Szkoła Podstawowa nr 124 im. Stanisława Jachowicza w Warszawie
Szkoła Podstawowa nr 124 im. Stanisława Jachowicza w Warszawie – szkoła podstawowa w Warszawie na wawerskim osiedlu Falenica.
| szkoła podstawowa | |
 Widok szkoły od strony boiska | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Bartoszycka 45/47 |
| Data założenia |
1909 |
| Patron | |
| Liczba uczniów |
ok. 300 |
| Dyrektor |
Małgorzata Wysocka |
| Wicedyrektorzy |
Joanna Szczepańska |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°09′50,8032″N 21°13′20,8884″E/52,164112 21,222469
| |
| Strona internetowa | |
Historia szkoły[1][2] edytuj
Początki szkolnictwa w Falenicy edytuj
Pierwszą placówką edukacyjną, która powstała w Falenicy i z której tradycji czerpie obecna szkoła podstawowa nr 124, była założona z inicjatywy mieszkańców i dzięki zgodzie władz gminy Zagóźdź, trzyoddziałowa szkoła podstawowa nr 1 mieszcząca się w willi "Fausta" przy obecnej ulicy Walcowniczej. Jej kierownikiem był Jan Gedych. Naukę podjęło wtedy 120 uczniów z okolic Falenicy.
W 1911 szkołę przeniesiono do większej willi, która znajdowała się przy obecnej ulicy Młodej. Działała ona do 1915, kiedy to w wyniku wybuchu I wojny światowej została zamknięta.
Podział szkoły edytuj
Po wojnie w 1922 wznowiono prace szkoły, ale nie jednej lecz dwóch: czteroklasowej dla dzieci chrześcijańskich oraz jednoklasowej dla dzieci żydowskich. Obie mieściły się w willi „Kożucharowa”. Warunki pracy w szkole były trudne, ponieważ uczniowie uczyli się w ciasnych pomieszczeniach bez urządzeń sanitarnych, a zimą doskwierał brak opału.
W 1924 nowo przybyły kierownik, Paweł Bekier, doprowadził do połączenia obu placówek. Powstała jedna, większa szkoła, która zatrudniła 7 nauczycieli. Od 1925, czyli od momentu powstania samodzielnej gminy Falenica - Letnisko, władze lokalne przejęły pieczę nad placówką. W związku ze stale rosnącą liczbą uczniów w lipcu 1926 r. podjęto inicjatywę budowy nowej szkoły. Utworzono Komitet Budowy Szkoły w Falenicy. Plac pod budowę pochodził z darowizny inż. Jakuba Hannemana, ówczesnego właściciela majątku Falenica.
Uczniowie i nauczyciele przenieśli się do nowego - jeszcze nie wykończonego - budynku w 1929. Jeszcze w tym samym roku, po oddaniu budynku do użytku, inspektor szkolny zadecydował o podzieleniu szkoły na dwie placówki - nr 1, która znajdowała się w dawnym budynku willi „Kożucharowa” oraz nr 2 w nowym gmachu przy obecnej ulicy Poezji. Rok później szkole nr 2 nadano imię Stanisława Jachowicza.
Okolice gminy Falenica zaludniały się coraz bardziej, dlatego zaczęto tworzyć kolejne szkoły powszechne (w 1937 było ich już osiem). Uczniowie nie mieścili się w starych i ciasnych budynkach, dlatego w 1937 zadecydowano o rozpoczęciu budowy nowego gmachu dla szkoły nr 1 przy obecnej ulicy Bartoszyckiej.
Okres II wojny światowej edytuj
W 1939 w wyniku nalotów spłonął stary budynek szkoły nr 1. Nowy nie był jeszcze gotowy, a po wybuchu wojny wstrzymano jego budowę. Dlatego obie falenickie szkoły musiały ponownie się połączyć i pomieścić wszystkich uczniów w jednym gmachu. Edukacja nie trwała w nim jednak zbyt długo, ponieważ w 1940 roku zajęły go wojska niemieckie. Placówkę przeniesiono do sąsiedniego osiedla – Miedzeszyna. Roku później zakazano używać imienia patrona szkoły, Stanisława Jachowicza. Obowiązywała nazwa Publiczna Szkoła Powszechna nr 2 w Falenicy.
Lata powojenne i współcześnie edytuj
Po zakończeniu wojny placówka powróciła do budynku przy ul. Poezji. Wznowiono budowę nowej szkoły przy ul. Bartoszyckiej i w 1953 przeniesiono tam uczniów szkoły nr 2, której nadano nowy numer - 124. Szkoła nr 1 pozostała przy ul. Poezji i mieści się tam do dziś jako Zespół Szkół nr 111.
Szkołę nr 124 systematycznie unowocześniano. Wybudowano boisko, stworzono ogród przyrodniczy i geograficzny. Zasoby szkolne powiększono o bibliotekę liczącą kilkanaście tysięcy tomów.
W 2012 w ramach rządowego projektu na terenie szkoły powstało nowoczesne boisko, tzw. orlik.
Tradycja edytuj
Patron edytuj
Szkole patronuje Stanisław Jachowicz, polski poeta, pedagog, pisarz i działacz społeczny żyjący w latach 1796 - 1857. Patronat został nadany 26 listopada 1930 przez Kuratorium Okręgu Szkolnego w Warszawie. W kwietniu 1941 władze okupacyjne zakazały używania imienia patrona szkoły. Powrócono do niego po zakończeniu wojny w 1944 lecz tylko do roku 1950. Imię Stanisława Jachowicza zostało trwale przywrócone dopiero 7 maja 1994.
Sztandar edytuj
Szkoła posiada sztandar, na którym znajduje się herb Polski oraz podobizna patrona szkoły - Stanisława Jachowicza. Został on nadany razem z patronem szkoły 26 listopada 1930 roku.
Hymn edytuj
Po wojnie w wyniku wewnątrzszkolnego konkursu został stworzony hymn szkoły, który funkcjonuje do dziś.[3]
Dyrektorzy edytuj
- Antoni Haczyński 1926 - 1939
- Kazimierz Stajuda 1939 - 1970
- Mirosława Ciesielska 1970 - 1975
- Marianna Krawczyk 1975 - 1986
- Helena Kroszczyńska 1987 - 2009
- Małgorzata Wysocka 2009 - do chwili obecnej
Lokalizacja edytuj
Szkoła znajduje się na skraju lasu, który wchodzi w część Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. W pobliżu znajduje się również kościół rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Przypisy edytuj
- ↑ Historia szkoły na jej stronie internetowej
- ↑ Jadwiga Dobrzyńska: Falenica moja miłość po raz drugi. Warszawa: DAMICO, 1996. ISBN 978-83-921690-5-5.
- ↑ Hymn szkoły. [dostęp 2014-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-06)].