Szkoła Główna Warszawska
uczelnia w Warszawie z językiem wykładowym polskim działająca w latach 1862–1869
Szkoła Główna Warszawska – uczelnia w Warszawie z językiem wykładowym polskim działająca w latach 1862–1869[1].
Historia
edytujSzkoła Główna Warszawska powołana została w czerwcu 1862 przez dyrektora Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Aleksandra Wielopolskiego na mocy ukazu cesarza Aleksandra II. Powstała na bazie rozwiązanej w 1862 r. Akademii Medyko-Chirurgicznej. Mieściła się w budynkach skasowanego w 1831 r. przez władze rosyjskie Uniwersytetu Warszawskiego. Jej rektorem został Józef Mianowski.
Została zamknięta w listopadzie 1869 w ramach represji po powstaniu styczniowym.
Wydziały
edytujPosiadała 4 wydziały:
- Prawa i Administracji
- Filologiczno-Historyczny
- Matematyczno-Fizyczny
- Lekarski
Wykładowcy
edytuj- Wydział Lekarski
- Ignacy Baranowski
- Włodzimierz Brodowski
- Tytus Chałubiński
- Bronisław Chojnowski
- Benedykt Dybowski
- Polikarp Girsztowt
- Adam Glisczyński
- Herman Fudakowski
- Ludwik Hirszfeld
- Henryk Fryderyk Hoyer
- Witold Jodko-Narkiewicz
- Hipolit Korzeniowski
- Julian Kosiński
- Aleksander Antoni Le Brun
- Ludwik Adolf Neugebauer
- Władysław Orłowski
- Romuald Pląskowski
- Wiktor Feliks Szokalski
- Władysław Tyrchowski
- Ferdynand Werner
- Wydział Matematyczno-Fizyczny
- Jerzy Aleksandrowicz
- Tytus Babczyński
- Jan Baranowski
- Julian Bayer
- Julian Dudrewicz
- Augustyn Frączkiewicz
- Karol Jurkiewicz
- Jan Kowalczyk
- Władysław Kwietniewski
- Erazm Langner
- Władysław Łubieński
- Napoleon Milicer
- Jakub Natanson
- Nikodem Pęczarski
- Adam Prażmowski
- Stanisław Przystański
- Roman Wawnikiewicz
- Władysław Zajączkowski
- Wydział Prawa i Administracji
- Wydział Filologiczno-Historyczny
- Adam Bełcikowski
- Mikołaj Berg
- Władysław Choroszewski
- Celestyn Dinsart
- Karol Estreicher
- Franciszek Bolemir Kwiet
- Adrian Kopyłow
- Julian Kotkowski
- Józef Kowalewski – dziekan Wydziału Filologiczno-Historycznego
- Franciszek Kuszel
- Ludwik Karol Lambert
- August Lazzarini
- Fryderyk Henryk Lewestam
- Antoni Mierzyński
- Jan Papłoński – profesor gramatyki porównawczej
- Adolf Pawiński
- Stefan Pawlicki
- Józef Kazimierz Plebański
- Piotr Polewoj
- Józef Przyborowski
- Jan Sulima Sawinicz
- Julian Skupiewski
- Henryk Struve
- Augustyn Szmurło[2]
- Aleksander Tyszyński
- Piotr Wejnberg
- Zygmunt Węclewski
- Jan Szczepan Wolfram
- Jan Zejdowski
Absolwenci
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Szkoła Główna Warszawska. Encyklopedia Gutenberga.
- ↑ Barbara Brzuska , Filologia klasyczna w Szkole Głównej Warszawskiej, „Archiwum filologiczne”, 1992, s. 49, ISBN 978-83-04-03929-2, ISSN 0066-6866 .
Bibliografia
edytuj- Alina Cywińska, Lilianna Nalewajska: Mistrzowie i przewodnicy. Profesorowie Warszawskiej Szkoły Głównej (1862–1869). Warszawa: Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego, 2012. ISBN 978-83-62844-26-5.
Linki zewnętrzne
edytuj- Wykaz Szkoły Głównej Warszawskiej. 1864−1869 – informatory semestralne nr 2-10