Nazwa edytuj

Typ łagodnej zmiany znany dziś jako ameloblastoma (szkliwiak) po raz pierwszy opisał Cusack w 1827[4] – wówczas jeszcze bez żadnej nazwy. W 1885 Malassez[5] nadał nowotworowi nazwę adamantinoma. Ostatecznie w 1930 Ivey i Churchill[6][7] zmienili nazwę na współcześnie używaną ameloblastoma. Nazwa adamantinoma oznacza dziś rzadką (poniżej 1% przypadków) odmianę nowotworu złośliwego kości. Należy zauważyć, że choć są to różne choroby, o odmiennej histologii i różnych wskaźnikach częstości złośliwienia, niektórzy autorzy nadal błędnie używają nazwy adamantinoma na określenie szkliwiaka (ameloblastoma).

Klasyfikacja ICD10 edytuj

kod ICD10 nazwa choroby
ICD-10: D16 Nowotwór niezłośliwy kości i chrząstki stawowej
ICD-10: D16.4 Kości czaszki i twarzy
ICD-10: D16.5 Żuchwa

Przypisy edytuj

  1. Magdalena Łapienis i inni, Ameloblastoma of the maxillary sinus – a case report, „Otolaryngologia Polska”, 62(6), 2008, s. 784–786 [dostęp 2023-03-08] (ang.).
  2. Mounia Amzerin i inni, Metastatic ameloblastoma responding to combination chemotherapy: case report and review of the literature, „Journal of Medical Case Reports”, 5 (1), 2011, s. 491, DOI10.1186/1752-1947-5-491, ISSN 1752-1947, PMID21968082, PMCIDPMC3198715 [dostęp 2023-03-08] (ang.).
  3. William M. Mendenhall i inni, Ameloblastoma, „American Journal of Clinical Oncology”, 30 (6), 2007, s. 645, DOI10.1097/COC.0b013e3181573e59, ISSN 0277-3732 [dostęp 2023-03-08] (ang.).
  4. J.W. Cusack. Report of the amputations of the lower jaw. „Dublin Hosp Rec”. 4, s. 1–38, 1827. 
  5. L. Malassez. Sur Le role des debris epitheliaux papdentaires. „Arch Physiol Norm Pathol”. 5, s. 309–340 6:379–449, 1885. 
  6. R.H. Ivey, H.R. Churchill,. The need of a standardized surgical and pathological classification of tumors and anomalies of dental origin,. „Am Assoc Dent Sch Trans”. 7, s. 240–245, 1930. 
  7. Giant ameloblastoma of jaw successfully treated by radiotherapy. „Oral Oncology Extra”. 42 (1), s. 22–25, Jan 2006. DOI: 10.1016/j.ooe.2005.08.004. 

Bibliografia edytuj

  • Jain D, Jain VK, Vasishta RK, Ranjan P, Kumar Y. Adamantinoma: A clinicopathological review and update. „Diagn Pathol”. 3. 1, s. 8, 2008. DOI: 10.1186/1746-1596-3-8. PMID: 18279517. 
  • Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała: Patologia znaczy słowo o chorobie. T. 2. Kraków: Wydawnictwo PAU, 2003. ISBN 83-88857-65-7.
  • Tomasz Kaczmarzyk i wsp.: Nowotwory zębopochodne i guzy nowotworopodobne kości szczękowych. Warszawa: Quintessence Polska, 2009. ISBN 978-83-85700-59-3.